GEÇMİŞİN YÜKÜ (TAMAMLANDI)

FİNAL&MUTLU SON...

CEMDEN AĞIRLIKLI Bİ FİNAL OLDU... İYİ OKUMALAR :)

Ege Cemreyi eve getirmişti. Hastaneye gidemediği için evine bi doktor çağırmıştı...
"Durumu nasıl?"
"Gayet iyi durumda birazdan uyanır."
Cemre sayıklamaya başlar...
"N-nedim "
"Cemre Nedim filan yok artık yok."
Cemre gözlerini açar.
"Nerdeyim ben. Nedim - Nedim nerde Hazan , Nefes"
"Sadece biz varız, ikizimiz"
"Ege yeter artık düş peşimden. Ben seni hiç bir zaman sevmeyeceğim. Benim kalbimde,ruhumda Nedime ait."
"Nedim-Nedim-Nedim yeter ya. Ben varım artık ben"
"Sen benim için yoksun hiç bir zaman da olmadın."

*****
Nedim zar zor nefes alabiliyordu.
"Cemre"
Ağzından çıkan ilk kelime Cemre olmuştu. Son anda arabadan kurtulmuştu hepsi. Bi dakika daha geç çıkarılsaydılar onlarda arabayla birlikte patlayacaktı...
Diğerleri kendine gelmişti bi tek Nedim, Nedim hala açmamıştı gözlerini...
"Cemre o nerde araba da yoktu ama bizimle de değil"
"Bilmiyorum hiç bir yerde yok"
Nedim sonunda gözlerini açmıştı.
"Nedim iyi misin?"
"Boran Cemre-Cemre nerde? "
"Sizinle değildi ama arabada da yokmuş."
"Bizimleydi. Arabadaydı..."
"Ama yok nereye gitmiş olabilir ki?"

*****
"Durumları nasıl?"
"Hepsi sağ abi"
"Kahretsin.! "
Cemre kapıdan dinliyordu konuşmalarını derin bi oh çekti.
"Allahım şükürler olsun yaşıyorlar , hepsi yaşıyor."
Kaçmak için yer arıyordu ama her yer kapalıydı pencerelerde tel vardı.
Ege içeri girdi Cemre korkarak geriye çekildi...
"Uzak dur benden. Seni sevmiyorum anla artık anla"
"Ama ben seni seviyorum deliler gibi seviyorum"
"Sevgi bu değil ; Sevgi can almaz can verir. Seninki sevgi değil ; hırs,saplantı ama sevgi değil..."
"Neden Nedim neden ben değil"
"Ege lütfen yeter bırak beni."
Ege belindeki silahı çıkararak kafasına dayadı...
"Hhayır yapma yapma"
"Madem sevmiyorsun beni elveda Cemre. Ben seni çok sevdim"
"Hayır, hayır yapma"
Ege çoktan sıkmıştı kafasına Cemre çığlık atmıştı. Egenin cebindeki telefonu çıkarıp Polisi ve Ambulansı aramıştı... 1 saat sonra polis ve ambulans geldi Cemre hala şoktaydı. Hastaneye gelmişlerdi... Miray Cemrenin yanına koştu.
"Cemre nerdeydin sen"
Cemre cevap vermiyordu.
"Hiç iyi görünmüyorsun gel hadi."
Miray , Cemreyi boş bi odaya yatırdı. Sonra Nedimlerin yanına gitti haber vermek için.
"Cemre geldi"
"Ne nerde şimdi?"
"Dinlenmesi için yatırdım."
"Nerdeymiş"
"Konuşmuyor"
"Beni ona götürür müsün?"
"Tamam"
Miray Nedimi Cemrenin odasına götürmüstü...
Cemre hemen Nedime sarıldı...
"Nedim çok korktum sana bir şey oldu diye çok korktum. Bi daha seni göremeyeceğim diye."
"Geçti Cemrem geçti ben burdayım hiç ayrılmicaz hiç birakmayacağım seni."
"Diğerleri iyi mi?"
"Herkes iyi sadece seni merak ettiler. Nerdeydin sen"
"Ege herşeyi o planlamış"
"Hayvan herif!"
"Öldü... Gözümün önünde kafasına sıktı Nedim gözümün önünde" elleri titreyerek anlatıyordu Cemre olanları...
"Tamam tamam geçti herşey bitti söz bir daha ayrilmicam yanından "

*****
"Nerde kaldı bunlar ya "
"Gelmeleri lazımdı şimdiye ben bi hazanı arayayım..."
Sevda arar ama hiç biri cevap vermez.
"Yok enişte açmıyorlar başlarına bir şey gelmiş olmasın"
"O zaman biz gidelim "
"Ya biz gidince gelirlerle biraz daha bekleyeyim"
"Bunca yıl bekledim zaten."
"Az daha bekle enişte gelirler"

1 hafta sonra ;

Kapının çalmasıyla Cemre koşmuştu kapıya.
"Masal canım hoşgeldin , A-anne , siz kimsiniz?"
"Cemre sen olmalısın"
"Evet ama sizi tanıyamadım."
"Kızım"
Hazım Cemre'ye sarılır. Cemre öylece kalır...
Herkes şaşırır...
Hazım herşeyi Cemreye anlatır. Cemre gözünden akan yaşlara engel olamaz. Sevdaya döner ;
"Bu yüzden mi sevmedin beni? Bu yüzden mi inanmadın bana. Sen doğurmadın diye..."
"Sen benim ablamın kızıydın evet kendi öz kızım değildin belki Hazan gibi Nefes gibi değildin ama yine canımdan,kanımdandın."
"Hayır. Ben hiç bir zaman senin kızın olmadım. Hiç sevmedin ki beni hiç saçımı oksamadın, sarılmadın, öpmedin... Ben anne sevgisi ne bilmiyorum çünkü bana bu sevgiyi göstermedin. Çünkü onlar özdü kendi doğurduğundu ama ben , beni sen doğurmadın. Annem doğarken bırakmış beni , babam doğduktan sonra kimse sevmemiş ki beni sen de kimse"
Nedim Cemreyi sakinleştirmeye çalışıyordu...
"Benim hayatımda bunca zaman annem yoktu babam yoktu şimdide olmayın. Nasıl siz beni istemediyseniz şimdi de ben sizi istemiyorum... "
Hazım ve Sevda Cemreye pişmanlıkla bakar ama artık çok geçtir. Son pişmanlık fayda etmez Cemre yufka yürekli olduğu kadar katıydı da öyle olması gerekiyordu....
"Nedim"
"Efendim canım"
"Bi gün bana bir şey olursa çoçuklarımızı bırakma olur mu? Benim gibi olmasınlar. Benim yaşadıklarımı yaşamasınlar... "
Cemre Nedimin alnından öperek iyice sarıldı...
"Ne sana bir şey olmasına izin veririm. Ne de çoçuklarımızı bırakırım... "

*****
6 YIL SONRA ;

Umut , Hayal hadi gelin artık birazdan babanız gelecek...
"Tamam anne "
Nedim bi süre sonra arabayla gelmişti eve. Cemre koşarak yanına gitti...
"Hoşgeldin "
"Hoşbulduk karıcım. Çoçuklar nerde?"
"İçerdeler. Nedim akşama yemeğe bizimkileri çagırdım "
"Hmmm tamam hayatımm"
"Babaaaa"
"Kızım, oğlum gelin bakalım"
Nedim ikisini de kucağına almıştı...
Umut ve hayal koymuşlardı çoçuklarının ismini çünkü ne umut etmekten ne de hayal kurmaktan vazgeçmislerdi....
Akşam olmuştu bile Cemre masayı kurmuştu...
"Aşkım ama çok güzel olmuşsun"
"Ya sende çok yakışıklısın ama kocacım"
"Hmm gelsene biraz söyle"
"Ya Nedim gelirler şimdi"
"Gelsinler "
"Nedim ya "
Nedim Cemreye aldırış etmeden dudaklarına yapışır... Cemre hemen karşılık verir...
Kapının çalmasıyla ayrılırlar. Cemre kapıyı açar.
"Hoşgeldiniz"
"Hoşbulduk"
"Ecem-Masal nasılda büyümüşsünüz ya "
"Teyze Hayal ve Umut nerde?"
"Odadalar Yiğit(Neftahın oğlu) hadi koş"
"Miray &Boran sizde hoşgeldiniz gelin hadi"
Miray ve Boran yeni evlenmişledi o yüzden henüz çoçukları yoktu..
Herkes masaya oturunca koyu bi sohbet başlar. Koskoca 6 yıl , 6 yıl geçmişti ama ne aşkları ne de arkadaşlıkları ne kardeşlikleri son bulmuştu... Hala bir aradalardı geçen onca yıla rağmen hala ilk günki gibi...
Herkes dağıldıktan sonra Cemre ve Nedim çoçukları uyutmak için odalarına çıktılar...
"Baba bize masal anlatır mısın?"
"Tamam kızım"
"Uzun yıllar önce konuşamayan, yürüyemeyen , hiç kimseye derdini anlatamayan bi adam varmış."
"Hiç kimseye mi anlatamıyormuş"
"Hiç kimseye ta ki o gelene kadar. O hiç kimsenin anlamadığı çoçugu sessiz sedasız anlayan bi kişi gelmiş. Kız o kadar güzelmiş ki ilk görüşte aşık olmuş bu çocuk kızın kalbine aşık olmuş. Çünkü daha önce hiç kimse çocuğa öyle bakmamış. "
"O çoçuk neden öyle olmuş baba"
"Çünkü kötü kalpli bi yengesi ve kıskanç bi kuzeni varmış. Ama o kız gelince çoçuk yavaş yavaş iyleşmeye başlamış. Çok büyük engeller aşmışlar, ama sonunda kavuşmuşlar... Çoçuk iyleşmiş yürümüş konuşmuş aşkının ve o kızın sayesinde..."
"Ya baba bu masal çok güzelmiş."
"Hadi artık yormayın babanızı uyku vakti "
"Karıcım"
"Efendim kocacım"
"Acaba diyorum ki üçüncü çoçuğu yapsak mı?"
"Yaaaa Nedim "
"Çok seviyorum seni"
"Bende seni çok seviyorum"

Yazardan ;
Cemre ve Nedim yaralarını birlikte sardı. Geçmişlerine birlikte sünger çektiler artık onlar için bi tek gelecekleri vardı.... CemNed birbirinin derdine derman oldu ne yaşarsalar yaşasınlar hep destek oldular birbirlerine ve bu da aralarındaki aşkı bitirmek yerine daha da güçlendirmişti. Hiç kopmamıştı aralarındaki bağ hatta hayal ve umut sayesinde daha sıkı bağlanmışlardı birbirlerine...

Aşkın CemNed hali bulsun sizi 😅❤
       
               SON....
VE SONSUZA DEK MUTLU YAŞADILAR....

MUTLU SON YAPTIM FİNALI UMARIM BEĞENİRSİNİZ....

BÖLÜM SONU....

İYİ OKUMALAR CANLARIM...
Bİ HİKAYENİN DAHA SONUNA GELDİK , UMARIM BEĞENİRSİNİZ. ASLINDA BU KİTABIN İLK BÖLÜMLERİNDE ÇOK SEVMİŞTİM AMA ARTIK BİTİRMEYE KARAR VERDİM.
GERÇEK HAYATTA DA BÖYLE OLAYLAR NE FAZLA DİMİ? ENİŞTESİ , ABİSİ HATTA BABASI ÖZ BABASI TARAFINDAN TACİZE , TECAVÜZE VE ŞİDDETE UĞRUYOR...
NE OLURSA OLSUN BOYUN EĞMEYİN, SUSMAYIN... UTANMAYIN ÇÜNKÜ UTANMASI GEREKEN SİZ DEĞİLSİNİZ BUNLARI YAPANLAR....