წუწუნით ადგა მას შემდეგ რაც მაღვიძარის ხმამ გამოაღვიძა და სკოლისთვის დაიწყო მომზადება.
ქვევით ჩავიდა, მაგიდაზე სკოლის შავი ჩანთა და სკოლის მასალები ეწყო.
-ვინ შეიძინა ეს მასალა ჩემთვის? შემეძლო უბრალოდ გამომეყენებინა ჩემი ძველი მასალები, მაგრამ მადლობელი ვარ დაიმორცხვა სოფიამ.
მამამ ყოველწლიურად უარი თქვა მისთვის ახალი მასალების შეძენაზე, ამიტომ ის იმავე რამეს იყენებდა სამუშაოდ კალმების გარდა.
მაგიდასთან ჩამოჯდა და ჩანთას უყურებდა ბედნიერი თვალებით.
-"იმედი მაქვს, რომ მოგეწონა ჰკითხა დენისმა.
-"ჰო, შესანიშნავია, გმადლობ", თავაზიანად უპასუხა სოფიამ.
საათს დახედა სოფიამ და წამოდგა სკოლაში წასასვლელად,
- "კარგი დღე გქონდეს" თბილად გაუღიმა დენისმა და ხელი მოკიდა.
სოფიამ პასუხად თავი დაუქნია და მადლობა გადაუხადა.
-როგორ მოხვდა ასეთი კეთილი ქალი ამ ტიპის მამაკაცთან ?.
-------
ხანგრძლივი სიარულის შემდეგ მიაღწია სკოლას.
გასაღებებისკენ წავიდა,
უცბად ვიღაცამ თვალებზე ხელი ააფარა,
-გამოიცანი ვინაა?"უცბათ პირბოროტად ჩაიხითხითა.
-"მმმ, წარმოდგენა არ მაქვს" - უპასუხა სარკასტულად, არადა სოფიამ ზუსტად იცოდა ვინც იყო.
-"შენი საუკეთესო მეგობარი" მან თვალებიდან მოაცილა ხელები.
-"ჰე ოლივია" წამოიძახა სოფიამ და ჩაეხუტა მეგობარს.
-"ჰეი" მანაც გაუღიმა და მკლავები შემოხვია მეგობარს.
"ეს ერთი გიჟური შაბათ-კვირაა"ჩაიბურტყუნა სოფიამ და თავი მხარზე მიადო.
" ლანჩზის დროს ვისაუბროთ - თქვა მან სიხარულით, და ნელ-ნელა წავიდნენ კლასისკენ.
დარბაზებში დახეტიალობდნენ,ყველაზე ყველაფერზე საუბრობდნენ.
YOU ARE READING
ყინული
عشوائي_შენ ჩემი უმცროსი და ერთადერთი ქალიშვილი ხარ მკაცრი ხმით მიუგო მამამ,-შენ უნდა დაქორწინდე ეის ჰერნანდესზე- უფრო აუწია მამამ ტონს და სავარძელი მისკენ შემოაბრუნა რათა მისი რეაქცია ენახა. გოგონა ადგილზე გაიყინა მისი სახელის გაგონებაზე. ეის ჰერნანდესის...
