ℳ𝒾𝓃ℯ 𝓉ℴ 𝒟ℯ𝓈𝒾𝓇ℯ♡

Chapter Eleven

Sorry for the late update. I'm not feeling well this past few days physically, and emotionally. Like, parang naiisip kong mag-quit na lang sa pagsusulat. But then, my friends told me to breath first, and rest for a while at iyon ang ginawa ko. I did rest. So heto ako, nagsusulat ulit dahil ayaw kong mabitin kayo kasi masakit siya sa puson— puso pala. 😹🤭

Salamuch!🤗 Te amo💕

_____________________________________

Chapter Eleven

PHILIP WOKE UP in a familiar room feelin' his head throbbing and both of his wrists were aching. Pero kahit na nananakit ang mga 'yon ay iginala niya pa rin ang kanyang paningin sa apat na sulok ng kwarto kung saan naroon siya. And then realization hit him. It's my room. Pinilit niyang bumangon pero may mga kamay na pumigil sa kanya.

"Anak... 'wag ka munang bumangon."

He gently looked at her mother. He can tell by the look on her face that she's much worried now.

"Mamá..." Paos na tawag niya rito. Umiyak naman ang kanyang ina at napayakap nang mahigpit sa kanya. At nang kumalma ito at kumalas ng yakap sa kanya ay iniangat nito ang kanyang mga kamay. "Who did this to you?! Nakilala mo ba ang mga kumidnap sa'yo? Tell me — at nang maparusahan natin ang kung sinumang hayop na 'yan? Ilan sila? Answer me, Philip!"

He can see his mother's furious yet worried face. At alam niyang iiyak na naman ito anumang sandali kaya inalo niya ito.

"Ma... I'm alright. Wala namang masamang nangyari sa akin. I'm still alive—"

"—but wounded." Ani Tadd. Hindi niya napansin ang pagpasok nito sa kwarto niya. Kasama din nito ang kanilang ama na alam niyang grabe din ang pag-aalala sa kanya. "We already reported it to the police. And I'll make sure that whoever kidnapped you will be put behind the bars. I'll make him pay." Pahabol pa nito.

Hindi siya nakakibo. Paano ba? Sasabihin ba niya sa mga ito na isang babae ang may kagagawan nito sa kanya? At paano naman ang babaeng 'yon? I'm sure, she's in pain right now. He can't help but get worried about his kidnapper. Kahit ito ang may dahilan kung bakit nasaktan niya ito ay hindi niya rin maitatanggi sa kanyang sarili ang pag-aalala sa babae, lalong-lalo na sa kalagayan nito.

At ang mga sugat na natamo niya sa kanyang pala-pulsuhan ay gawa niya rin, sa pagsusumikap na makalaya siya mula sa pagkakatali sa mga poste ng kama. No'ng una ay para makatakas siya, ngunit kalaunan ay para mahawakan ang babaeng nakatalik niya. Aminin man niya o hindi. Sobrang sarap at luwalhati ang nadama niya ng maging isa ang kanilang mga katawan. Nang angkinin siya nito.

Malinaw pa sa kanyang alaala ang mainit na gabing pinagsaluhan nila ng babae, kahit pa nga hindi niya ito nakikita dahil sa piring sa kanyang mga mata. Ang mga daing at ungol nito ay parang musika sa pandinig niya.

"Kuya? Nakikinig ka ba?" Untag ni Tadd sa kanya, kaya nabalik ang paningin niya rito.

Humagulhol naman ng iyak ang kanyang ina, at niyakap ito ng kanilang ama. "God, our son must be very t-traumatized right now, Peter. We need t-to bring him to the best Psychiatrist here." Anang ina niya habang nakayakap pa rin sa ama nila.

Say what? He? Traumatized? Baka nga ang babaeng kumidnap sa kanya ngayon ang na-trauma dahil sa pagkapunit ng pagkabirhen nito.

Tumikhim siya nang maramdaman ang pagtigas ng bagay sa gitna ng kanyang mga hita. Shit! Not now, Philip! Nasa harapan ka ng mga magulang mo! Kastigo niya sa sarili niya.

"I'm okay Papá, Mamá." Saka tumingin siya sa kanyang kapatid na mataman pa ding nakatingin sa kanya. "Tadd. I'm okay, brod. I just need some rest. That's all." He gave them a smile of assurance. At mukhang naniwala naman ang mga magulang niya dahil pagkatapos siyang lapitan ng ina niya at niyakap ay nagpasya na itong lumabas kasama ang ama niyang ginulo ang kanyang buhok.