gülümser misin lütfen bana, bana. annen ile sokakta gülüşürken, gülüşünün bir tebessüme dönüştüğü zaman diliminde gözlerini rastgele etrafta gezintiye çıkar ve tam yan kaldırımdan geçmekte olan bana kısa bir bakış fırlat, dudaklarından yanaklarına oradan ise gözlerine tırmanan iç gıdıklayıcı tebessümün hala silinmemişken yap bunu. ben ise o an bulunduğumuz bulunduğum sahneye uygun bir biçimde donup kalayım, yanaklarım al al olsun ve bakışlarım kısılsın, gözlerimi başka bir noktaya yuvarlayayım. ben ve sen olmaktan çıkalım, biz olalım. iki yabancı kalmayıp birbirimizi tamamlayalım.
nafile.
²⁴
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ey meyus
Short Storysoğuk bariyerlerin ardından zar zor gözüken dışımız, yıkık dökük harabe misâli içimizden de kötüydü aslında, biz farkına varamadık.
