Bıçağımı diğer vampire sapladım ve oradan hızla ayrıldım.
Evime geldim ve anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım. Eskimiş koltuğuma baktım. Her şey o gün başlamıştı. O gün içimdeki canavar uyanmış ve ben öldürme tutkumu keşfetmiştim. Ben öldürmeyi seviyordum.
Vanpirler daha yeni ortaya çıktığı zamanlardı...
Babam ve annem odada oturmuş ve deri derin düşüncelere dalmışlardı. Televizyona şaşkınca bakıyorlar ve ne yapacaklarını tartışıyorlardı.
O gün annem odama girdiği an tuhaflıklarını farketmiştim. Annem beni odama kilitlemişti ve anahtarı kendi cebine atmıştı. Neler olduğunu anlayamıyordum.
"Hayır , kızımızı onların eline veremeyiz." dedi annem.
Kulağımı kapıya yasladım.
"O zaman vampirler ne olacak? Evimizi basmalarına izin mi vereceğiz?" dedi babam.
"Eğitmenler onu yetiştirecektir , tatlım. Merak etme." dedi babam ve içini çekti.
"Ama vampir avcısı olacak! Onu güvende tutmak istediğini söylemiştin!" dedi annem.
Bir vampir avcısı olarak yetiştirmek için eğitim mi alacaktım?
O anda kapı çaldı ve bir anda evi çığlıklar bastı.
Uzun bir süre çığlıklar geldi ve bir anda kesildi.
Kafamdaki tel tokamı çıkartmıştım ve kapıyı bir şekilde açmıştım.
Gözlerime inanamadım. Annem ve babam eve gelen vampirler tarafından sandalyede bağlı duruyorlardı!
Hiçbiri beni farketmedi.
Vampirler annem ve babamı gözlerimin önünde vahşice öldürdüler. Tüm ev kanlar içerisindeydi.
Beni farkettiklerinde odamdaki minik cama doğru yürümüş ve camı kırıp oradan uzaklaşmıştım. Beni takip ediyorlardı.
Koştum fakat arkamdan geliyorlardı. Bana ulaştıklarında ellerindeki bıçak beni çok korkutmuştu. Beni de mi öldüreceklerdi?
Bıçağı tam bana saplıyorlardı ki bir anda bana dönmüş olan bıçağı onlara yönelttim ve bıçağı elime aldım.
Acımadım. Onlar benim ailemi öldürnüşlerdi. Nasıl gördüysem öyle yapacaktım.
Bıçağımı ikisine de sapladım. Yere yığıldıkları an zafer çığlıkları attım. Öldürmüştüm. Bu çok eğlenceli gelmişti. Bir daha yapmak istiyordum.
Yerde kendi halinde yemlerini yiyen bir kuş gördüm. Gülümsedim. Canım istiyordu. Onu da öldürmek istiyordum.
Kuşu yakaladım ve bıçağımı sapladım. Kalan cesedi yere attım ve yoluma devam ettim. Öldürmek çok eğlenceliydi! Öyle olmasa bile ben öyle yapmaktan zevk alıyordum. Farklı olduğumu o gün anladım.
Ben içimde yatan öldürme tutkusunu açığa çıkarmıştım. Bundan kurtuluş yoktu. İçimdeki canavar uyanmıştı ve tekrar uyumaya pek niyeti yoktu.
Artık birilerini öldürmek benim hobim olmuştu.
O gün hayatımın en uzun günlerinden idi. O kuşu öldürdükten sonra ne kadar yürüdüğümü hatırlamıyordum. Bir kenarda uyuyakalmıştım ve tekrar gözümü açtığımda biri beni taşıyordu. Sessizce kafamı kaldırdım ve yukarıda duran tabelaya baktım.
Vampir Avcılık Okuluna Hoşgeldiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kiss or kill me.
Fiksi Penggemar[Tamamlandı.] ☠︎︎ İnsanların içinde bir vampir var. Yakın zamanda bir oteldeki insanların çoğunu öldürdü. Durdurulmazsa daha büyük felaketlere yol açacak. Ve bir ajan. Kim jisoo...vampiri bul. "Hadi bir oyun oynayalım, kim jisoo. Ben senin kat...
