Fleva Verhaaltjes

Angst

Floris:
Ik loop naar de schietbaan en daar zie ik Eva staan, ze trilt met haar armen. Ik loop verder en ik ga naast haar staan, ik laad mijn pistool en schiet. Daarna zie ik Eva met haar ogen dicht schieten. Wat is er een hemelsnaam met haar aan de hand?! Ik zet mijn gehoorbescherming af en Eva doet dat ook. Onze collega komt naar ons toe lopen en zegt " van Dongen dat ik net een voldoende " ik zie haar naar onder kijken en ik zeg " ja een voldoende dus " ik duw mijn pistool in mijn holster en loop weg, Eva doet het zelfde en loopt achter me aan.

Eva:
Ik loop achter Floris aan richting de gang van de schietbaan, ik ga tegen de muur staan. Floris komt naar me toe lopen en komt voor me staan, hij begint te roepen " Eva ik moet op je kunnen vertrouwen, los dit op of ik moet naar Hoeben" hij meent dit echt anders zou hij geen Eva zeggen. " i....ik....ik zit er nog steeds mee"
Zeg ik. " waarmee?" Zegt hij "nou.. ja.. toen ik...je...zeg maar had neergeschoten" zeg ik verlegen en onzeker. Hij legt zijn hand op mijn wang en we rolt een traan uit mijn oog, hij wrijft hem weg met zijn duim. " Eef je hoeft er helemaal niet mee te zitten kom gewoon naar mij toe als je met iets zit, ik ben toch allang weer genezen en het is niet jou schuld het was donker in de grot dus daar kon jij niks aan doen" zegt hij. Ik leg mijn ene hand op zijn borst en de andere hand leg ik in zijn nek. En hij legt ook een hand in mijn nek en zijn andere hand legt hij op mijn rug. We kommen samen dichter met onze gezichten bij elkaar en we zoenen vol passie.
Na ongeveer 1 min zo hebben staan te zoenen stoppen we en pakken we onze handen vast. " kom we moeten weer aan het werk " zeg ik zo lopen we het gebouw uit. Aangekomen bij het bureau zwaai ik vrolijk naar Marion. Ik kijk nog een laatste keer verliefd in Flo zijn ogen voor vandaag. En hij geeft me nog snel een zoen. Als ik aan mijn bureau zit zegt Marion "wat was dat net, zag ik dat goed stonden jullie nou te zoenen?! " met een lach. " Uhm ja misschien" zeg ik verlegen. "Wat leuk Eef!"

— Een paar uurtjes later

Floris:
Ik sluit mijn computer af en leg het rapport in het bakje, ik schuif mijn bureaustoel aan en loop richting Eva. " Hé Eef ga je mee!? " " Uhm nu al, ja is goed" ik zie Marion lachen. Wat is er zo grappig Mar? " Nou niks ik vind jullie schattig zo" en ze knipoogt naar me.
Eva staat naast me en ik pak haar hand vast, "tot morgen Mar" zeggen we in koor. We lopen naar de auto en we staan weer lekker klef te doen. En zo gaan we weer lekker naar huis.

Effe een kleine verhaaltje gebaseerd op de aflevering dat Eva bijna niet durft te schieten op de schietbaan

Xxx