☆29☆Sadece seni...

1.1K 76 6
                                    

"Asya daha hazırlanamadın mı ? "

Kapıya vurup duran Doruğa "Biraz beklesen ölürsün sanki." Dedim.

Yine nereye götürücekti beni ?

Dünkü o restoranttaki yediğim yemeklerin tadı hala dilimde. Gerçekten güzel yapmışlardı yemekleri .Dünkü gibi bir yere götürse güzel olurdu.

"Asya hadi güzelim. "

Onun suçu. Bana güzel bir elbise vermeseymiş.

Elbiseyi giyip Saçıma maşa yaptım. Hafif bir makyaj da yaparak Platformlu ayakkabılarımı da giyip hazırlanmıştım.

Çantamı da alarak kapıyı açıp Doruğa döndüm.

"Nasılım ? " dedim etrafında dönerek.

Gözlerini pörtleterek " Beklediğime değmiş. " dedi ve ilerlemeye başladı.

Onu takip ederek evden çıktık.

"Nereye gidiyoruz acaba ? "

Bana sırıtarak " Sürpriz. " dedi.

En son sürpriz dediğinde sonu kötü olmuştu ama bunda öyle olmaz diye umarak arabasına bindim.

Arabanın teybine doğru uzanarak bir şarkı açtım.

Bu şarkıyı ilk defa duyuyordum. Yeni mi çıkmıştı ?

Herhalde yeni çıkmıştır diye düşünerek şarkıyı dinlemeye başladım.

Habibi ley

Habibi ley

"Asya geldik. "

Doruğun sesiyle teybi kapatıp arabadan indim.

"Biz niye buraya geldik Doruk ? Ne işimiz var burada ? "

Doruk sırıtarak soruma cevap vermedi.

Yeşil piknik alanı ışıklandırılmış çok güzel gözüküyordu.

Akşam da olunca çok güzeldi.

"Asya ! "

Adımı seslenen sese döndüğümde Melek Beste ve Buketin üzerime atlaması bir oldu.

"Kızlar ! "

"Asya hadi gel. "

Neye uğradığıma şaşırmıştım. Kollarımdan çekilerek bir yere götürülüyordum.

"Asya bak ne kadar da güzel değil mi ? "

Melek eliyle ışıklandırılmış bir resmi gösteriyordu.

Bu benim resmimdi. Ama ben bunu ne zaman çekilmiştim?

Haberim bile yoktu ama poz da vermiştim.

"Asya bak şurada da var. "

Kızlar beni beklemeden koşmaya başladılar.

"Kızlar bekleyin ! "

Beni duymamışlardı. Peşlerinden koşarak onlara yetişmeye çalıştım ama bir anda ortadan kayboldular. Nereye gittiler ? Beni burada bırakıp gitmişlerdi .

"Kızlar ! "

Etrafıma iyice bakınıyordum. Doruk neredeydi ? Hiç mi kimse duymuyordu beni ?

"Doruk ? "

Olduğum yerde durarak etrafa bakınıyordum. Ama hiç kimseyi göremiyordum.

"Aşkım ? "

Gelen sesle arkamı döndüm. Yanımız da kızlar da yoktu. Niye 'aşkım ' diyordu ki ?

"Doruk neredeydiniz ? "

Bana daha da çok yaklaşarak sarıldı.

"Asya sana bir şey söylemek istiyorum. Artık oyun oynamak istemiyorum ben gerçek olmasını istiyorum. "

Hiç bir şey anlamamıştım. Doruğun Dediğinden . Zaten hala şoktaydım.

"Doruk ben-"

"Biliyorum . Hiç bir şey anlamadın. Gel benimle."

Elimi tutarak beni başka ışıklandırma yapılmış bir yere getirdi. Burası ne kadar da kalabalıktı?

"Doruk burası- "

"Şşt hadi gel. "

Beni kalabalığa doğru çekti.

Buradaki herkes bizim okuldandı. Bir kutlama falan mı vardı ?

"Hey millet Asya geldi."

Bunu bizim sınıftan bir çocuk demişti.

Herkes bana bakarak gülümsedi ve beni ve Doruğu ortalarına alarak "İyiki Doğdun Asya ! " dediler hep bir ağızdan.

Bugün benim doğum günümdü. Nasıl unuturum ?

Benim unutmuş olmama rağmen arkadaşlarım unutmamıştı. Üstelik aralarında geçen gece gelen güzel sarı saçlı kadınla yakışıklı adam da buradaydı.

Bunların hepsini Doruk hazırlamıştı.

"Doruk ben nasıl teşekkür etsem bilemiyorum. "

"Teşekkür etmene gerek yok. Seni birileri ile tanıştırmak istiyorum. "

Sarı saçlı kadın ve yakışıklı adamın yanına giderek bana döndü.

"Asya bu Merve hanım ve bu da Sefa bey. "

Nasıl yani ? Annem ve babam mıydı?

"Doruk bu-"

"Evet Asya. Annen ve baban."

Gözümde bir anda yaşlar birikti ve akmalarına izin verdim.

"Anne ? Baba ? "

Gelip bana sarıldılar.

Demek annem ve babam mıydılar ?

" Güzel Kızım ağlama . "

Annem gözümdeki yaşları silerek bana bir kutu verdi.

"Doğum günün kutlu olsun güzel kızımız. "

Onlara gülümseyerek elindeki kutuyu alıp açtım.

Kutunun içinde bir kolye vardı. Benim annemin babamın ismi yazan bir kolye.

"Çok teşekkür ederim. "

"Asya şimdi pastanı keseceksin ."

Önüme getirilen pasta ile etrafa bakındım.
Herkes bir dilek dile diyorlardı.

Gözlerimi kapatarak dileğimi Diledim.

Bütün bir ömür boyunca Doruk ve ailemle beraber mutlu olmayı diliyorum.

Pastanın üzerindeki mumları üfleyip yanımda duran Doruğa döndüm.

Bana sarılıp kulağıma fısıldadı.

"Asya biliyorum. Şu an hala şoktasın. Ama ben bunun oyun değil gerçek olmasını istiyorum. Yani bizi sevgili zannediyorlar ya. Bunun gerçek olmasını istiyorum. Asya biz olmak istiyorum ben. Sadece seni istiyorum. Sadece seni..."

Nasıl olmuş ? Umarım beğenmişsinizdir.Bölüm aceleye geldi. Kusura bakmayın . Seviliyorsunuz :*

Engel adlı kitabıma da bakarsanız sevinirim; )

Çin Malı SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin