GIRLFRIEND

- on altı

🎸🎸🎸

''Burun akıntısından gebermeme ramak kaldı.''

Jeno ağlar gibi bir ifadeyle mırıldandığında ister istemez hasta olduğu için şükretmeye başlamıştım çünkü bu şekildeyken sesi çıkmıyordu, gayet normaldi ve bu sessizliği özlediğimi fark etmiştim.

Geldiğimde Jeno yorgana sarılmış bir şekildeydi, yorganı çenesine kadar çekmişti ve gözleri kapalıydı. Mavi saçları yastığa dağılmıştı ve ben saçlarını karıştırma isteğimi son anda bastırmıştım çünkü hasta hasta sinirlenmesini istemiyordum. Dolapları karıştırıp yemek yapmış ve yanına da içmesi gereken ilaçları koymuştum ancak Jeno burnunu silmekten başka hiçbir şey yapmıyordu.

''Bak tatlım, bunu içmezsen iyileşemezsin. Aç bakalım ağzını, aaa.'' Jeno önünde tuttuğum çorba dolu kaşığa kısa bir bakış atmış ve kenardan aldığı yeni peçeteyle burnunu silmişti. Derin bir nefes aldım. İştahı olmaması normaldi ancak yemezse nasıl iyileşecekti? 

''Joanne, her an sümük kusabilirim. Çek şunu önümden.'' 

Dediği şeyle yüzümü buruşturup anında geri çekilirken kıkırdamıştı sessizce. ''Midemi alıp banyoya gidiyorum.''

''Şaka yaptım ya.'' Yataktan kalkacakken uzanıp kolumu tutmuştu, kısaca gülerken omuz silktim. ''Bunu içmezsen giderim bak.''

''Off...'' Sızlanışının hemen ardından ağzını açtığında çorbayı içirmeye başladım gülerek. Bazı zamanlarda gerçekten çocuk gibi oluyordu ve ben ona kocaman sarılma isteğimi bastıramıyordum. Lee Jeno'nun çocuktan farkı yoktu.

🎸🎸🎸