Bölüm Müziği; Wiz Khalifa ft. Charlie Puth - See You Again
Yavaşça bana doğru döndü. Ne kadar şaşırdığı yüzünden belli oluyordu. Elim ayağıma dolandı bir anda. Ne diyeceğimi bilemedim.
"Seni affediyorum, her ne kadar kötü şeyler yaşamış olsak da artık öyle biri olmadığını görebiliyorum." diye mırıldandım çekingen bir tavırla.
Ellerimle oynamaya başlamıştım ve havaya elle tutulur cinsten bir gerginlik yayıyordum.
"Deneyebiliriz." dedim pat diye.
Harry kafası karışmış bir halde kaşlarını kaldırdı. "Neyi?" dedi merakla.
Duraksadım, boğazım bir anda kurumuştu sanki. Seslice yutkundum. Bu sırada Harry tekrar sordu. "Neyi deneyebiliriz Mikayla?"
Terleyen ellerimi tişörtüme kurulayıp oturduğum tabureden kalktım. Bakışlarımı Harry'nin bakışlarıyla buluşturdum. Beklenti içinde bana bakıyordu. O anda, ondan hoşlandığımı kabul ettim. Şimdiye kadar gururumun örtbas ettiği duygularım gün yüzüne çıktı.
"Normal çiftler gibi olmayı, normal çiftler gibi randevulara çıkmayı deneyebiliriz?" dedim soru sorar bir tonda.
Harry'nin yüzü ansızın tokat yemiş gibi gerildi. Sözlerimin farkına vardığında ise aramızdaki kısa mesafeyi hızla kapattı. Bir elini belimin etrafına sararken diğer elini yanağıma yerleştirdi ve beni öptü. İlk başta şaşkınca kalakaldım. Sonra öpüşündeki tutkunun ve özlemin farkına vardım. Gerçek özlemin...
Onca zamandır benden uzakken içinde tuttuğu duyguları tattım. Elimi omzuna yerleştirip kendimi ona bıraktım ve öpüşüne karşılık verdim. Ona karşılık verdiğimi fark edince vücuduna gözle görülebilir bir rahatlama yayıldı.
Kapalı tuttuğu gözlerini aralarken dudaklarımızı ayırdı ve alnını alnıma yasladı. Nefeslerimizi düzene sokmaya çalışırken fısıldadım.
"Bu hiçte normal çiftlerin ilk randevuda yaptıkları gibi olmadı."
Gözlerimin içine bakıp güldü. Gamzelerini göstererek kıkırdayıp, nefesini yüzüme üflerken mırıldandı. "Biz normal çiftler gibi değiliz. Hem bu bir randevu sayılmaz."
Utangaçça gülümseyerek geri çekildim. Harry karşımda hayranlıkla bana bakarken çantamı omzuma astım. "Artık her şey yoluna girdiğine göre ev satın almam gerekmiyor ya da Londra'da kalmam. Eve gidip Chicago'ya dönmek için toparlanmalıyım." dedim çantamın askısıyla oynarken.
"Seni eve ben bırakabilirim, istersen? Arabam kapıda." diyerek teklif sundu Harry.
Anın garipliğiyle kaşlarım çatıldı. Sanki Harry ile ilk kez tanışmış gibiydim, omuzlarımdaki bütün yükler kalkmıştı. Artık endişelenmeme gerek yoktu. Kaçış sona ermişti. Artık özgürce yaşayabilir, Chicago'ya, arkadaşlarımın yanına dönebilir ve ileride ne olacak diye endişelenmeden keyifli bir hayat sürebilirdim.
Düşüncelere dalmışken Harry'ye cevap vermeyi unuttuğumu fark ettim.
"Olur." deyiverdim minik bir tebessümle.
***
"Bıraktığın için teşekkür ederim. Şimdi nereye gideceksin?" diye sordum, kapıyı açıp inmeden önce.
Harry ellerini pantolonunun kumaşına sürterken bir anlığına durup düşündü. "Sanırım gidip annemi ve kız kardeşimi ziyaret edeceğim. Birkaç aydır görüşemiyor, eminim ziyaretimden dolayı mutlu olacaklardır."
Anladığımı göstermek istercesine başımı sallayıp kapı koluna uzandım. İnmeden önce Harry elimi tutup bir öpücük kondurdu.
"Bana bir şans daha verdiğin için teşekkür ederim Kayla." dedi minnettar bir tavırla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Getaway (Harlena Fanfic)
Fanfic∞ Aşık bir adam... Her şeyden bihaber genç bir kız. Birkaç erkek... Aralarından biri aşık olduğu kızı kaçırmak zorunda kaldı. Kız ise ellerinden kurtulmaya kararlı, bu uğurda elinden gelen her şeyi yapar. Kaçtığında yapman gereken tek bir şey...
