Yarıda kalan aşk

Yalandı

(Bölümü tamamen ben yazıyorum Ece:))))))

Yazar'dan

...

Sinan: Biliyomusunuz... Sizinle dün konuştuklarımızdan sonra maskemi çıkarabildim... İlk defa

Kız gülümseyesiyle oğlanın yanına eğilir

Elif: Belki... Artık çıkarmanın zamanı gelmiştir

Oğlan gözlerini yukarı kaldırır
Kız hiç beklemediği bir anda oğlanın elinin maskesine gittiğini görür
Ve ona destek olmak için elini oğlanın şapkasına getirir
...
Ve maske ortadan kalkar

Gözler birbirini bulur

Kız bir hıçımla ayağa kalkarken
Oğlan da ayağa kalkmıştır
Kız adım adım geri giderken oğlan elini ağzına götürür

Sinan: Elif...

İkiside birbirine korkak ve şaşkın bakışlar atarken
Elif arkasındaki koltuğa düşer

Elif: S-Sinan... G-Git

Sinan: T-Tamam

Oğlan koşarak odadan çıkar
Eski sevgilisinin şaşırdığı ve endişelendiği zaman yanlız kalmak istediğini aksi taktirde kriz geçirdiğini biliyodur

Oğlan kapının arkasına dayanır
Kız ise koltuğa oturmuş
İkisi de derin nefesler alıyodur
İkisi de yaşadığı şoku atlatmaya çalışıyodur

Çağan: Ne zaman gelirler?

Faruk: Bilmem... Birazdan burda olurlar

Zehra: Hazırım

Asya: O zaman buyrun

Asya ve Zehra adliyeye girer
Çağan ve Faruk ise içerde bekliyodur

(buralara gelince heyecanlanıyorum ama birbirlerini gördüklerinde de ne diceklerini bulamıyorum sşşzslmzms)

Çağan: Offf geç oluyo birazdan duruşma başlar

Faruk:... Aslınd-

Zehra: AŞKIM

(lan ben ne güzel uzatalım bunlar barışınca Farukla Zehrayı barıştırmaya çalışsınlar diye uzatak dedim Ece diğer kitapları yazıcam diyo gidin yazarınıza kızın valla ben denileni yapıp paramı alıyorum)

(para almıyorum lan şaka dkcmlsmxmfjsdnjxjcsknjd
ama iyi fikir ehehe)

Zehra Faruğa el sallayarak yanlarına gelirken eski erkek arkadaşını gören Asya koridorun başında kalmış Çağanın gözlerine bakıyodur
Çağan da aynı şekilde

Faruk: Aslında söylicektim ama Zehrayla söyleyelim dedim... Biz barıştık Çağan bey boşanmıyoruz

Çağan Faruğu duymazken
Sadece Asyaya odaklanmıştır
Asya da aynı şekildedir

Zehra: Asya hanım

Zehra 5,6 atım gerisindeki Asyaya seslenir. Asya küçük adımlarla Çağana bakarak onlara yaklaşıyodur
Çağan ise Asya geldikçe kendine geliyodur

Zehra: Iııı... İyi misiniz?

Susuyolardır

Faruk: Çağan bey...

Zehra: Asya hanım

Asya Çağanın önünde durmuştur
İkisinin de gözleri dolmaya başlamış
Sevinmek ve üzülmek kavramları unutulmuştur.
Çağan Asyanın boynundaki kolyeyi görür... Asya hiç tepki vermezken Çağan ağlamaya başlamıştır