Obsession;i love you 💎 (ara verildi)

03:Necromancer bir çocuk

"Galiba, burasıydı ?"

Huajin'in ona bakan aileyle yaşadığı malikaneye tuhaf hislerle baktı.

Prens olduktan ve bu aile öldükten sonra bu malikane terk edildi. Bakımsız ve uğursuz havası şuandaki bakımlı ve temiz andan farklıydı.

Ellerine baktı.

Bir yetişkinin elleri.

Şuan yetişkin formundaydı.

Elbette 10 yaşındaki görünümüyle buraya gelemezdi. Zihinsel yaşı çoktan 20 küsürdü.

Kapıyı çalarak elindeki çantayla ilerledi.

Imparatorluk şuan gerçekten iyi bir yönetime sahip, direk cinayet işlenirse soruşturma başlatılır. Bunu 'doğal görünüşe sahip' bir yoldan denemeliydi.

Kapıyı tıklattı.

Beyaz eldivenler eline tam oturdu.

Uzun lacivert saçlar toplanmış, beline ulaşıyor ve her saç teli düzenli, bakımlı gibi taranmıştı.

Altın çerçeve gözlüğün ardındaki gümüş rengi gözler keskin ve kasfetliydi.

Sinirliydi.

Ondan her şeyini alan kişi bu kapının ardında. Bir çocuk dahi olsa...

Kapı açıldı.

Profesyonel bir şekilde gülümsedi.

"Öğretmen aradığınızı duydum, bunun için bir şansım var mı acaba ?" Elini hafifçe göğsüne koyması ile haraketleri zarif ve akışkandı.

12 yaşında olan Huajin için, kraliyet ailesine katılmadan önce görgü kuralları ve adap dersi için öğretmen arandı. Daha sonra Bu öğretmenin ortadan kaybolduğu söylentisi vardı.

Uzun aramadan sonra gerçekten o kişiye ulaşılamadı.

Daha sonra prensin zulümleri başladığında ilk bu kişiyi hedef aldığı tahmin edildi.

Yani Huajin'in ilk cinayeti, sözde öğretmeniydi.

Gümüş gözler kılıç keskinliği eşliğinde onu içeri davet eden kişiye düştü.

Konuşma ve kararlaştırmadan sonra önüne konulan kağıda baktı.

"Bu... gizlilik yemini imzalanmalı..."

Soylular arasında epeyce yaygın olan bir sözleşme.

Kalemi çıkararak kağıda imzasını bıraktı. Hafif ışık yazdıktan sonra imza bir logo gibi kağıda basıldı.

"Ne zaman başlıyoruz ?" Sesi derin ve çekici.

Biran Furue bile büyülendiğini hissetti.

"Bu size kalmış, yine de en yakın zamanda dersi tamamlamasını umuyoruz" gülümsemeyle izah etti Furue.

"Lütfen yol gösterin"

Kadın kalkarak ilerledi.

Hafif adımlarla ardından ilerleyen adamın gözleri her adımda daha da keskinleşti.

Çevrede hiç hizmetçi yok.

Böyle lüks bir konakta alışılmadık.

Kadının durmasıyla adam da durdu.

"Burada, benim işim var. Lütfen iyi geçinin"
Gülümsemeyle ayrılan kadını arkasına bakarken baş parmağıyla işaret parmağını ovuşturdu. Düşünürken yaptığı bir akışkanlığıydı, bakışlarını ağırca kapıya çevirdiğinde gözlerini kıstı.