Getaway (Harlena Fanfic)

►22: "Welcome to Beacon Hills Restaurant."

Bölüm Müziği: Multimedia da Getaway'in yeni tanıtım videosu var! İzlemeyi unutmayın!

Mikayla'nın Bakış Açısından;

Şehir çıkışına doğru sürerken arabanın camından dışarıyı seyrediyordum. Özgürlüğün verdiği rahatlama ve kaçak olmanın verdiği tedirginlikle boğuşmaktaydım.

"Mia arıyor."

Duyduğum sesle aniden fren yaptım. Arabanın tekerlekleri çığlık atarak durdu. Endişeyle gözlerimi irileştirdim, kimin konuştuğunu görmek için arabanın içine bakınırken ses tekrar etti. "Mia arıyor."

Gözlerim arabanın içini tararken bilgisayar monitörüne benzeyen cihaza takıldılar. Arabanın radyo bölümüne monte edilmiş küçük bilgisayar ekranında "Mia arıyor..." yazıyordu. Yanıtlamak için bir buton aradım ama yoktu.

Sonra aklıma böyle teknolojik aletlere komut vermek gerektiği geldi. Kaşlarımı kırıştırarak soru sorarcasına mırıldandım. "Yanıtla?" Bir bip sesinden sonra Mia'nın sesini duydum. "Hey, Mikayla."

Derin bir nefes alırken arabayı tekrar çalıştırdım. "Mia beni korkuttun, neden arabada bir çeşit bilgisayar sistemi olduğunu söylemediniz?"

Hattın diğer ucundan Mia'nın kıkırdaması duyuldu. "Becky o karmaşanın içerisinde söylemeyi unutmuş, araba son model donanıma sahip, o monitörden her çeşit işini yapabilirsin. Arama ve internet buna dahil. Becky numaralarımızı eklemiş arayacağın kişinin ismini söyleyerek komut vermen yeterli." diyerek açıkladı. "Pekala, siz ne yaptınız?"

Arabayı sürmeye devam ederken stresle direksiyonda ritim tutuyordum. "Nikah salonuna indikten sonra Harry duvağı açtı ve kıyamet koptu, resmen çılgına döndü, belinden çıkardığı silahı üzerimize doğrulttu. Senin nerede olduğunu sordu Becky de 'Kaçıp, kurtulduğunu' söyledi. O aceleyle çıktı, gitti. Bizde kaçtık, şuan kalmak için bir otele gidiyoruz. Neyse, bizi boşver sen ne yaptın?""

Kızların güvende olduğunu öğrenince rahatlıkla bir nefes verdim. "Şehir dışına doğru sürüyorum, Becky yarın pasaport işini halledebilir mi?" diye sordum. "Yarın ilk önce onunla ilgileneceğim." Becky söyledikten sonra onlara veda edip, komut vererek aramayı sonlandırdım.

Ardından bilgisayardan internete girip müzik açtım. 2-3 saat araba kullandıktan sonra hava kararmaya başladı. Otel de kalıp Harry'ye yakalanma riskini göze alamayacağım için arabayı yol kenarına park ettim. Arka koltuğa geçip kapıları kilitledikten sonra biraz uyumaya karar verdim ve ceketimi çıkarıp başımın altına yastık niyetine koydum.

***

Tıklatılan cam sesiyle gözlerimi araladım. Uykum açılıp gerçekliğe dönerken camı tıklatan erkek slüetini gördüm. Karanlık olduğu için yüzü görünmüyordu. Cama vuran kişinin Harry olabileceği düşüncesi beni çılgına çevirdi.

Harry olabilir miydi gerçekten? Beni bu kadar çabuk bulmuş olabilir miydi?

Korkarak camı indirdiğimde gözüme tutulan ışıkla ellerimi gözlerime siper ettim. "Hanımefendi iyi misiniz?" diye sordu kalın erkeksi bir ses. Gözlerimi kısarak karşımdaki memura bakarken mırıldandım. "Evet, iyiyim memur bey. Bir sorun mu var?"

Karşımdaki genç memur elindeki fenerin ışığını kısarak cama eğildi. "Arabayı park halinde görünce bir sorun olup olmadığını merak ettim." Tebessüm ederek konuştum. "Uzun bir yoldan geliyordum, şehir dışına çıkacağım da... Arabayı park edip biraz uyumak istedim."

Genç memurun yüz ifadesi değişti. "Özür dilerim, sanırım sizi uykunuzdan ettim." Yüzüme gelen saçlarımı çekiştirerek elimizi iki yana salladım. "Gerçekten önemli değil. Uzun bir süredir uyuyor olmalıyım, hava kararmış. Beni uyandırmanız aslında iyi oldu, böylece yoluma devam edebilirim." dedim.