The Battered Wife

Chapter 15

Everything is black.

Nang magising si nattarin, ang bigat ng katawan niya kaya di niya magawa gumalaw.

Nag a adjust palang ang paningin niya sa liwanag na tumatama sa mukha niya.
Nang maimulat na niya ng tuluyan ang mga mata niya, saka siya nagpalinga linga sa loob ng kwarto.

Walang tao, may nakita siyang baso ng tubig sa tabi niya. Pinilit niya gumalaw para maabot yun.
Sinimsim niya lahat ng laman ng baso bago tuluyan bumangon.
Pinipilit niya alalahanin ang lahat ng nangyari pero malabo talaga ito sa isip niya.

Agad siya pumasok ng cr ng makatayo siya ng maayos, naglinis at nagbihis muna siya bago lumabas ng kwarto.

Hinanap niya ang mga tao sa kabahayan. Siguro nagpapahinga ang mga to dahil 4 palang ng hapon. Nang wala siya makitang ibang tao, umakyat siya ulit sa kwarto.

Papasok palang siya ng kwarto niya ng maulinganan niya ang nag uusap sa may kwarto ni tharn dahil katabi lang ito na inaakupa niyang kwarto. Nakabukas ito ng maliit kaya dinig niya mga pinag uusapan sa loob.

'hindi niya alam na may sakit ka mew kaya layuan mo muna si nattarin para na din na kaligtasan niya.'

'no. I need her. I love her. Kahit anong mangyari di niya ako iiwan.'
Si mew ang nagsasalita na parang takot.

"pero sinasaktan mo siya mew!"
Sigaw ni tharn.

" pero hindi ko sinasadya tharn. Hindi ko sinasadya. Pinipigilan ko naman pero hindi ko nako control ang sarili ko." humagulgol ito.

" kailangan mo umalis ng bansa sa lalong madaling panahon." final na sabi ni tharn..

Natakot si nattarin sa narinig.
Hindi pwedi, hindi pwedi umalis si mew. Sasama siya kung saan man si mew pupunta, asawa niya ito kaya kahit saan ito dapat nandun siya.
Binuksan niya ang pinto at tiningnan ng masama si tharn. Nakatayo ito sa harapan ni mew na nakahiga sa kama. No! Nakatali ito sa kama.
Halos lumuwa ang mata niya sa nakita. "How dare you!"
Sinugod niya si tharn at pinasusuntok ito.

"bakit mo ginaganyan si mew?! How dare you!" hindi padin siya tumigil sa kakasugod sa lalaki.

"look natt, listen to me first baby!" pigil nito ang dalawang braso ko.

"don't baby me! Pakawalan mo si mew!" sigaw niya dito.

"sasaktan ka niya o ang sarili niya. Look at his thigh natt, namamaga na dahil sa ginawa niya." agad naman lumipad ang tingin ko kay mew na nakangisi pero luhaan ang mata nito.

Tumakbo siya palapit dito at tiningnan ang sinasabi ni tharn  na ginawa nito sa hita nito.

Nanlumo siya sa nakita. Halos buong hita ni mew may hiwa, hindi lang basta hiwa ito. Para ito sinaksak ng maraming beses.

"No!" sigaw niya kay mew.
"no babe, di mo kailangan gawin to."
Nag unahan ang mga luha niya. Alam niya ang pinagdadaanan ni mew. Alam niya ang sakit nito at higit sa lahat alam niya na hindi sinasadya ni mew ang lahat ng ginagawa nito sa kanya.

Umiwas ng tingin si mew sa kanya.
"ikaw lang meron ako nattarine. Ayaw ko malayo sayo." bulong nito.

"hindi ka aalis o ako. Magsasama tayo ng matagal!" kinalas ko ang mga nakatali dito,. Dahan dahan ko siya pinaupo.
Nang maayos na ito, tiningnan ko si tharn na nakatayo lang sa may gilid ng kwarto.

"Uuwi na kami, sa ayaw at sa gusto niyo."

"pero nattarine, hindi kapa magaling."

" kaya ko na. Pipilitin ko kayanin."
Sabi ko dito.

Bumuntong hininga ito saka lumapit samin palapit.

"binalaan na kita at si mew. Kayo naman magdidisisyon niyan dahil kayo ang mag asawa, sakin lang isipin mo din ang sarili mo natt."

"alam ko tharn, salamat sa lahat ng pag aalaga at pang uunawa samin. Pero mas kailangan ako ni mew."

"alam mo bang may sakit siya?" tanong nito.

"yes!"
Gulat ito sa sagot ko

"kailan pa?"

"bago pa kami ikasal, narinig ko lahat ng pag uusap nila daddy mo at nila granny." sagot ko dito.

"bakit?" tanong ni mew.

"because i love you.!" malumanay kong sagot kay mew sabay haplos sa mukha nito.

Nakita ko ang pagbabago ng mukha nito. Ngumisi ito at sabay yakap sakin.

Naiiling nalang na iniwan kami ni tharn.
"bahala nga kayo. Tsk!"

Sinundan ko lang ito ng tingin saka kinulong sa mga bisig ko si mew.

"don't leave me please!" naka pout ito sakin.

"of course not!" masuyo ko padin  hinahaplos ang mukha nito.

Baliw na kung baliw pero diko siya iiwan. Alam ko sasaktan niya ako, pero handa ako tanggapin ang mga yun dahil sa pagmamahal ko sa kanya. Alam ko naman na di niya sinasadya. Higit sa lahat gusto ko din ang mga pananakit niya.

Hindi ko alam kung bakit pero pag sinasaktan niya ako, hindi ko maramdaman ang pagkamuhi dito.
Natatakot ako pero hindi ko ito kinamumuhian. Natutrauma ako pero tinatanggap ko yun.

Baliw na nga siguro ako.
Napangiti ako ng panggigilan niya ang dibdib ko.

"let's go home?!" bulong nito sabat halik sa leeg ko.

"yes" diko mapigilan umungol sa ginagawa nito.

&&&&
😜😜😜😚

Diko alam kung paano ko patatakbuhin yung story na mauuwi sa loving loving.. Hahahha

Alam niyo naman lahat na firstime ko to diba? Kaya panindigan ko tlga na palupitan ng asawa to.. 😂 😂 😂

Next na ang hinihintay niyo... Charrr.
Comment niyo lang kung itutuloy ko. 😁