5

427 25 11
                                    

სადილობდნენ,

სოფია მშვიდად შეექცეოდა სადილს ხოლო დანარჩენები საუბრობდნენ,სოფიას უნდოდა მათთვის ძმებზე ეკითხა
მას ძალიან ენატრებოდა ძმები რადგან მათ გარეშე არასდროს უცხოვრია და არც აპირებდა რომ როდისმე მათ გარეშე ეცხოვრა.

-"შეიძლება ნება მომცეთ ჩემი ძმები ვნახო?როგორც იქნა მოიკრიბა გამბედაობა და კითხა მათ.

ეისმა მომაკვდინებელი მზერა სოფიასკენ მიმართა.
სოფია ადგილზე გაიყინა როცა მისი თვალები ეისის თვალებს შეეჯახა ხმას ვეღარ იღებდა.

-"არა" მან მკაცრი   ხმით სწრაფად უპასუხა და სახეზე  გაღიზიანება  დაეტყო.
სოფიამ იგრძნო როგორ უფეთქავდა გული შიშისგან.
მას ძალიან უყვარდა თავისი ძმები და მათ გარეშე ცხოვრება მისთვის წამება იყო.

- გთხოვთ? ლამის სუფრასთან დაჩოქილი ეხვეწებოდა სოფია ეისს,

ეისის მამამ ბოროტულად გახედა სოფიას.

სოფიას კიდევ ერთხელ თხოვნამ ეისი უფრო გააღიზიანა.

-როგორ ბედავ!" ეისის  მამის ხმა ცარიელ სასადილო ოთახში
მოულოდნელად გაისმა, სოფია შიშისგან კანკალებდა

ეისის  სახეზე უსიცოცხლო
გამომეტყველება დაინახა სოფიამ  როდესაც ის უბრალოდ  მამამისს უყურებდა.
- "ბოდიში" შეშფოთებით ჩაიბუტბუტა სოფიამ და დანა ჩანგალი თეფშზე დააწყო.

"ახლა , შენ  სარდაფში ჩახვალ
დაუძახა სოფიას კაიმ და ოჯახის წევრებს ყვირილი დაუწყო.

თვალებგაფართოებული მიუახლოვდა კაი სოფიას.

- "არა გთხოვ" შეშინებული ჩურჩულებდა სოფია მან მამისგან იცოდა თუ რა სასჯელი ელოდა  სარდაფში ჩასვლის შემდეგ,
კაიმ მაჯაში ხელი ჩაავლო სოფიას

ეისი  მძიმე ნაბიჯებით  მიუახლოვდა მათ.

სოფიას ეგონა ეისი მასთან დასარტყმელად მიდიოდა მაგრამ მან ისეთი რამ გააკეთა, რასაც არავინ ელოდა

ყინულიWhere stories live. Discover now