Lies in Love

CURIOUS

WHAT HAPPENED?

After kong makalabas sa room  nanatili lang ako sa may pintuan. Napanood ko kung paano sila magbunguhan, kung paano sila nagpalitan ng suntok . Isa laban sa sampu.

Imagine that? Mag-isa ni Leimaru pero dude , wala siyang galos ni isa! Except sa buhok niyang nagulo at uniform niyang nagusot.

At yung mga asungot, mas lalong pumangit. HAHAHAHA
Limang minuto lang naman siguro ang itinagal bago dumating mga guards at teachers.

Parang sa mga pelikula lang diba? Huling dumadating yung mga pulis pag may engkwentro laban sa bida. Ang kaibahan lang guard and teachers ang mga nagsilbing pulis dito.

Seryoso? Bakit laging late .

But i'm still thankful though. Baka pag mas tumagal ang pagdating nila, wasak na mga mukha ng mga pangit na yun. Buti dumugo lang ilong , putok mga bibig, may mga black eye, may isa rin na nabali ang daliri. Bobo kasi , kumakalmot parang bakla . HAHAHAHA

It is indeed a tough day. Buti nalang nacontrol ko pa sarili ko na di sumali sa gulo kundi lagot na naman ako kay Tamy.

Papunta ako ngayon sa rooftop dahil gusto ko lang. Gusto ko ng peace of mind at hindi ko yun makukuha sa classroom, sa gym, sa benches, sa cafeteria, o sa mga cubicles dahil maiingay masyado ang mga tao.

Gusto kong mapag-isa.

Bago ko pa mabuksan ng tuluyang ang pinto sa rooftop nakarinig na ako ng pagtatalo.

"What did you do again this time Lec!" singhal ng babae.

"I'm sorry Ica," anas ng lalaki. Bakit parang familiar ang boses niya.

"Sorry? Really? My God Leimaru!" frustrated na tugon muli ng babae .

Nang sinilip ko kung sino ang nagtatalo, its really Leimaru and Ica.

Nakaharap sa kawalan si Leimaru habang si Ica ay pabalik balik ng lakad at minamasahe ang ulo.

"We talked right? Sa Paris palang! Nangako ka na  na hindi kana makikipagbasag ulo pag balik natin. Na aayusin mo na ngayon yung studies mo. Does it really hard to do that?! Just study, don't make yourself get into trouble then graduate! Yun lang Lec! Can't you do it?!"

"I'm really sorry. I lost my control. Hindi...hindi ako nakapagpigil. I'm sorry Ica. Did I disappoint you... again?"

With his question i suddenly felt a bang in my chest.

"You know how much I love you but do you really have to disappoint me over and over again? Now I need to f*ckin' fixed your mess again just like what I did before." tugon ni Ica at ramdam ko ang disappoinment sa boses niya.

Pero kailangan ba niya talagang sihihin yun si Lei sa nangyari? Hindi ba dapat tinanong muna niya kung bakit humantong iyon sa ganun. Hindi ba dapat mag-alala siya?

Okay. I don't believe in love. I actually hate men. But this thing that I heard, this thing that I witnessed, hindi kayang tanggapin ng utak ko.

If you truly love a person, you will never looked down on him. Dapat nga tinutulungan mo siya in a way na hindi isinusumbat ang mga bagay na nagawa mo for him.

It must come to you naturally. Yung tulong na binibigay mo dapat hindi pilit, hindi isinusumbat .

"I'm going to fix your mess but please mag sorry ka sa mga yun. They have the right to sue you for what you did."
She reached Lei and hold his hand
"So please love, for now, forget your ego, forget your pride hmm? Say that you're sorry . Okay? Can you do that for me?" lumambing bigla ang boses ni Ica.