Bugün lisenin son günü, mezuniyet balomuz var. 1 yıldır Jeno'yla yaşadıklarımız o kadar özeldi ki... Tabii size bazı şeyleri anlatmamız lazım. Mesela Renjun ve Irene sevgili oldular. Hazel hala Jaemin'e söyleyemedi ama aralarında bir şeyler oldu ve bu gece söylemeyi planlıyor. Donghyuck ile Ja Ya'nın durumu da karışık ama sevgililer. Benimle Jeno ise en özel anılarımızı 1 yıldır paylaşıyoruz. Beraber çift dövmesi yaptırdık, günbatımlarını izledik, yurtdışına tatile çıktık... Ve artık psikiyatriste gitmiyorum. Her şey daha iyi halde. Ama artık bu geceki baloya hazırlanmam gerek.
Üstüme parıltılı mavi elbisemi geçirdiğimde kızlara döndüm. Hepimiz Irene'ın evindeydik. Ailesi Norveç'teki evlerine gitmişti ve koca ev bize kalmıştı. Irene üstüne beyaz dar saten elbisesini giymiş ve makyajına başlamıştı. Hazel ise yıldızlı elbisesini giymiş üstüyle uğraşıyordu. Ja Ya ise üstüne dantelli büstiyeri ve takımını giymişti. Önüme dönüp aynadan saçlarımı ne yapmalıyım diye düşündüm ve açık bırakmaya karar verdim. Zaten doğal dalgalı olan saçlarıma ayrıca bir şey yapmama gerek yoktu. Makyaj olarak ise sade bir şeyler yaparak son dokunuş için turuncu rujumu sürdüm. Çantama telefonumu ve paramı koyup döndüğümde herkes hazırdı. Nedensizce duygulanmıştım. "Kızlar, duygulandım sizi böyle görünce resmen mezun oluyoruz." dedim. Irene da "Evet lanet sınav da bitti sadece okullara başvurmalıyız." dediğinde Hazel "Grup kucaklaşması?" diyerek koştu. Kucaklaşmamız bittiğinde hepimiz evden çıkarak bizi bekleyenlere baktık. Hepsi arabaya yaslanmış bizi bekliyorlardı.
Okulun önünde durduğumuzda Jeno bana bakarak "Tam bir senedir bana cenneti yaşatıyorsun Minhi, teşekkürler." dedi. Ben ise "Benim teşekkür etmem gerekiyor asıl." diyerek Jeno'ya sarıldım. "Vıcık vıcık şeyleriniz bittiyse içeri gelin." dediğini duyduğumuz Ja Ya'nın ardından güldük ve biz de okula girdik.
Balo ortamı güzel hazırlanmıştı. İçecek masasından içeceklerimizi aldıktan sonra masalara geçip grup olarak oturduk ve etrafıma bakındım. Tanıdık yüzler, öğretmenlerim... Artık liseden mezun olduğuma inanamıyorum. En güzel anılarımı paylaştığım arkadaşlarımla hep beraber yetişkin olduk artık. Artık üniversiteli olacaktık. Bu düşüncelerden arınmamı sağlayan şey Donghyuck'un sesiydi. Sahneye çıkmış saçmalıyordu. Ja Ya da söylenerek sevgilisinin yanına koştu. Bir kaç saat böyle geçtikten ve klasik şeylerden sonra Jeno benim elimi tutarak "Hadi özel bir yere gidelim." dedi. Arabaya binip şarkı açtı. "Im so tired...". "Jeno bu şarkıyı ilk kez göz göze geldiğimiz gün dinlemiştim." dedim gözlerimi kapatıp camdan gelen rüzgarın saçlarımı savurmasına izin vererek. Sonunda araba durduğunda 1 yıl önce geldiğimiz ormanı gördüm. "Burada ne işimiz var Jeno?" diye sorduğumda bana "1 yıl önce yazdığımız notları okuyacak ve günbatımını izleyeceğiz." dedi. Kısa bir yürüyüşten sonra ağaca ulaşmıştık. Ayakkabıları bulup altında yazanları okumaya başladık.
"Bang Minhi,
Sana cenneti gösterecek ve hissettireceğim. Neden diken üstündesin? Acılarından bahset; duygulardan yoksun insanlara değil, seni anlayabilecek ve hissedebilecek olan bana. Duygularını bana belli edebilirsin. Cehennem gibi bir dünyada tüm dürüstlüğüm ve samimiyetimle seni saracağım. Seni kurtarabilecek olan bana o ufak ellerini uzatabilir misin? Seni sevip hayatımın sonuna kadar koruyacağım."
"Teşekkürler, benim gibi bir insanı sevdiğin için."
"Asıl ben teşekkür ederim Minhi, bana güvenip sırtını yasladığın için."
Daha sonraysa batan güneşi izlemek için nehirin olduğu yere gittik. Yere uzandık ve haziranın estirdiği sıcak rüzgarı iliklerimizi kadar hissettik. Jeno dudaklarıma kısa bir öpücük kondurarak bana döndü.
"Seni seviyorum Bang Minhi."
"Ben de seni seviyorum Lee Jeno."
Nereden başlayacağımı bilmiyorum, bu kitabı düşüncelerimden uzaklaşmak için yazmaya başlamış ve bu kadar okunacağını tahmin etmemiştim. Ağlamak istiyorum cidden final bölümü gelip çattı. Kırdığım, üzdüğüm biri varsa özür dilerim. En iyisini yapmaya çalıştım. Bu bir final olsa da kitaba liseden sonraki zamanları anlattığım özel bölümler gelecek. Özellikle hikayeleri yarım kalan diğer kızlar için. Umarım karakterlerim ve yazdığım hikayeler sizi bir an bile olsa mutlu edebilmiştir. Sizi seviyorum, hep mutlu olun ve sağlıkla kalın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
