UMUDA KELEPÇE VURULMAZ

6.BÖLÜM

Gözlerimi ezan sesiyle açarken çok acıyorlardı oda çok ağladığım içindi dün gece uyumadan önce ağlamıştım tüm hırsımı çıkarırcasına hemde yataktan ayaklarımı sarkıtıp bilegimdeki tokayla saçlarımı toplayıp başörtümü başıma bağlayıp odadan çıktım. Babam ve o kadın nerdeydi hiç bir bilgim yoktu ama burda degillerdi  içimde ki ses onların  üst katımızda olduklarını söylüyordu allah ıslah etsin onları arkamdan gelen sesle sıçradım

"Ssst kedicik napiyosun orda sen "

"Aklımı çıkardın be napicam sabah namazı için kalktım da öyle dalmışım "

"Onlar nerde diye mi düşünüyorsu"

"Umrumda bile değiller "

"He he tabi kesin."

"Uyuz musun sen yaa "

"Ikizime cekmisimdir belki "

"Uff hiç ugrasamiyacagim seninle oyalama beni daha gecenin yanına gidicem "

"Gece mi o kim "

"Benimle gelirsen görürsün "

"Tamam nezaman gidiyoruz "

"Namazdan sonra "

"Tamam ikiz "

"Sen kılmayacak mısın "

"Hiç kılmadım bilmiyorum oyuzden "

Elini ensesine atip mahcup bir şekilde başını egmesiyle hüzünle ona baktım öğreticek kimsesi olmamıştı    ve o yavur memlekette ona çok yardımcı olacağını zannetmiyorum

"Olabilir mahcup olmana gerek yok eğer istersen ben sana öğretebilirim "

Bana gözleri ışıldıyarak bakmıştı. Onu bu kadar kabullenmeme bende şaşkındım ama deniyordum işte en azindan

"Isterim tabi hadi sen kıl namazını benim yüzümden geciktirme "

Başımı sallayıp banyoya girdim hızla işimi halledip abdestimi de alıp çıktım banyodan oda benim ardıma giyinmiş halde banyoya girmişti. Elini yüzünü yıkamak için odama geçip seccademi serip namazliklarimi da giyip rabbimin huzuruna durdum

Namazımı kılıp ellerimi semaya kaldırıp  dua mi yaptim  
"Allah’ım, kalbimizi nifaktan, amellerimizi riyadan temizle, gözlerimizi haramdan uzak eyle! Biliyorsun Rabbim, bilmiyorum kendimi. Ben bu gece de yalvaracağım, sen bu gece de affet beni. Ey bizleri halden hale çeviren rabbimiz! Bizim halimize en güzel hale eriştir ve rızana erdir.Sustum ve sana havale ettim rabbim, bilirim ki sen her şeyin en iyisini bilensin, karşılıklarını ben değil sen verirsin.Allahim sen bu imtihanımi da kolaylaştır zorlastirma allahım senin rızanla hareket etmeyi nasip et  (bakara suresi 153. Ayetinde ) Ey iman edenler! Sabır ve namazla yardım dileyin. Şüphesiz Allah sabredenlerin yanındadır. Sen sefkatini merhametini üzerimizden esirgeme yarabbim AMİN."

Içim huzurla dolmuştu ellerimi yuzumden cekmemle beni izleyen bir çift gözle karşı karşıya geldim beni tebessümle izliyordu onun   

"Allah kabul etsin seni  izlerken bile içim huzurla doldu daha önce hiç namaz kılarken görmedim kimseyi "

Bisey diyemedim mi sadece dilimden

"Allah razı olsun hadi gidelim mi bende hazirlaniyim"

"Olur bekliyorum ben seni dışarıda "

"Tamam "

Onun çıkmasıyla kapıyı ardından kapatıp hızla üzerimi giyinip odadan çıktım yanına gittim onun

"Şu geceyi çok merak ettim şimdi "

"Gelmiştir bile hadi gidelim "

Beraber bahçe kapısına doğru yürüdük  onun

"Kardeşin yani kardeşimiz şey işte-"
Sözünü kestim bu sapsik haline gülüp

"Evet iki tane daha abimiz var 5 tane de yeğenimiz var "

"Amcamiyim ben şimdi öyle oluyorum degilmi "
" Evet öyle oluyorsun "
 
Bunca yillarimizin kaybından sonra biribirimizi bulmamıza onun bu denli tanıma  heyecanına  gözlerim dolu gülümserken oda başı eğik hiç kaldırmadan biyik altından gülümsüyordu 

(Goktugu bu hâlde hayal edebilirsiniz )

Kapıyı açmamla oluğun başındaki gecemle koşarak yanına giderken göktuğun  atmiydi der gibi şaşkınlığını duymuştum

"Bitanem gecemmm  bak bu da göktuğ abin şimdi oda turumuzda bizimle olucak olur demi "

Göktuğ gülerek bize bakıyordu ona bakıp bende güldüm.  Bu mutluluğumuzu bozan yine aynı ses olmuştu ikimizinde yüzündeki o gülüş donup kalmış ve yavaş yavaş solmuştu

"Ne bok yiyorsunuz burda böyle "

Mutlu animizin katiline nefretle baktım...