Black Arrow *PAUZE*

De telefoon

Noa
------------------------------------------
Vanuit school fiets ik rechtstreeks naar Bettadi's Handelsstal. Ik had in de les keihard doorgewerkt om mijn huiswerk al af te krijgen, en het was me gelukt. Het is niet zo ver, ik denk zo'n twintig á dertig minuten. Ik fiets de oprit op, zet mijn fiets tegen een lantaarnpaal en loop de stallen binnen waar ik tegen een kruiwagen aan loop die Marije vasthoudt. Ik zeg gedag en loop even naar de binnenbak om te kijken naar Hannelore. Ik weet inmiddels dat als ik meteen naar school hiernaartoe ga, ik Hannelore nog even kan zien rijden. We zeggen weinig tegen elkaar, maar volgensmij is ze wel aardig. Ze lijkt het in ieder geval bemoedigend te vinden als ik altijd nog even kijk.
Marije loopt naar me toe en zegt dat we vandaag voor het eerst de paarden weer naar buiten gaan doen! Ik mag Diva en Rocco, Marije neemt Chianty, Tycoon en Sunrise.
Ik loop naar het kamertje naast de zadelkamer dat helemaal volgestouwd is met allerlei paardenaccessoires, zoals halsters, dekens, hoofdstellen, zadels, borstels in allerlei soorten en maten, enz. Ik pak twee halsters waarvan ik denk dat ze groot genoeg zijn voor Diva en Rocco en loop naar de stallen. Ik begroet Diva en doe haar het halster om. Dan loop ik met haar en het andere halster naar Rocco's stal. Ook hem begroet ik en doe hem het halster om. Dan loop ik naar Marije toe! Die nog steeds aan het worstelen is met het halster van Sunrise. "Wil je even helpen?" Vraagt Marije geërgerd. In mijn hoofd denk ik: Natuurlijk, waarom zou ik hier anders werken!? Om voor de voeten te lopen en af en toe eens even een paard vast te houden. "Ja, natuurlijk." Zeg ik, en ik neem de paarden van haar over. Beetje late reactie, ik moet eens wat minder gaan denken, meer gewoon doen wat me ingegeven wordt. Als het Marije is gelukt het halster bij Sunrise om te doen, lopen we naar buiten. De zon schijnt en een koel lentebriesje komt me tegemoet. Het is inmiddels begin mei en de paarden waar wij mee lopen hebben door dat we naar de wei gaan. Het is erg lastig om ervoor te zorgen dat ze niet in volle galop wegrennen. Als we eenmaal bij de wei zijn, laat Marije eerst haar paarden één voor één de wei in. Daarna doe ik dat, en als we klaar zijn blijven we nog een tijdje staan kijken. Ze zijn allemaal helemaal blij, maken bokjes (nou ja, bokjes... Eerder bokken!) en galopperen de hele wei door. Na zo'n vijf minuutjes te hebben gekeken lopen we weer terug naar de stallen. Daar doen we weer andere paarden een halster om en lopen weer dezelfde route naar de wei. Dit herhalen we een paar keer totdat alle paarden in de wei staan. Als we klaar zijn zegt Marije: "Je mag naar huis gaan, hoor. Het is al best laat." Ik bedank haar en loop vervolgens de stallen binnen om nog even alle borstels die her en der verspreid zijn op te ruimen. Er ligt zelfs nog een open poetskist! Ik kijk even wat er in zit. "Een harde borstel... Manenkam... Roskam... Plastic roskam en zachte borstel... Manenelastiekjes... Hoevenkrabber... Telefoon... Telefoon?" Dit alles mompel ik zachtjes in mezelf. Ik pak de telefoon. Ik weet dat dit heel erg is, andermans telefoon pakken en kijken wat er in staat. Maar toch... Ik wil weten wat er met Arrow gebeurd is! Misschien staat hier wel het adres in... Hij stond helemaal uit, want als ik op het aanknopje klik, verschijnt er een nummer in beeld, waarschijnlijk het nummer de gebeld moet worden als iemand deze telefoon vindt... Net zoals ik. Ik kijk nog eens goed naar het nummer. 161-4232686. Wacht eens even. Dat is het huisnummer van Nanda! Ik heb Nanda's telefoon te pakken... Als hij aan is, klik ik op contacten. Hier vind ik niks bijzonders. Dan op notities. Ik zie een notitie die: 'Afstammelingen van Zephyrus' heet. Klinkt als een paard. Ik kijk wat er allemaal in staat. Nee, hier kan ik echt niet wijs uit worden. Dan zie ik het verlossende woord staan: Black Arrow. Er staat bij dat hij zwart is, en dat hij goed kan springen. Tenminste, ik denk dat het dat betekent. En er staat bij Juli. Dat is wel raar. Black Arrow heeft niks te maken met de maand Juli. Hij is geboren in Maart, dus... Ik stop de telefoon in mijn zak, zodat ik er later beter naar kan kijken. Ik leg de poetskist in het kamertje naast de zadelkamer, onder een paar dekens en daar leg ik nog een zadel voor. Nu maar hopen dat ze hem niet vindt, en dan kan ik morgen die telefoon er in terugdoen en hem ergens neerzetten waar ze hem sneller vindt. Wat ben ik toch weer slim!

Aan de boven/zijkant zie je een foto van de notities van Nanda op haar telefoon.