Snape'in kızı

Chamber of secret

-Kapının yanında sadece Harry ile ben vardım
"C-carmen"
"H-harry"
Sadece korkuyla birbirimize bakıyorduk
"Ç-çocuklar"
"Yaşıyoruz GİDİN!"dedi Fred
Harry ile ilerliyorduk soğuktu titremeye başlamıştım
bir an gözüm Harry'nin koluna ilişti yaralanmıştı cübbemin kolunu yırttım,
"Gel buraya saralım"dedim
"Ah fark etmemişim bile"
Kolunu sardım Harry ablası olduğumu bilmiyordu bile onu seviyordum ama babam sevmiyordu nedenini biliyordum ama anlam vermiyordum bir çocuğu babası yüzünden sevmemek sadece korkaktı Harry'e sevgi gösteremeyecek kadar korkak
"C-carmen"
Birden kendime gelmiştim
"Evet Harry?"
"Sesi sende duyuyor musun?"
"Asanı çıkarsan iyi olur"
Asamı çıkarmıştım soğuk havanın geldi yere doğru ilerliyorduk kocaman bir odanın içindeydik
İçeriden uzun boylu esmer ve oldukça yakışıklı bir çocuk vardı "vay vay vay bakın şuna abla kardeş gelmişler" dedi
"A-abla kardeş?" Dedi Harry
"Ah sen bilmezsin tabi niye ona söylemedin Carmen babacığın yakın arkadşımdı oysa"
"Neyden bahsettiğini bilmiyorum ayrıca sende kimsin"dedim bacaklarım artık soğukdan değil telaş ve korkudan titriyordu
"Ben voldemortum,karanlık lord"
Asamı çektim
Sadece güldü
"Hadi denesene bana zarar vermeyi"
"Sectumsempra!"
Güldü
"Sevgili baban güzel şeyler öğretmiş peki neden lorduna itaat etmen gerektiğini öğretmedi?"
Dönüp birşeyler fısıldadı
söyledi şeyler kullağımda yankılanıyordu
beynim durmuş gibi hissediyordum ne yapacağımı bilmiyordum
İçeriden kocaman bir yılan çıktı
"GÖZLERİNE BAKMA HARRY" dedim
"KAÇ KOŞ HARRY"
Bakmamak için gözümü kolumla kapatmıştım etrafa bildiğim lanetleri saçıyordum Harry'nin ayak sesleri git gide uzaklaşıyordu
"CARMEN KAÇ" dedi
koşmaya başladım nereye gittiğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu birden yıllardır gördüğüm Dumbledore'un kuşu Fawkes geldi ağzında seçmen şapka vardı anka kuşu basiliskin gözlerini oyduktan sonra bizi başıyla selamlardı ve uzaklaştı
"KILIÇ GODRİC GRYFFİNDOR'UN KILICI,HARRY ONU ALMALISIN!"
Harry koşarak kılıcı aldı
"BİR ŞEY YAP ÖLDÜR ONU"
Harry başarmıştı uzun bir boğuşmadan sonra Harry onu yere sermişti kolundaki dişi görmem bir kaç saniyemi aldı koşarak yanına gittim
"H-harry aman tanrım"kolundaki dişi çıkarttım
Anka geldi ve göz yaşlarını Harry'nin koluna akıttı
"İyi olucaksın merak etme dedim"
İç güdüsel  bir şekilde  günlüğü yok etmem gerektiğini hissettim elimde ki dişi ona sapladım
Tom yavaş yavaş yok oluyordu tekrar tekrar batırıyordum tamamen yok olduktan sonra Ginny'nin yanına gittim onu yerden kaldırdım aynı şekilde Harry'i ikisi omuzumdan destek alıyordu
Kapıya doğru yürüdük
"Carmen o abla kardeş derken neyi kast ediyordu?" Dedi Harry "şuan bunu düşünme" dedim sakin bir sesle

Kapının oraya gelmiştik
"Bombarda maxima"
Geçit yeniden açıldı Fred Oliver Ron George Lockhart hepsi oradaydı
"Başardık"diyebildim yorgunluktan bayılıp kalmışım gözümü hastane kanadında açtığımda yanımda sadece bir not vardı.

Sevgili Carmen;

Birkaç gündür yatıyorsun bunu okuyorsam uyanmışsındır ve şu an yanında değilimdir ne saçmalıyorum inan bende bilmiyorum
sen bayıldığında çok korktum ama kahramansın
senin ile gerçekten gurur duyuyorum
çok cesurdun ve sanırım bu da sevdiğim
özelliklerinden birisi senin kadar cesur değilim
yüzüne karşı duygularımı söyleyebilecek kadar
bile inan şu an bunları yazarken bile ellerim titriyor
Seni seviyorum

Oliver <3

Aman tanrım aman tanrım aman tanrım
Oliver oliver da beni seviyordu inanamıyorum
Kalbim çok hızlı atıyordu sakinleşemiyordum notu tekrar tekrar okuyordum tekrar tekrar usanmadan
deliricektim oliver beni seviyordu!!!