Kabul etmiştim onlara alışması kabul etmiştim ama alınabilir miyim bilmiyorum şuan ona gidiyorum kime mi geçmişime evet geçmişime yani mezarlığa abimin yanına şimdi siz ne abisi felan diyorsunuzdur kendimi bildim bileli bana abilik yapan kişi her yerde her koşulda bana sonsuz güvenen ve kollayan kişi benim geçmişim herşeyim yapacağım herşeyi sorduğum tek kişi korktuğum tek kişi taksi durduğun da geldiğimizi anladım parayı verip indim taksiden mezarlığa doğru yürümeye başladım onun mezarına varınca kalakaldım çünkü mezarı açılmış ama ama bu nasıl olur Allah kahretsin nasıl bulucam şimdi onu hırsla mezarlıktan çıktım sanırım yılların sakinliği buraya kadar eskiye dönme vakti bir taksi çevirip B.O.R.A. bara geldim kapıda ki adamlar beni tanımamış olmalı ki önümü kapattılar siyah kimliği gösterince korkuyla geri çekildiler seri adımlarla kendim için ayarlattığım odaya gittim gizli kapıyı açıp mahzene indim ordan da geçip benim gibilerin evi yeraltı şehrine geçiş yaptım kapşonum kapalıydı herkes şehre izinsiz giren bu yabancının kim olduğuna bakıyordu az sonra anlicaklar çok az kaldı ve evet tam zamanın da gelmişim şuan bütün büyükler toplanmış toplantı yapıyorlardı masanın en başı boştu ama şimdi sahibi geri geldi gittim ve sertçe masaya oturdum önce şaşırıp kaldılar sonra bağırmaya başladılar "Sen ne yaptığı sanıyorsun "Kalk ordan hemen "Ne işin var burda" felanlar filanlar başımı kaldırıp hepsine tek tek baktım benim ben olduğumu anladıkları zaman hepsi gözlerini pörtlettiler "Ne diyordunuz beyler" "H hiçbir şey hoş geldiniz aramıza" küçümseyici bir gülüş attım "Neden geri döndüğümü merak ediyorsunuz değil mi abimin mezarı açılmış ve abim YOK" diye gürledim hepsi korkuyla bakmaya başladı "Ama e efendim bu nasıl olur" Bilmiyorum ama siz abimi ve bunu yapanı bulacaksınız yoksa hepinizi diri diri parçalarım anladınız mı lan!!!" Kafalarını salladılar hızlıca kalkıp çıktılar ben de kalktım ve geldiğim gibi geri çıktım şimdi eve gitmem lazım aklıma kurcalayan bir soru var diyelim ki alıştım onlara nasıl zarar görmeden onlarla durabilirim ki benim gerçek kişiliğimi istemeyecekler sanırım delirmek üzereyim. Pekala neyse eve gitmeliyim taksi çevirdim adresi söyleyip başımı geriye yasladım gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım derin düşüncelere dalmışken taksici seslendi "Geldik abla" hay ablana neyse parayı verip indim taksiden eve doğru yürümeye başladım daha bahçe kapısından girmeden kapı açıldı ve tanımadığım iki kız çıktı koşarak sarıldılar ne yapacağımı şaşırdım en sonunda kollarım doladım bende daha sıkı sarıldılar ikisi de birbirine benziyordu sanırım kardeşler şaka küçük duran "Hoşgeldin evine hoşgeldin kuzen" Peki ya gerçekten hoş mu gelmiştim
Arkadaşlar kusura bakmayın uzun zamandır yazamıyorum annemin rahatsızlığı dolayı evle benim ilgilenmem gerekti bölüm nasıldı sizce bugün Alevin saklı bir yüzünü de gördük yeni olaylar heyecan kattı mı eğer kalmadıysa değiştiririm sizin düşünceleriniz benim için gerçekten çok önemli ve birde şuraya Instagram hesabımı bırakıyorum yazmak isteyen yazabilir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
