ℳ𝒾𝓃ℯ 𝓉ℴ 𝒟ℯ𝓈𝒾𝓇ℯ♡

Chapter Seventeen

Chapter Seventeen

MABIBIGAT ANG mga hakbang habang tinatahak ni Calia ang hagdanan papasok sa mansyon ng kanyang abuelo. She can see the faces of elite people who's busy talking with each other. Ang pa-plastik lang. Anang isipan niya.

Nang makapasok na siya sa loob ng mansyon ay maingat at pino ang kanyang kilos habang binabaybay ang daan patungo sa lamesang laan para sa kanila ng kanyang pamilya.

She saw her beautiful mother talking to her father and they're laughing together. Nakayakap pa ang kanyang ama sa kanyang ina na parang walang ibang tao sa kanilang kinaroroonan. How I wish I would be like that.. Me and Philip. Pero alam niyang suntok sa buwan at malabong mangyari ang mga gano'ng bagay dahil nga, ang paniniwala at ang alam nito ay magpinsan sila— magkadugo.

On the other side of the table, she saw the stoic look of her grandfather. The ever great, Pabio Ariti.

Tinititigan siya nito at dama niya ang kaba sa bawat pagtitig nito sa kanya. Pero hindi iyong titig na gusto siya nitong makita, kundi ang titig na parang ipinaparamdam nito sa kanya ang disgusto nang pagpunta niya sa mansiyon nito. Kahit mas lalong tumindi ang kaba niya nang makalapit siya sa mesa nila ay taas noo niya pa ring tinitigan ang matanda. Mata sa mata.

Alam niyang ayaw na ayaw ng abuelo niyang tinititigan ito sa mata dahil para sa lolo niya, insulto iyon. Pero bakit siya matatakot? Eh mula't sapol ay hindi na maganda ang pakikitungo nito sa kanya. Or maybe he knows something about me being an adopted child? Mga tanong niya sa kanyang isipan. After all, her grandfather has a lot of connections. Connections that she don't have. Kaya mas dapat mag-ingat siya. Mas pag-igihan niya pa ang pagtatago sa nagawa niyang pagpapadukot kay Philip, dahil alam niyang walang kamag-a-kamag-anak para sa matanda.

"Kaló apógevma." She greeted them good evening. And the people around the table smiled and greeted her except her grandfather.

Kaagad na tumayo ang kanyang mga magulang at niyakap siya nang mahigpit, na parang ilang taon siyang hindi nakita.

"I'm glad you're here baby." Nakangiting turan ng kanyang ama. "You looked so beautiful and stunning tonight!" He proudly said.

Gumanti naman siya ng ngiti sa mga ito, "Thank you, Daddy. I'm happy to see you here parents."

Ngumiti ang mga ito sa kanya at ipinaghila siya ng kanyang ama ng upuan. Akmang uupo na siya ng ang kanyang Auntie Tiffany naman ang lumapit sa kanya. Niyakap siya at hinalikan sa magkabilang pisngi kaya napahalakhak siya.

"You looked absolutely stunning my dear!" Proud pa nitong sabi sa kanya.

Thanks... Mama. "Thank you po Aunty." She smiled at her.

Lumapit din siya sa kanyang Uncle Peter at yumakap saglit dito. Saglit niyang tiningnan muli ang puwesto ng abuelo pero wala na ito sa kinauupuan nito. Nagkibit-balikat lang siya at napagpasyahang umupo na sa upuang inilaan para sa kanya.

"Where's Dana, baby?" Napatingin siya sa gawi ng ina nang magtanong ito.

Tipid siyang ngumiti pero pinalungkot niya ang tabas ng kanyang mukha. "She's sick now Mommy.."

Bigla naman naging malungkot ang ekspresyon ng kanyang Mommy Camille, "oh, I'm sorry. Tell her to get well soon. Mahirap kapag ang doktora naman ang magkasakit."

"I will po." Nakangiti niyang turan sa Aunty Tiffany niya.

Nagtataka siya kung bakit nandito ito ngayon. Sa pagkakaalam niya ay hiwalay na ang Uncle Peter niya at Aunty Tiffany, pero ng muling malipat ang tingin niya sa mga ito ay tila para itong mga teenagers na naghaharutan.