Alev'den
Kendimi çökmüş hissediyorum yıllardır ailem olmadan yaşadım evet zordu ama yaşadım şimdi tam ailemi buldum beynim de tümör varmış şimdi bu hayatın sen mutlu olamazsın deme şekli değil de ne peki hani belki dedim yılların acısını bir kenara bırakıp ailemle mutlu olurum siktiğimin hayatı dalga geçiyor sanki benle ama şuan düşünmem gereken şey bu değil abim onun cesedini bulmalıyım ona bunu kim yaptıysa burnundan fitil fitil getirmeliyim ne olursa olsun abime bunu yapanı bulucam tabi önce abimi bulmalıyım eve geldiğimizden beri odamdan çıkmadım sanırım onlarla yüzleşmeye hazır değilim ama çıkmam lazım sonuçta abimi onlarla beraber bulucaz yataktan kalktım üzerimi giyinip aşağı indim onlarında benden pek bi farkı yok sessiz sessiz oturuyolar gittim yanlarına ikizimin yanı boştu oraya oturdum sonra neden bilmiyorum ama ikizime sarıldım kendi isteğimle hemde sanırım beklediğimden daha çabuk alışıyorum ikizim de şaşırdı ama fazla bekletmedi o da beni sardı diğerleri de şaşırıp kaldılar sanırım bu düşünceyle kafamı kaldırdım uzaylı görmüş gibi bakıyolar ama bir o kadar da sevinç var belki biraz kıskançlık güldüm neye güldüğümü bilmeden güldüm hem de abime döndüm
"Abi şey dicem hani abimin cesedini kaçıranları bulcaktik ya onu aramaya başlayalım mı çünkü o şerefsizi bulup gebertmek istiyorum" dedim sinirle abim baktı bana
"Hemen başlamak istediğine emin misin güzelim" sanırım tümör yüzünden böyle konuşuyor
"Beynimde ki tümör zerre umrumda değil abimin cesedini bulmadan tümörü düşünmek istemiyorum yardım etmiceksen kendim de bulurum" ağır mı konuşmuştum sanırım evet yutkundu abim benden böyle birşey beklemiyordu gerçi ben de beklemiyordum
" Yardım etmiyeceğimi sana ne düşündürdü bilmiyorum ama yardım etcem alev" dedi kalktı ve gitti ikizime döndüm "çok mu ileri gittim"
"Birazcık evet" ikizimden ayrıldım abimin odasına geldim kapıyı tıkladım içeri girdim yatak da öylece yatıyodu bana bakmadı bile hemen yanına gittim yanına
"Abi ben özür dilerim sadece tümör çok canımı sıkıyor ve bir anda sana patladım afedersin misin" bana baktı doğruldu affettim dedi ama hala kırgındı dayanamadım boynuna sardım kollarımı onun da sarılmasını bekledim ama sarılmadı bu seferde benim kalbim kırıldı hadi ama o kadar ileri gitmemiştim ayrıldım ondan "rahatsız ettim kusura bakma" dedim kapıya doğru giderken kolumda bir el hissettim sonra çekti beni sımsıkı sarıldı peki ağlamam normal miydi kulağıma fısıldadı
"İlk defa ilk defa bana sarıldın alev bu çok güzel şoka girdim güzelim o yüzden karşılık veremedim bir dakika ağlıyor musun sen fıstık? Kafamı salladım ne ara bu kadar duygusal olmuştu nerde o taş kalpli alev
"Hşş ağlama güzelim abini de bulucam seni de iyileştiricem merak etme tamam mı ama önce şu sümüklü burnunu temizleyelim" güldüm abim de güldü belki de onlara tamamıyla alıştım he nedersiniz lavabodan çıktıktan sonra abimle el ele aşağı indik bizi görenler barıştığımizi anladılar ki güldüler abime sanırım bu akşam herkesle sarılmak istiyorum annemle babamın arasına girdim ikisine de sarıldım bi iki saniye sonra da onlar bana tamamlanmıştım tamamlanmıştık annemin gözleri yaşarmış sildim elimle "hadi ama anne aglicam bak yeterince ağlama kota mı doldurdum ben" dedim ve güldüm hepsi güldü sanırım çok mutluyum evet evet çok mutluyum bir iki saat konuştuk iyice uykum gelmişti esnemeye başladım
"Annem birileri uykucu çıktı galiba"
Başımı salladım "hem de nasıl uykucu" abime dönüp
"Abi beraber uyuyalım mı diye sordum sorduğum soru çok memnun etmişti abi
"Sorman hata güzelim gel tabi yukarı odaya çıktık tabi önce pijamaları mı giydim sonra abimin odasına gittim o çoktan yatmıştı hemen yanına kıvrıldım bir süre sonra kapı açıldı kafamı kaldırıp bakınca elinde yastıkla ikizimi gördüm masum masum bakıyo kıyamam yaa abime döndüm gelsin diye kafasını salladı ikizime gel dedim hemen geldi o da benim yanıma yattı ikisinin arasında kalmıştı ve o kadar iyi hissettiriyo ki çok güzel ve artık uyuma zamanı
Vee bitti kıtabin şuanlık en uzun bölümü beğendiyseniz oy verir misiniz ve kitap hakkında ki düşüncelerinizi "düzgünce" yazar mısınız seviliyosunuz 💕💕
