Yarıda kalan aşk

LAN YETER!

Elif'den

Arda... Ne demeye çalışıyosun sen...
Benim aşık olduğum adam olamazsın
Ama olabilirsin de... Ama Sinan bana cafeyi birine, özellikle de Ardaya verdiğinden hiç bahsetmedi. Bu sen olamazsın

Elif: Neyse... Konudan uzaklaştık. Cafede noldu?

Derin bir nefes aldı...
Kimsin sen
Kim var bu maskenin altında

Sinan: O gün o kızla karşılaştım

Anı...

Duygu: Hadi Sinaaaan

Duygu Sinanı güzel bi masaya oturtur

D.A: Kızım yavaş ol

Duygu: Napayım anne kuzenimi başka türlü güldüremiyorum

D.B: Deli kızım benim

Duygunun annesi ve babası gülerler
Duygu ve Sinan telefon bakmaya başlarlar

D.B: Heh telefonlat çıktı meydana

D.A: Kusura bakmayın çocuklar ama sıkıcısınız

Sinan: Tamam tamam bıraktım

Masadan gülme sesleri gelirken Sinanın gözü karşı masaya takıldı

Duygu: Sinan

Sinan dalıp gitmiş Duygunun sesini bile duymuyodu

Duygu: Sinaaaaan

Duygu merakla Sinanın baktığı yere bakar. Ardından Sinana dönüp büyük bir kahkaha patlatır

Duygu: Ahahhaa

Sinan Duyguyu susturmak için koluna vurur

Sinan: Sussana Duygu

Duygu: Komiksin ama Sinan yaaa

Sinan Duygunun gülmesini görmezden gelip bakışlarını yine masadaki güzel kıza çevirir

Bu hikaye bana çok tanıdık geliyo

Sinan: İşte onu ilk kez orda gördüm

Elif: Hmm pekii... Ne hissettin

Sinan: Bişey hissetmedim

Kaşlarını çattım

Elif: Nasıl

Sustu
Konuşmasını bekledim
Konuşucak biliyorum
Bu içini kemiren şeyi benimle paylaşıcak
Ve beklediğim oldu

Sinan: Dondum kaldım... Ellerim uyuştu, vücudum karıncalandı... Tek kelime edemedim

Elif: Aşık olmuşsun

Sinan: Aşık olmuşum

Sözümün üstüne hızlıca söylendi
"aşık olmuşum"... Aşık olmuştu

Sinan: Dilim tutuldu... Bana seslenenlerin sesleri bir kulağımdan girip birinden çıktı
...
Onu ilk gördüğümde bir bebek kadar mutlu ve huzurlu olmuştum

Seni ilk gördüğümde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum.

Sinan: sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen çocuklar olur ya... İşte onlardandım ben