De Eerste Keer Verliefd.. | Fifalosophy/Matthy Fanfiction

Hoofdstuk 9

Gepubliceerd op 13-5-2021

Hierboven een leuke foto van Matthy met Rob omdat roze zo leuk bij hem staat!

Veel plezier met lezen!

_______________________________________

We komen met de ambulance aan bij het ziekenhuis. Matthy word naar binnen gereden op de brancard het ziekenhuis in en ik loop ernaast. Matthy word een kamer ingereden waar ik niet meer mee naar binnen mag. Ik moet wachten in de wachtkamer.

Ik loop heen en weer in de wachtkamer terwijl ik maar denk aan hoe het verder zal gaan met Matthy. Ik maak mijzelf helemaal gek in mijn hoofd. Na een tijdje te peinzen besluit ik maar om te proberen om rustig te gaan zitten.

Nadat ik daar 10 minuten heb gezeten komen Raoul, Milo, Rob en Koen er aan gelopen. Ze beginnen mij meteen te vragen hoe het met Matthy gaat. Ik probeer hun vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. 

'Hij zit nu aan de pijnstilling en krijgt extra zuurstof zodat hij zich wat beter voelt. Ze zijn hem nu zijn borstkas aan het onderzoeken om te kijken of ze het misschien moeten opereren. De wond op zijn voorhoofd word sowieso gehecht' zeg ik zo kalm mogelijk.

'Een operatie?' zegt Raoul geschrokken. 'Is het zo erg dan?' 

'Waarschijnlijk drukt zijn ingedrukte borstkas wat teveel tegen zijn longen aan waardoor hij zich benauwd voelt. Misschien gaat het vanzelf over, misschien niet. Ik weet het ook allemaal niet zo goed. We zullen gewoon moeten wachten op wat de dokter gaat zeggen'

'Oke ik ga denk ik even wat koffie halen, willen jullie ook?' vraagt Milo

Iedereen wil wel graag koffie. Milo loopt weg om het te gaan halen. 10 minuten komt hij terug met de koffie die hij dan uitdeelt

Terwijl iedereen langzaam zijn koffie opdrinkt vraagt Raoul in een keer iets waar ik van schrik. 

'Is er eigenlijk iets tussen jullie? Matthy kijkt zo veel naar je als jij er bent.' 

'Eumm, ik weet het niet zo goed' zeg ik terwijl ik mijn wangen rood voel worden. 'Ik weet niet hoe serieus het is, wat Matthy wil' 

'Matthy vind het altijd best moeilijk om met meisjes te praten maar bij jou lijkt het alsof dat niet zo is' zegt Koen 

Nu ik er zo over na denk, is dit voor Matthy eigenlijk serieus? Wil hij later ook echt een relatie met me of is dit alleen maar voor de lol? Ik probeer er verder niet te veel over na te denken en me nu te richten op het herstel van Matthy.

Nadat we ongeveer een half uur verder hebben zitten praten in de wachtkamer komt er eindelijk een dokter binnen. Aan zijn gezicht is nog niet te zien hoe het gaat met Matthy.

'Zitten jullie hier voor Matthyas het Lam?' vraagt hij.

'Ja dat klopt' zegt Rob snel 'Hoe gaat het met hem?'

'De wond op zijn hoofd is gehecht. Zijn borstkas drukt te erg tegen zijn longen aan waardoor hij moeilijk kan ademen. Hij zal geopereerd moeten worden waarbij ervoor word gezorgd dat zijn borstkas weer meer naar buiten gaat' 

Oh nee denk ik. Die operatie is zeker niet zonder risico's. Ik krijg gelijk stress.

'Is zo'n operatie gevaarlijk?' vraagt Koen

'Het is geen operatie zonder risico's inderdaad. Maar de kans is heel groot dat het allemaal goed verloopt' zegt de dokter 

'Mogen we even naar hem toe?' vraag ik aan de dokter. Ik wil hem zo graag zien.

'Ja dat mag. Over een half uur word hij geopereerd. Hij is al op de hoogte over de operatie' zegt de dokter.

Dit laten wij ons niet 2x zeggen en we lopen gelijk naar de kamer toe. Als ik de deur open doe zie ik hem al liggen. Ik loop naar hem toe en ga naast het bed staan.

'Hey Matthy, hoe voel je je?' vraag ik terwijl ik zijn hand vastpak.

Matthy kan niet praten door het zuurstofkapje op zijn mond maar hij steekt zijn duim op als antwoord. 

'Mooi' zeg ik met een opluchting in mijn stem

'Wat ben je toch ook een kluns, vallen van een trap, hoe krijg je het voor elkaar?' zegt Koen dan

Matthy glimlacht voorzichtig in zijn kapje.

'Heb je veel pijn?' vraag ik bezorgd.

Matthy schud zijn hoofd als nee.

Hierna praten de jongens even tegen Matthy over van alles terwijl ik mijn moeder even een appje stuur dat het nog wel even duurt voordat ik thuis ben. 

Dan komt een verpleger binnen die zegt 'Zeggen jullie even gedag tegen Matthy, hij kan over 5 minuten de operatiekamer in'

De jongens zeggen hem gedag en lopen de kamer uit waardoor ik nog alleen met Matthy ben. 

Ik ga voorzichtig op de rand van het ziekenhuis bed zitten en kijk Matthy aan.

Matthy pakt mijn hand vast en gaat met zijn duim heen en weer over mijn hand.

Het voelt erg vertrouwt bij hem. Ik wil hem graag gerust stellen voor de operatie maar dat vind ik moeilijk aangezien ik weet dat er ook wel wat risico's zijn. Volgens mij weet hij dat niet. 

Ik zie in zijn ogen dat hij bang is. 

'Het komt allemaal goed Matthy. De chirurg weet wat hij doet en heeft het al veel vaker gedaan. Het kan niet fout gaan.' zeg ik om hem gerust te stellen

Hij knikt ja en knijpt voorzichtig in mijn hand.

Ik geef hem een kus op zijn wang en lach dan naar hem. 

'Ik ga. Het komt goed. Als je straks weer wakker bent ga ik je lekker verwennen. Dan mag je de hele dag op bed liggen niks doen'

Matthy lacht nog een keer lief naar me en dan sta ik op om weg te gaan. 

Ik loop weer naar de wachtkamer waar ik ga zitten naast Koen. Nu is het afwachten hoe het gaat.

Het moet goed komen, toch? 

_______________________________________

Dit was dan hoofdstuk 9! Hij was iets korter dan normaal, maar er komen weer langere aan.

Laat weten wat je ervan vond in de comments!

Zaterdag een nieuw hoofdstuk, vergeet niet te stemmen!