Hoofdstuk 1

214 11 2
                                    

--- Nu ----

‘Mommy’ roept Hope, die op mijn bed staat te springen. ‘Opstaan ik wil eten’ gilt ze en ze rent naar beneden. Ik trek snel een broek en trui aan en ik loop achter haar aan naar de keuken. ‘Wil je choco op je brood?’ vraag ik. Hope knikt en ik smeer een broodje met choco voor haar. ‘Ga je maar alvast naar boven’ zeg ik als ze klaar is ‘mama komt zo’. Hope knikt en rent naar boven. 

De afgelopen drie jaar is er heel wat verandert. Hope is een mooi meisje geworden met felgroene ogen en bruine krulletjes. Haar gezicht is een kopie van mijn gezicht. Ik ben wel blij dat ze niet te veel op Harry lijkt, want het ligt nog steeds een beetje gevoelig. Ik heb mijn bruine haren blond geverfd, zodat ik niet meer op straat wordt herkend. Van Harry heb ik geen woord meer gehoord. De jongens hebben hem verteld dat ik een miskraam heb gehad. One Direction is nog wel bij elkaar gebleven voor de fans. Harry heeft bijna elke maand een nieuwe vriendin. Ik ben eergisteren 23 geworden. Ik werk als party/wedding planner. Het is mijn eigen bedrijf. Ik ben een maand na Hope’s geboorte naar de andere kant van London verhuist. Ik woon nu in een groot huis met mijn vriend. Ja, ik heb een nieuwe vriend. Hij heet Ken, hij werkt in het hotelbedrijf van zijn vader. Ze hebben door heel Engeland wel honderd hotels. We hebben al zes maanden een relatie, maar we kennen elkaar al twee jaar. Ken en Hope kunnen het gelukkig heel goed samen vinden. Met Perrie en Eleonor heb ik af en toe nog contact. Met de jongens helemaal niet meer. Ze zijn in het eerste jaar nog een paar keer langs geweest maar ik heb het contact verbroken. De moeder en zus van Harry spreek ik nog af en toe. Ik vinden wel dat ze het recht hebben om Hope te zien. Ik heb ze laten beloven dat ze niets aan Harry vertellen. Aan mijn eigen ouders heb ik ook veel steun gehad. 

Ik loop naar boven en ik zie Hope voor haar kast staan. Voor een meisje van drie kan ze al heel goed praten en ze weet goed wat ze wilt. Ze haalt haar roze prinsessenjurk uit de kast en houdt hem voor. ‘Deze wil ik aan’ ik knik en trek het jurkje over haar hoofd. Ze heeft het jurkje van Ken gekregen voor haar derde verjaardag en ze doet hem bijna elke dag aan. Ik geef haar haar prinsessenschoentjes aan en doe haar haar in een staartje. ‘Mama mag ik ook roze prinsessen nagels?’ vraagt ze en ze kijkt me met haar groene puppyoogjes aan. Ik knik en loop naar mijn kamer en pak een potje lichtroze nagellak. ‘Handjes stil houden’ zeg ik en ik lak al haar nageltjes. ‘Mama’ vraagt ze als ik klaar ben ‘ben ik nu een echt prinsesje?’ Ik knik en til haar op en we lopen samen naar beneden. ‘I’m homee’ hoor ik Ken roepen. Hope springt uit mijn armen en rent naar de voordeur. ‘Ken’ roept ze blij ‘kijk ik ben een prinses en ik heb prinsessen nagels’. Ze houdt haar nagels omhoog. Ken knielt voor haar neer en pakt haar handje vast. ‘Wow. Dat ziet er super mooi uit. Als een echte prinses’ Hope lacht blij en rent naar de woonkamer. ‘Daar is mijn grote prinses’ zegt hij en hij geeft me een kus. ‘Heb je gemist’ zegt hij tussen het kussen door. ‘Je bent maar een weekendje weggeweest gekkie’ en ik geef hem een plagerige duw. Ik sla mijn armen om zijn nek en leg mijn hoofd op zijn schouder. ‘Ik heb je wel gemist hoor’ fluister ik zacht. ‘Mooi’ mompelt Ken in mijn haar. Ik trek me terug en geef hem een kus. ‘Ieuw’ gilt Hope en ze slaat haar handjes voor haar ogen. Ik laat Ken los en grinnik. We lopen samen op haar af en geven haar heel veel kusjes. ‘Ieuw’ roept Hope en ze rent snel weg. Ik lach en loop richting de keuken. ‘Wat gaan we vandaag doen?’ vraagt Ken die achter me aanloopt. Ik haal mijn schouders op en ik pak een kopje. Ik rijk naar het pak met koffie maar ik kom er net niet bij. Ik ga op mijn tenen staan, maar ik kom er nog steeds niet bij. Ken komt grinnikend achter me staan en pakt mijn heupen vast en tilt me een beetje ophoog. Ik pak het pak en Ken zet me weer op de grond. ‘Thanks’ zeg ik en ik druk een kus op Ken’s wang. Ik zet twee kopjes koffie en ik loop naar de woonkamer waar Ken en Hope op de bank zitten. ‘Mommy’ vraagt Hope ‘wat gaan we doen?’ Ik kijk Ken vragen aan ‘wat willen jullie doen?’ Hope springt op en rent naar de kast. ‘Film!’ roept ze en ze pakt een Disney DVD uit de kast. Ken knikt en ik klim naast hem op de bank nadat ik de film hem aangezet. Ik leg mijn hoofd op Ken’s borst en ik kijk naar Hope die gebiologeerd naar het beeldscherm kijkt. Ken aai zachtjes met zijn handen door mijn haar. 

Op zulke momenten ben ik echt gelukkig. Samen met Hope en Ken, lekker niets doen. Even ontsnappen aan het dagelijkse leven. Alle stress die bij mijn baan komt kijken. Ik doe ongeveer vijf bruiloften per maande en sommige bruiden zijn erg veeleisend. Laatst had ik een vrouw die tien pinguïns als bediende wilde. Het heeft me vijf dagen gekost om de vrouw ervan te kunnen overtuigen dat zoiets echt niet kan. De afgelopen twee weken heb ik vrij genomen zodat ik bij Hope kon zijn. Morgen heb ik om tien uur mijn eerste afspraak. Ik heb geen idee wie het is maar dat zie ik morgen wel. Ik heb de komende maand maar drie bruiloften dus het is best rustig. 

‘Tay’ hoor ik iemand fluisteren ‘wakker worden’. Niet veel later voel ik iemand op me plofte. ‘Oef’ zucht ik en ik open mijn ogen. Ik kijk in de lachende oogjes van Hope die op mijn schoot is gesprongen. Ik kijk om me heen. Ik zit tussen de benen van Ken op de bank, buiten is het al aan het schemeren. Ik ga rechtop zitten en ik zet Hope goed op mijn schoot. ‘Hoe laat is het?’ vraag ik aan Ken. Ken kijkt op zijn horloge ‘half zeven’. Mijn ogen worden groot ‘zo laat. Hope moet nu eten en dan naar bed’. Ik spring van de bank en ren naar de keuken. Ik maak gauw een salade voor mij en Ken en een groente hapje voor Hope. 

Als Hope klaar is met eten breng ik haar naar boven. ‘Mommy, wil je een liedje zingen?’ ik knik en ik begin te zingen. 

‘Slaap kindje slaap. Daarbuiten loopt een schaap. Een schaap met witte voetjes, die drinkt zijn melk zo zoetjes. Slaap kindje slaap. Daarbuiten loopt een schaap.’

Ik druk een kusje op het hoofd van Hope en ik loop zachtjes naar beneden. ‘Sorry dat ik de hele middag heb geslapen’ zeg ik als ik naast Ken op de bank ga zitten. ‘Het is niet erg joh’ lacht hij ‘je zag er heel lief uit en het was lekker warm’. Ik grinnik en geef heem een por tussen zijn ribben. ‘Hé’ zegt Ken ‘dat doet pijn’. ‘Awh’ zeg ik met een baby stemmetje ‘heeft KennyBaby pijn’. Ik grinnik bij mijn zelfbedachte bijnaam. Ken duwt me omver en gaat boven me hangen. ‘Hoe noemde jij mij?’ ‘KennyBaby’ lach ik. Ken begint me te kietelen. ‘Stop’ roep ik tussen het lachen door. ‘Alleen als je zegt: Lieve Ken, je hebt het geweldigste vriendje van de wereld’. Ik schud mijn hoofd ‘nooit’. Ken haalt zijn schouders op en gaat door met kietelen. Ik probeer uit zijn grip te ontsnappen maar hij is te sterk. ‘Okey ik zeg het’ zucht ik, Ken stopt met kietelen en kijkt me afwachtend aan. ‘Lieve Ken, je bent het geweldigste vriendje van de wereld’ zucht ik. Ken knikt goedkeurend en gaat weer naast me zitten. ‘Nu is het mijn beurt’ en ik duw Ken tegen de bank aan en ik ga op zijn buik zitten. ‘Ga van me af’ roept Ken. Ik schud mijn hoofd en pak zijn handen die ik boven zijn hoofd plaatst. Ken kijkt me aan en ik druk snel een kusje op zijn mond. Ik ga met mijn hoofd op zijn borst liggen en ik val in slaap.

Hope Ft. Harry StylesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu