Black Arrow *PAUZE*

Werken

Noa
--------------------------------------
Ik fiets de oprit van Bettadi's Handelsstal op. Ik zet mijn fiets tegen een lantaarnpaal (hij valt meteen om) en loop naar het woonhuis. Ik bel aan. Er doet niemand open. Ik bel nog een keer aan. Er doet weer niemand open. Dan gluur ik door het raam naar binnen. Ik zie een héél klein stukje van een dofrode bank. Misschien zit er wel iemand op! Ik leun opzij. Ik leun nog verder opzij. Splash! Shit. Ik ben te ver opzij geleund waardoor ik nu in een plas modderwater tussen de bosjes lig. Niet zo handig, Noa. Denk ik bij mezelf. Ik glibber moeizaam overeind en loop naar de stallen. Ik ben echt heel erg slim. Het is logisch dat er niet open gedaan werd, Nanda is hier bezig. "Hallo! Ik verwachtte je al. Je mag de stallen gaan uitmesten. Je hebt geluk, ik ben al begonnen." Verwelkomt Nanda mij. "Moet ik al die stallen helemaal in m'n eentje gaan uitmesten?" Vraag ik haar. "Nee hoor, Marije zal je helpen. Marije! Marije! Kom eens! Noa is hier!" roept ze de galmende stal in. Wacht even. Hoe weet ze dat ik Noa heet? Ik heb mijn naam toch nog helemaal niet gezegd? Nou ja. Marije komt aan lopen. "Ja? Ah, Noa, daar ben je. We gaan eerst de stallen uitmesten en daarna mag je Sultan en Diva op gaan zadelen." "Oké, is goed!" Antwoord ik. Nanda overhandigt mij de kruiwagen en ik loop samen met Marije de stallen in.

"En dit is nou Sultan." Wauw. Ik had echt een of ander groot zwart paard verwacht, maar voor mij zie ik een kleine, bruine, Shetlander. "Als jij hem even opzadelt, breng ik de kruiwagen weg. Pas op, hij houdt niet zo van het hoofdstel!" Ik pak het zadel en leg het op Sultans rug. Ik ga op mijn hurken zitten om de singel te pakken. Dat was een vergissing. Sultan hapt naar mijn haar en ik spring overeind. Hij staart weer voor zich uit alsof hij niks gedaan heeft. Ik kijk naar mijn hand. Ik heb de singel te pakken gekregen. Ik maak hem vast en pak het hoofdstel. "Oké Sultan, wil je nu even meewerken? Dit is mijn eerste werkdag en ik wil graag een beetje een goede indruk maken." Ik doe heel erg voorzichtig het bit in, en schuif het kopstuk over zijn oren. Ik maak de neusriem en de keelriem vast. "Ik snap niet wat hier zo moeilijk aan was. Misschien bedoelde ze de singel in plaats van het hoofdstel." Marije komt weer aanlopen. "Alles gelukt met Sultan?" "Ja hoor..." Antwoord ik. "Ik neem hem wel mee naar de bak. Hannelore moet leren rijden, maar ze durft niet zo goed. Daarom zetten we haar op Sultan, dat is de kleinste en tevens braafste pony van stal. Zal ik je nu Diva laten zien?"

Diva blijkt een grote schimmelkleurige merrie. Ze is heel lief en ik kan haar makkelijk opzadelen. Als Marije komt loop ik met haar en Diva mee naar de bak. Daar zie ik een meisje dat waarschijnlijk iets jonger is dan ik, hobbelend op een dravende Sultan. Ze kijkt mij aan met een rode kleur op haar wangen. Ik zie dat ze niet goed weet wat ze moet doen. Ik denk dat ze zich schaamt dat ze niet eens weet hoe ze moet lichtrijden. Ik probeer haar aan te kijken alsof ik zeg: "Het is niet erg, het is logisch dat je dat niet weet, ik wist toen ik begon ook niet automatisch hoe ik moest lichtrijden." Waarschijnlijk is het aardig gelukt, want ze focust zich weer op Sultan.
"Hoe laat is het?" Vraag ik aan Marije. Ik mag haar wel. Ze is erg aardig, maar heeft ook iets mysterieus. Hetzelfde wat Nanda ook heeft. Hannelore ken ik niet, dus over haar kan ik niet oordelen. "Het is kwart over zeven. Hoezo?" Shit. Ik moest om half acht thuis zijn. "Ehm... Ik moet gaan oké? Tot dinsdag!" Ik ren de stallen uit. Het is al donker. Ik hijs mijn fiets van de grond en tast met de sleutel in mijn hand naar het slot. Klik! Ik draai de sleutel om in het slot. "Gevonden..." Fluister ik tegen mezelf. Ik hoop dat ik het red, want als ik te laat thuis ben, ben ik morgen nog niet jarig...