2.

229 13 0
                                    

Uzaylı İstilası

Bölüm  2

Hızlı hızlı ilerliyorduk sonra arkadan değişik bir ses duymuştum annem gile söyleyemedim yoksa onların başına bir şey gelebilirdi. Elimdeki silaha mermi doldurup sessizce o tarafa doğru ilerledim ilerledikçe sesler daha da yakınlaşıyordu. Bu bir insan sesiydi ya da ben öyle sanmıştım. Küçük bir kulübe gördüm sesler de o kulübeye aitti kulübenin 5metre yakına gelmiştim ki bir an kapı açıldı ve ordan bana doğru ateş edildi ve biri beni yere doğru çekti. Arkama döndüğümde arkamda Ege vardı. O kurtarmıştı beni.

Ege:
-Hadi gel o tarafta motorsiklet gördüm ona binelim ailene yetişelim yoksa onların da başı belaya girebilir.
Ben de dedikerini kafamla onaylayıp koşmaya başladım arkadan ateş ediyorlardı biz arkamıza bile bakmadan koşuyorduk. Hemen onun dediği motosikletin yanına geldik.
Ben:
-Sen motorsiklet kullanabiliyor musun?
Ege:
-Denemeden bilemezsin.
Ben dediğini kavramaya çalışırken o hemen kafama kaskı takmıştı bile , yapacak bir şey yoktu bende hemen arkasına bindim son hızla gitmeye başladık tabi uzaylılar daha da hızlıydı ben de onlara arkadan ateş ediyordum. Sonunda ise onların bindiği o taşıtı patlatmıştım.

Ben:
-Artık arkamızda değiller.

Ege:
-Görebiliyorum.
Deyip motosikletteki aynaya bakmıştı ve ben farkedince de gülmeye başlamıştı. Ben ise baya utanmıştım.

Ben:
-Annem gilin haberi var mı?

Ege:
-Az kalsın ölecektin, bunu söylemedim. Onlara yorulduğunu ve buraz oturduğunu söyledim. Baya kızdılar ama ben ikna ettim onları.

Ben:
-Ah cidden birdaha asla ses duyduğumda o tarafa doğru gitmeyeceğim. Hem senin de başını belaya soktum degil mi? Ah benim akılsız kafam!

Ege:
-Cidden kendini acayip suçluyorsun. Sakin ol!

Demişti gülerek. Sonra farketmiştim ki motorsikleti çok güzel sürüyordu.

Ben:
-Sen! Sen nasıl? Cidden sürmeyi biliyormuydun?

Ege:
-Evet.

Ben:
-Peki neden bana?

Ege:
-Aslında sana tam bir cevap vermemiştim.

Bu çocuk çok akıllıydı. Kimin aklına böyle bir cevap vermek gelir?

Ben:
-Ne zaman o eve ulaşmış oluruz?

Ege:
-Az bir yolumuz kaldı. Sıkıldın mı?

Ben:
-Yani biraz.

Ege:
-Hmm buldum biraz hıza ne dersin?

Ben:
-Senin gibi biri hız mi yapıcak?

Ege:
-Bak bakalım.

Abi ya onu demesi ile büyük bir hız olmaya başladı. Tutunmasam ben uçup giderdim. Şu uzaylılar da bana bayağı yaramıştı hayatımda ilk defa motorsiklete binmiştim oda yetmezmiş gibi daha bugün tanıştığım birisiyle biniyordum.

Bir an motorsiklet durdu ben o ara nasıl becerdiysem uyuya kalmıştım kalkınca ne oluyor demek üzereyken ağızımı kapatmıştı.

Ege:
-Sessiz ol. Bir ses duydum bu taraftan geliyor. Ses çıkarırsak bizi öldürürler.

Ben sesimi iyice kısarak:
-Ama hava tam aydınlanmadı bile. Nasıl kimin ne yapacağını görebileceğiz.

Ege:
-Bilmiyorum. Eve bayağı yaklaştık ama şimdi ilerlersek hem bizim hemde ailenin hayatı tehlikeye girer. Bunu göze alamam.

Ben:
-Sen neden ailemi bu kadar düşünüyorsun?

Ege:
-Şuan bunu konuşmanın sırası mı?

Bana kızmış gibi hissetmiştim bu yüzden susmuştum. Etraf bayağı sessiz olunca Ege motorsiklete doğru yönelmişti. Tam bende yerden kalkacakken. Birisi(uzaylı) ateş etmeye başlamıştı hemen Ege'yi aşağı doğru çekmiştim.

Ben:
-Hey biraz dikkat etsene beni uyaran sendin!

O an bir ateş daha gelmişti. Ama tam olarak ateşin nereden geldiği belli değildi. Hemen silahları almış ve sesi dinlemeye başlamıştık. Tekrar bir ateş gelince Ege ateş etmişti. Sanırım doğru yere ateş etmişti ordan silahın yere düşme sesi gelmişti. Sonra arkamda bir el hissetmiştim. Biraz soğuk ve büyük...


                               ♡

Bölüm sonu

Uzaylı İstilasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin