A midsummer night's dream.

0.5

"Hayatta inanmam!"

Ahizenin ucundan yükselen çığlık kulağımın çınlamasana sebep olduğunda telefonu çekip acıyla dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Senin şaşkınlığına tükürürüm. Kulağım acıdı be!"

"Ay ama Rosé, sen nasıl hâlâ bu kadar sakin kalabiliyorsun? Dün tanıştığın çocuk bugün sana aşık çıktı!"

"Aşık değil Yeri." dedim göz devirerek. "Sadece basit bir hoşlantı, emin ol."

"Nereden bilebilirsin ki?" Meraklı ses tonu kaşlarımı çatmama yol açtı. "Ya sana uzunca bir süredir aşıksa? Ya bu yüzden Jaehyun ile arkadaş olduysa? Nihayetinde Jae ile ne kadar yakın olduğunuzu bilmeyen yok. Onu kullanarak sana yaklaşmak istemiş olabilir?"

"Abart abart... Hem daha konuşmadık bu konuda. Ya sadece yazılmak için yazılıyorsa bana? Ya hoşlantı bile değilse?"

"Ay amma kalbin kara senin de..." dedi bıkkınlıkla. "Bak benden söylemesi, bu çocuk kesin aylardır senin peşinde."

"Ruh hastası mı bu çocuk Yeri! Saçma sapan sitelerden okuduğun hayran kurgulardan birini yaşamıyoruz. Kimse birine onu sevdiğini söyleyemeyecek kadar ezik değil bu devirde. Z kuşağını fazla hafife alıyorsun sen."

"Aman, tamam tamam."

Nefes veriş sesini duyduğumda kolunu çimdiresim gelmişti. Bazen cidden havai birine dönüşebiliyordu ve Yeri'yi o girdaptan kurtarmanın tek yolu gerçekliği hatırlatacak fiziksel bir acıydı. Üstelik bu sayede sinirimi de atmış oluyordum.

"Kapatıyorum ben," dedim valizimi bagaja yüklerken. "Sen otogardasın, değil mi?"

"Evet evet, Jae ve Jungkook'la sen ve Lisa'yı bekliyoruz."

"Yarım saate oradayız, öptüm seni." diyip beklemeden aramayı sonlandırdım.

Valizi yükleme işi başarısızlıkla sonuçlanınca binadan yeni çıkan babam yetişti imdadıma. "Bekle de ben halledeyim." dedi valizimi alırken. "Neden evi bu koca valize yükleyesin ki yani?"

"Çünkü koskoca 6 ay boyunca burada olmayacağım baba."

"Sahiden..." Bagajı kapattığında beni kolları arasına aldı. "Eğer yorulursan, pes edecek olursan, seni üzerlerse hemen beni ara ve gelip seni alayım. Sonra da birkaç litre benzin alıp oteli kundaklarız. Kimse benim kızımdan kıymetli değil."

"Baba..." dedim koca bir gülüş bırakmadan önce.

Ne ailem, ne arkadaşlarım, kimse normal değildi çevremde...