KELEBEĞİN ÖMRÜ

7-UMUT

UMUT

❦

İçimdeki his tarifsizdi.Heycan, talaş,korku ve en önemlisi içimde hiç bir zaman susturamadığım bir umut vardı.Yada hiç bir zaman susturmak istemediğim bir umut..

Yanımda sinirden kasılan bir beden ve karşımda bana şaşkınca bakan üç çift gözle içimdeki umudu nasıl harekete geçirmiştim bende bilmiyordum ama Yağızı kazanmak için attığım her adım içimdeki umudu harlıyordu.Bir gün onunda bana adım atacağını umut etmek öyle bir şeydi ki ihtimali bile yeterli oluyordu benim için.

"Merhaba sizinle tanışmayı uzun zamandır istiyordum,şimdiye kısmetmiş.Ben Adel Nisa Ün.Ama siz Nisa deseniz yeterli."dedim tatlı sesimle.

Onlarla tanışmak istediğim çok belliydi içimdeki heves sesime bile yansımıştı.

"Memnun oldum Nisa bende Furkan Eroğlu."Yağızda olan bakışlarımı aceleci sesin sahibine yani siyah saçlı olan çocuğa çevirdim.

Bu çocuk yanlış hatırlamıyorsam ilk gün kantinde beni fark ederek bana bakan ve masanın tamamının bana dönmesini sağlayan o çocuktu.Aynı ortamda bulunduğumuz bazı zamanlarda da çok sık olmasa da bakışlarını üzerimde hissetmiş ama umursamamıştım."Bende memnun oldum Furkan."

Furkana gülümseyip bakışlarımı diğerlerine çevirirdim.Diğerlerine göre daha çocuk yüzlü olan tatlı bir çocukla kesişti gözlerim.Saçları hafif kumral gibiydi hatta sarı bile diyebilirdim.

"Memnun oldum Nisa.Semih Gürkan bende."Semih bana elini uzatırken bende tereddüt etmeden tuttum elini. Küçük elim her ne kadar biyoloji olarak aynı yaşta olsakta Semihin elinde kaybolmuştu.Kısa bir el sıkışmadan sonra elimi geriye çekip yan tarafta bulunan çocuğa döndürdüm bakışlarımı.

Sert bakıyordu.Fazla sert.

"Ateş Vustal."

Bekledim..

Cümlesini devam ettirmesini gerçekten bekledim.Yeşil gözlerimi onun gözlerinden çekmemiştim çünkü hâlâ bekliyordum. O da siyaha yakın gözlerini benden bir an olsun çekmekmemişti ama sadece bakıyordu.Ben ondan bir şeyler beklesem de bu onun hiç umrumda değil gibiydi.

Öyle ki adını bile zorla söyletmişim gibi keskin bir şekilde söylemiş 'benden bu kadar' demeye getirmişti.Fukan ve Semihi sevmiştim ama Ateş bana biraz soğuk ve umursamaz gelmişti.Nedense bir anne olarak Ateşi kötü arkadaş kategorisine dahil etmiştim bile.Bu fikrim değişirmiydi bunu zaman gösterirdi.

"Memnun oldum tekrardan."Furkan ve Selim küçük bir baş hareketi yaparken Ateş bizi umursamayıp telefonuyla ilgilenmeye başladı.Bende onu takmamaya karar vererek yanımda oturan Yağıza biraz daha yanaşarak çantamdan kulaklıklarımı çıkardım.

Yağızın bu durumdan hoşlanmadığı acıktı ama hemen yanında oturan Ateş yüzünden aramızdaki mesafeyi pek açmıyordu.Bu durum benim işime gelirken Furkanla Semihte Ateşin diğer tarafına oturmuş telefonlarıyla ilgilenmeye başlamışlardı.Dersin başlamasına da az bir zaman kalmıştı.

Kimsenin bizimle ilgilenmesini fırsat bilerek yanımdaki Yağıza döndüm.Sesimi alçak tutmaya çalışarak dudaklarımı kulağına yakın bir mesafeye getirdim.