hedef ( kehanet serisi-1)

hedef 5

yarın paylaşacaktım ama dayanamadım katrin'in neden sinirlendiğini anlayacaksınız :))

 Erkekler mangalın başına gittiğinde sofrayı hazırlamaya başladık domatesleri ince ince doğradım ve ayağa kalktım tam döndüğümde arkamda duran kate’e çarptım bir şey diyemeden cırladı

‘’ üstüm başım domateş oldu zaten elbisemde yırtılmıştı ne yapıyorsun sen!!’’
kulaklarımı kapadım

‘’ kes çeneni kulak bırakmadın!’’
‘’ yok ya! Kesmiyorum!!’’
‘’ bak seni yere yatırır evire çevire döverim sürtük!’’

Dedim ve tabakta kalan domatesleri başından aşağı döktüm

‘’ ne yapıyorsun ya!’’

‘’ az bile yaptım oh canıma deysin kaşar!’’
‘’ seni küçük orospu bu yaptığını ödeteceğim!’’

‘’ sen kendine baktın mı senin eline su bile dökemem ben!’’

‘’ bu havalar nerden geliyor zengin üvey anne ve babacığından mı?’’

Üvey anne ve baba…

‘’kes sesini!’’
dedim ailem benim kör noktamdı.

‘’daha anne ve babanın kim olduğunu bile bilmiyorsun ne malum annenin fahişe olmadığı’’
belirsizlik… insanın canının en çok yakan şeydi summer bir anda kate’e tokat attı.

Anne ve babam…

Anne ve babam…

Onların kim olduğunu bilmesem de onlar benim anne ve babamdı. Ve onlara kimse bir şey diyemezdi. Hele başkalarının altında yatıp kalkan biri asla!!!

ASLA!
ASLA!
sert bir rüzgar esti ve yükseldiğimi hayal mayal hatırlıyorum geri kalanında dipsiz bir boşluktaydım…

karanlık beni ele geçiriyordu ve yavaş yavaş teslim oluyordum ta ki o sesi duyana kadar...

‘’ bunun sen olmadığını biliyorum kendine sahip çık hırçın kız… bu sen değilsin kendine gel’’

Duyduğum kadife ses ile gerçek dünyaya döndüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım dedikleri normal birinin umrunda olmazdı fakat ben onları hiç tanımamıştım ve anne ve baba cümlesini bile duyduğumda gözlerim doluyordu. Böyle bir tepki vermem normaldi bence…

Ama o kate bunları hepsini ödeyecekti içimde kapanmayan bir boşluk yaratmıştı daha önce kimse anne ve babamdan söz etmemişti… ve o sarfettiği sözleri ödeyecekti…

onu pişman edecektim...