Hope Ft. Harry Styles

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 3

Ik sluit de deur achter Harry en Kendall en ik zak op de grond. Waarom moet Harry nou net mijn klant zijn. Ik voel aan mijn wangen waar Harry net een kusje op heeft gegeven. Ik zucht dit gaat moeilijk worden. Ik sta op en pak mijn telefoon.

To Perrie: Starbucks, om die uur. Urgent -xxx-

Ik kijk op mijn horloge ik heb nog een half uur. Ik loop naar mijn computer en zoek alvast wat dingen op voor de bruiloft van Kendall en Harry. Ik heb al verschillende kasteeltjes gevonden. Ik heb een vaste bloemist en cateraar die van alles maken. Het duurt toch nog even voordat de bruiloft is. Het is nu eind zomer en ze, oftewel Kendall, willen het pas geven in de winter. Ik heb nog vier maanden om alles te organiseren. Maar Kendall kenende gaat dat lastig worden. 

Ik trek mijn jasje aan en ik pak een tas, waar ik mijn telefoon en wat geld instop. Ik loop richting de Starbucks. Ik zie Perrie al aan een tafeltje zitten. ‘Hé’ roep ik als ik de Starbuck inloop. Perrie draait zich meteen op en rent op me af. ‘Tay’ roept ze ‘ik heb je gemist’ Ik vlieg haar om de hals. ‘Ik jou ook Pez’. Samen lopen we naar het tafeltje. ‘Voordat je gaat praten moet ik je iets zeggen’ begint Perrie ‘Harry en Kendall gaan trouwen’. Ik knik ‘ik weet het’ fluister ik. ‘Hoe weet je dat?’ vraagt Perrie ‘de pers weet het ook niet’. Ik zucht ‘ik ben hun wedding planner’ fluister ik zachtjes. Perrie’s ogen worden groot en ze slaat haar hand voor haar mond. ‘Dat meen je niet’ zegt ze. Ik knik en verberg mijn gezicht in mijn handen. ‘Wat moet ik doen?’ zucht ik. Perrie gaat naast me zitten en trekt me in een knuffel. ‘Het komt vast wel goed’ zegt ze. ‘Ik weet het niet Pez. Hij staarde de hele tijd naar me en toen hij wegging gaf hij me drie kusjes op mijn wang en fluisterde hij in mijn oor dat hij wilde praten. Het liefst zie ik hem nooit meer terug. En Kendall weet niet dat ik zijn ex ben, want ik heb me voorgesteld als Diana’ ratel ik. Perrie wrijft geruststellend over mijn rug. ‘Oh baby toch’ en ze geeft me een kus op mijn wang. ‘Kom ander vanavond met Hope naar mij en Zayn dan nodig ik de andere ook uit. Ze missen jou en Hope’. Ik knik ‘is goed. Thanks Pezz’ en ik knuffel Perrie. ‘No problem girl. Kom maar over een uurtje naar mijn huis dan praten we verder’. ‘Is goed. Tot straks’ en ik sta op en loop naar het huis van mijn moeder. 

Ik hoor het gelach van Hope als ik op de bel druk. 

‘Hee schat’ roept mijn moeder blij als ze de deur open doet. ‘Mommy’ roept Hope die achter Evelyn, mijn moeder, aanloopt. Haar gezicht zit helemaal onder de chocoladesaus. Ik grinnik en geef mijn moeder een knuffel. Hope steekt haar armpjes uit e ik til haar op. ‘We hebben net brownies gebakken. Wil je ook wat?’ ik knik en loop achter mijn moeder aan de keuken in. ‘En hoe gaat het met je?’ vraagt ze als ik met een zucht op de keukenstoel plof. ‘Ik weet het niet mam’ mama draait meteen haar hoofd om en komt naast me zitten. ‘Wat is en Taylor?’ ik zucht en haal diep adem. ‘Ik ben de wedding planner van Harry’ mijn moeders ogen worden groot. ‘Schatje toch. En nu? Wat ga je nu doen?’ Ik haal mijn schouders op ‘we zijn al begonnen dus ik maak het wel af, maar het is zo ongemakkelijk. Hij staart de hele tijd naar me en kijkt me aan. Hij wilde ook met me praten maar daar heb ik echt geen zin in. En zijn verloofde is Kendall Jenner, niet bepaald de makkelijkste vrouw. Gelukkig denkt ze dat ik Diana heet en niet Taylor, anders hebben we een probleem.’ Mijn moeder aait over mijn rug. ‘Meisje toch, het komt goed. Je moet die jongen maar laten zien wat hij heeft laten lopen’. Ik grinnik om de woorden van mijn moeder. Mijn ouders waren dol op Harry, maar nu natuurlijk niet meer. ‘Schatje’ hoor ik de zware stem van mijn vader zeggen. Ik ben zijn engeltje. Ik ben echt een papa’s kindje. Als iemand aan mij zit komt hij aan hem, zegt hij altijd. Ik sta op en geef mijn vader een knuffel. ‘Hoe is het met mijn engeltje?’ Ik leg het hele verhaal uit dat ik net aan mama heb verteld. ‘Hij moet niet wagen om jou nog een keer pijn te doen. Dan zwaait er wat’. Ik hou van mijn ouders. Ze zijn er altijd voor me. Ze passen ook vaak op Hope, omdat ik veel werk. Hope is ook gek op mijn vader en moeder. ‘Opaa, ikke koekie’ roept Hope die de keuken binnenstormt. Papa pakt de koekjestrommel en geeft Hope een koekje. ‘Wat zeg je dan?’ ‘dank je wel, lieve opa’ zeg Hope. Papa lacht en geeft haar een aai over haar bol. Ik blijf nog een tijdje met mijn ouders kletsen maar dan is het tijd op naar Perrie te gaan. ‘Kom Hope, zeg maar dag tegen opa en oma. We gaan naar tante Perrie’ Hope knikt en geeft mijn ouders een kusje. ‘Blijf sterk Taylor, laat je niet gek maken’ zegt mijn moeder nog als ik haar een knuffel geef. Ik til Hope op en ik stap in de auto. Op weg naar Perrie.