GEÇMİŞİN YÜKÜ (TAMAMLANDI)

ÖLMEMİŞ!

uzun bir sürenin ardından  ambulansın gelmesiyle sevinmişti Cemre. hastaneye varıncaya kadar bırakmamıştı Nedimin elini ona duyduğu bi minnet borcu ve kaybetme korkusu çökmüştü üzerine... Boran acilin karşışında karşıladı onları... "Cemre senin ne işin var Ne-nedim değil mi o , hemen hemen ameliyata " demişti telaşlı bir şekilde Boran... "Boran bey ameliyata ben de gelebilir miyim " demişti Cemre . Boran bi süre Cemreye baktıktan sonra "hayır şu an iyi görünmüyorsun ama çıkınca görüşeceğiz seninle" dedi oldukça sert çıkmıştı sesi... ameliyathanenin önünde beklemekten başka çare bulamadı Cemre... bir saat, iki saat, üç saat zaman geçiyordu ama hala bi çıkan yoktu. tüm yorgunluğunu unutmuştu bu olayın üzerine  Cemre, yanına gelen kadına baktı... 

"sen yeni gelen hemşire olmalısın Boranla çalışan " demişti kadın Cemreyse evet demekle yetinmişti... "peki Nedim karaçay ile ne ilgin var" diye bir soru yöneltince Cemre kadına baktı böyle bir soruyu beklemiyordu "onu tanıyor musunuz" diye sordu Cemre şaşkın bir şekilde. "evet Boranla çoçukluktan beri arkadaşlar onların ilişkisi hasta doktor gibi değil artık iki kardeşten farksızlar bende tanıyorum o yüzden aramız iyidir Nedimle" demişti kadın Cemrede şaşırmıştı. "uzun süredir tanıyorsunuz onu yani" dedi yanında oturan kadına... "Boran hayatıma girdiğinden beri diyebilirim " 

"sizin de Boran beyle aranızda sadece meslektaşlık ilişkisi yok sanırım" dedi Cemre kadınsa gülümsedi bu dediğine... "haklısın , biz Boranla uzun zamandır sevgiliyiz, geç oldu ama ben Miray " elini Cemreye uzatıyordu Miray bi dostluk bakışı atarak.... "Cemre , memnun oldum Miray hanım" dedi Cemre ,Miray ın uzattığı eli tutarak... "hanım deme lütfen Miray demen yeterli" diyerek gülümsedi Miray.... ameliyathanenin kapısı acılınca koşarak Boranın yanına gitti Cemre "o iyi mi bir şey olmadı ona dimi ameliyat iyi geçti " diye sorular yöneltiyordu Borana... "ameliyat iyi geçti ama " sustu Boran cümlenin devamını getirmek hiç kolay değildi onun için... "ama ne kötü bir şey mi var söyleyin susmayın lütfen ona bir şey mi oldu" dedi Cemre gözlerini kapatmıştı duyacağı şeye kendini hazırlamak için... " ameliyat iyi geçti ama bu olay hastalığını tetikleyebilir tam iyileşirken yeniden geçmişteki hastalığına yakalanma riski var " bir anda söylemişti bunu Boran çünkü eğer susarsa bir daha konuşamaz anlatamazdı o kadar iyi biliyordu ki bunu... Cemre merakla " hastalığı ne , ne hastalığı vardı ki" diye sordu meraklı bir şekilde... Boransa sustu bir süre daha sonra da "bu seni ilgilendirmez" diyerek ayrıldı oradan... Nedim normal odaya alınır alınmaz Cemre yanına gitmişti... başında uyanmasını bekledi o kadar çok yormuştu ki onu bu yaşadıkları Nedimin uyanmasını beklerken yanı başında kendide uyuyuvermişti... 

TRABZON ;  

Nefes çalan kapıya baktı Tahirdi gelen nefesin gözleri gülüyordu Tahiri ne zaman görse... Tahirse hem mutlu hem şaşkındı bi haller vardı sanki...                                                                                                 Nefes "Tahir gelsene içeri" demişti Tahir ayakkabılarını çıkarıp girdi içeri... Masal koşarak Tahir abiiiii diye atlamıştı Tahirin kucağına. "hooop gel bakalım diyerek Masalı almıştı kucağına cebinden çıkarttığı çikolatayı vermişti Masala, Masal sevinerek yemeye başladı... "hoş geldin Tahir" dedi Hazan... "hoşbulduk, Masalcım bizim annen ve teyzenle konuşmamız gereken konular var sen biraz odan da oynamak ister misin" Tahir böyle söyleyince oflaya oflaya odasına çıktı Masal... Nefes telaşlı bir şekilde "Tahir kötü bir şey yok ya" dedi... Tahir bir Nefese bir Hazana bakıyordu nasıl söyleyeceğini düşünüyordu Hazan dayanamayıp "Tahir söyle artık " demişti... Tahir "o ölmemiş, hayatta yaşıyor " diyince Nefes ve Hazan birbirine bakıp ikisi de aynı anda "kim" diye soruyordu... Tahir "Y-yağız " diyince Hazan duyduğu isimle yere yığıldı.... 

7 yıl , 7 yıl geçmişti tamı tamına , 7 yıl boyunca öldü sandığı adamın yaşadığını öğrenmişti Hazan ama şu an ne yapacaktı 7 yıl boyunca ulaşamamısken şimdi nasıl ulaşacaktı ki ona üstelik 7 yıl boyunca bir kez olsun sormamişken Hazanı... Yağız askerden dönünce evleneceklerdi oysa ki ama Yağızın ölüm haberi gelince kendini kaybetmişti Hazan ve saçma bi evlilik yapmak zorunda kalmıştı hiç sevmediği bi adamla evlenmişti, Egeyle....                                                                                           Nefes ve Tahir , Hazanı ayıltmaya çalışıyorlardı. Hazan uyanınca " Nefes ben az önce rüya gördüm , tahir onun yaşadığını söylüyordu... "Hazan rüya değil Yağız yaşıyor" dedi alacağı tepkiden korkarak... Hazan "7 yıl sonra neden , 7 yıl boyunca insan haber vermez mi hayır o öldü öldü anlıyor musunuz beni o öldü ben 7 yıl boyunca buna inandırdım kendimi o öldüğü için gelmiyor dedim ama sen şimdi kalkıp yaşadığını söylüyorsun benim onun neden gelmediği ile ilgili savunabileceğim bi neden bırak mıyorsun bana... 7 yıl önce ölmüştü hala ölü. Tahir bu konu açılmamak üzere kapansın" diyip hava almak için dışarı çıktı... Nefes pesinden gidecekken Tahir durdurdu "biraz yalnız kalsın" dedi... Nefes kafasıyla onayladı.... 
"Tahir "                                                             "Nefesim"                                                        "şimdi nerdeymiş"                                          "İstanbul da"                                               "peki niye gelmemiş İstanbul da ne yapıyor"                               
   "bilmiyorum Nefesim"                                                                                                                  İSTANBUL ;          

  Nedim yavaş yavaş gözlerini acıyordu elinin üstündeki ele baktı önce "Nerdeyim" diyince Nedimin sesini duyan Cemre uyandı hemen... "uyandın" diye sevinç çığlığı atmıştı Cemre... "iyi misin bir şey istiyor musun " dedi Nedime bakarak... Nedimse zar zor konusuyordu "ne oldu bana " dedi Cemreye bakarak... Cemre yüzünü eğip "her şey benim yüzümden oldu" diyince Nedim her şeyi hatırladı...  Boran ve Miray içeri girdiler.... Miray " geçmiş olsun Nedimcim " dedi... Boransa gülerek "geçmiş bile çok iyi görünüyorsun" derken birden gözlerini Cemreye cevirdi "sen odama " dedi sinirli bi şekilde Cemre de çıkıp Boranın odasına gitmişti...  Miray Nedime bakarak "Nedimcim bu kız hayırdır" diyip göz kırptı... Nedimse hiç hoşlanmazdı böyle şakalardan... "sacmalama Miray ben sadece yardım ettim" dedi... Boransa "kapatın artık şu kızın mevzusunu" Miray Borana dönerek "çok üstüne gitmezsin umarım " dedi Boransa "ne üzerine gitmesi sadece artık hastaneyle ilişkisini keseceğim.... bu söz Nedimi niyeyse üzmüstü... "Boran sakın böyle bir şey yapma Cemrenin bir suçu yoktu" dedi... "neyse ne" diyerek geçiştirdi Boran odasına doğru yol aldı.... Cemre de içerde Boranı bekliyordu... "konuyu hiç uzatmayacağım muhasebeye in hesabını görsünler" dedi Cemre donakalmıştı o kadar şeyden sonra birde bu...      "ne demek oluyor bu" dedi Borana bakarak... Boransa "hastaneyle artık bi ilişkin kalmadı" dedi... Cemrenin gözleri dolmuştu "özür dilerim yine suçlu ben oldum özür dilerim her şey için sizden de Nedim beyden de " diyip çıktı odadan.... hastanenin kapısına çökmüş öylece kalmıştı Cemre oysa ne hayallerle gelmişti İstanbula başına gelmeyen kalmadığı gibi bir de isinden olmuştu... omzuna dokunan elle başını kaldırdı... "Miray hanımm" dedi "biliyorum ne kadar kırıldığını , yorulduğunu ama Boran böyledir işte önce kırıp döker sonra toparlamaya çalışır..." dedi Miray... Cemreyse "benim artık toparlanacak halim kalmadı" diyerek kalkıp uzaklaşmıstı oradan ama nereye gittiğini bile bilmiyordu... 

• BÖLÜM SONU
• BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ ?
• CEMRE ŞİMDİ NE YAPACAK ?
• NEDİM NE YAPACAK ?
• HAZAN YAĞIZIN YAŞADIĞINI ÖĞRENDİ 👀 ONU BULMAK İSTEYECEK Mİ?
• YAĞIZ NEDEN GELMEDİ 7 YIL BOYUNCA ?

İYİ OKUMALAR ❤