Çin Malı Sevgilim

☆27☆Gerçek değil

Karanlıktan kurtulup gözlerimi açtım. Uyuyakalmış olmalıydım. Gözlerimi tavanda gezdirirken bir anda en son yaşanan olaylar aklıma gelince hemen kapattım gözlerimi .

Gözlerimi açmak istemiyordum. Utançla bakacağım bir dünyada yaşamak istemiyordum. Her dakika ölmek isteyip de ölmeyen bir kız da olmak istemiyordum. Ben hiç bir şeyi istemiyordum. Tek istediğim bu canın elimden alınması...
Belki yanlış düşünüyorum ama böyle de yaşayamamki ben. Utançtan insanların yüzüne nasıl bakarım ben ? Nerede bende o cesaret ?

" Asya ! "

O sesi duymamla kalbim çıkacakmış gibi atmaya başladı. Artık onun yüzüne bakamayacaktım. Nasıl bakabilirdimki ?

"Asya ! "

Tekrar adımı duymamla gözlerimi daha sıkı yumdum. Doruğun yüzüne bakamazdım ben .

"Asya aç gözlerini güzelim . "

Beni kucağına aldı ve bana baktığına emindim.
Gözlerimi açmayacaktım. İstesem de açamazdım zaten . Bu cesareti bulamazdım kendimde.

"Asya gözlerini aç ! "

"Asya aç gözlerini ! "

Doruğun bana bağırışlarını önemsemeden gözlerimden yaşların boşalmasını hissettim. Ben yaşamayı hak etmiyordum !

"Asya niye açmıyorsun gözlerini ? "

Doruğu umursamayıp ağlamaya devam ettim. Gözyaşlarım akarken hıçkırıklara boğuluyordum. Boğazıma bir yumru oturmuş yutkunmamı engelliyordu.

"Hadi güzelim aç şu gözlerini . "

Doruğun her sesini duyduğumda göz yaşlarım daha da çok akıyordu. Onun kokusunu almak . Onun yanımda olduğunu hissetmek . Beni mahvediyordu.

Doruğun ellerini yüzümde hissettim. Yüzümü okşayıp parmakları ile gözümü açtı . O gözlerimi açar açmaz ben tekrar kapattım gözlerimi.

"Asya aç şu gözlerini güzelim. "

Parmakları ile tekrar açtı gözlerimi. Bu sefer kapanmasına engel oluyordu parmakları ile . Gözlerimi ona bakmamaya zorlayarak etrafta gezdirdim.

"Asya gözüme bak. "

Hayır Doruk. Bunu çok istiyorum ama yapamam. Gözlerimden bir damla yaş daha akarken Doruk benim yanağımı öptü.

"Asya güzelim niye ağlıyorsun ? "

"Asya gözlerime bak. "

Gözlerine bakmayınca çenemi tutup gözlerine bakmam için çevirdi.
Doruğun gözlerine bakıyordum ama buğulu gözlerimle bakıyordum.

"Ağlamayı keser misin ? "

Kafamı olumsuz anlamda sallayarak ağlamaya devam ettim. Başımı göğsüne yaslayarak saçımı öptü.

"Asya neden ağlıyorsun ? "

Ben cevap vermeyince yüzümü kendine çevirdi.

"Bana bir cevap ver ! "

"Doruk ."

Sesim titrek ve çok kısık çıkmıştı.

"Asya niye ağlıyorsun ? "

"Ölmek istiyorum. "

Çenesinin seğirdiğini gördüm. Ağzını konuşmak için araladı ama ben ondan önce davranarak konuşmaya başladım.