Flos Solis

11

Bu bölüm, bugün şampiyonluk maçı var diye yazıldı.

Bugün büyük gündü. Hep beraber toplanıp maçları izleyecektik. Evinde üç televizyon olan tek kişi de Mert abimler olduğu için oraya gidiyorduk. Bu sefer bize Selin, Eymen ve Gökhan da eşlik ediyordu.

Hepimizin üstünde takımımızın forması vardı. Alaz'la mahallede rahat rahat dolaşabiliyorduk. Tek bilmeyen kişi babamdı. Ona da bu akşam söylemeyi düşünüyordum.

Mert abimlerin evine vardığımızda kapıyı fener formasıyla açtı. Hâlâ şampiyon olabileceklerine inanıyordu. Gerçi neden şaşırıyordum ki? Tam sol tarafımda duran ikili Gökay ve Gökhan da böyle düşünüyordu.

Miray aramızdaki tek galatasaraylıydı. Selin takım tutmasa da babasının galatasaray formasını giyip gelmişti.

Eymen, Alaz, abimler, Efe ve ben grubun çoğunluğu olarak beşiktaşlıydık. Maçın başlamasına tam 33 dakika kalmıştı. Hâlâ dışarıda beklediğimizi fark edince içeri ilk adımlayan ben oldum.

Peşimden diğerleri de geldiğinde adım atacak alan kalmamıştı.

"Galatasaray maçını misafir odasına açtım. En az sizsiniz diye"

"Abi tek başıma mı izleyeceğim. Selin zaten maçtan anlamıyor" diyen Miray'a arka taraflardan bir ses geldi.

"Geldim geldim. Bensiz maç mı olur"

Burcu ona yaklaşık üç beden büyük formasıyla Miray'ın yanına gitmişti.

"Fener maçını benim odada açtım yan yana izleriz işte"

Bize baktıktan sonra konuşmaya devam etti.

"Siz beşiktaşlılar da salonda izleyin. Allah'ım biz şampiyon olamazsak ne olur Beşiktaşlılar olsun" dediğinde hep bir ağızdan amin dedik.

Herkes dağılırken biz de salona geçmiştik. Üçlü koltuğa ben, sağımda Alaz ve solumda Berk abim olacak şeklinde oturmuştuk.

İkili koltuğa Efe ve Yaman abim, tekli koltuğa da Eymen oturmuştu. Maçın başlamasına kalan 24 dakika kalmıştı ve biz kadroyu konuşuyorduk.

"N'skala olmasaydı iyiydi ama neyse sonuç olarak Necip'i oynatmaktan vazgeçmişler. Larin 2 gol atsa Ghezzal de 1 gol atsa tamam. Zaten Cüneyt gs maçını yönetiyor çok gol attırmaz ama bu işler belli olmaz" diye fikirlerini söyleyen Eymen'e çoğumuz katılmıştık.

20 Dakika Sonra

Maç başlamıştı. Heyecandan elimdeki yastığı sıkıyordum. İlk yarıda 3 atsak yeterdi herhalde.

Ghezzal'in şutu kalenin üstünden auta çıkmıştı. Sakin olalım daha 88 dakika var.

Maçın 8. dakikasındaydık daha hiçbir takım gol bulamamıştı. Gerçi feneri bilmiyordum. Sadece twitterdan galatasarayı da takibe almıştım.

Derken 10. dakikada Vida'nın golüyle 1-0 öne geçmiştik. Welinton asisti yapmıştı. Zıplayarak abimin üstüne atladığımda beni kucağına almıştı.

Alnıma bir buse kondurup beni indirdi.  Atmıştık. İlk golü atmıştık. Şimdi galatasaray düşünsün.

14. dakikada Ndiaye'nin kafa vuruşu son anda direkten döndüğünde derin bir nefes aldım. Bu maçı kazanmak zorundaydık.

Direkten dönen topu Halil Akbunar şut çekip kaleye gönderdiği zaman Ersin gole izin vermediğinde Ersin'e bildiğim tüm duaları sıraladım. Uzun zaman sonra ilk defa düzgün bir hareket yapmıştı.

Eski oyuncumuz Atınç topu kafa vuruşuyla kaleye gönderdiğinde top kalenin üstünden auta çıktı.

Telefondan canlı maç anlatımına baktığımda galatasarayın 4 tane ofsaytı olduğunu görmemle gs maçının yan hakemine içten içe tüm teşekkürlerimi ilettim.