Çin Malı Sevgilim

☆35☆

"Çağrı ? "

Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalkarken Çağrı ufak bir kahkaha patlattı .

"Ne oldu beni gördüğüne çok mu şaşırdın? Aslında şaşırmakta çok haklısın . Dorukcuğunun seni kurtarması gerekirken ben kurtardım seni. Ben de gelmeseydim artık ölmüş olurdun. "

" Sana teşekkür etmemi falan mı bekliyorsun ? Eğer bekliyorsan boşuna bekleme sana teşekkür falan etmeyeceğim. "

"Ah Asya . Senden teşekkür bekliyorum .Hemde çok . Teşekkürüne muhtacım .Sorma gitsin . "

Çağrı 'nın alayla söylediklerine "Ha ha ha çok komik sormuyorum zaten . " dedim ve Çağrı 'ın elindeki tepsi dikkatimi çekti .

" Hadi bir şeyler ye . Doruk sana hiç bakmamış. Zayıflamışsın. "

Dedikleri sinirimi bozsada umursamadım.

"İnan bana. Doruk bana çok iyi bakıyor ve zayıflamadım kilo aldım. Gözlerinde bir sorun var Çağrı bir Doktora görün. " diyerek ona meydan okurcasına baktım.

"Gözlerimde sorun olmasını sağlayan senin fotoğrafların. Her gün her saat her dakika her saniye her salise fotoğraflarına bakmaktan Gözlerimde sorun oluşmuş bunu bile fark edemedim. "

Çağrı ' nın mantıksız mantıksız konuşmasını önemsemeyerek ayağa kalktım ve açık olan kapıdan koşarak çıktım . Tabi arkamdan gelen bir adet Çağrı ile birlikte .

" Asya hiç bir yere gidemezsin ! "

Arkamdan bağırışlarını umursamadan dış kapıya gelip kapının kulpunu aşağı indirdim ama kapı açılmadı . Çağrı bu kapıyı kilitlemişti .

" Asya demiştim sana hiç bir yere gidemezsin. Benden kaçamazsın. Anla bunu . Sen artık benimsin."

Çağrı 'nın dedikleri Kaşlarımı çatmama neden oldu . Kendinden emin konuşuyordu. Galiba Doruk 'la evleneceğimi bilmiyordu .

" Çağrı sen galiba bilmiyorsun ."

" Neyi bilmiyorum Asya ? "

"Doruk 'la evleneceğiz biz . " diyerek yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım. Söylemesi bile benim gülümsememe neden oluyorken gerçekleştiğinde nasıl mutlu olacaktım ? Hayal bile edemiyordum. Çünkü o anı yaşayacaktım.

"Ne ! " Çağrı ' nın öfkeli bakışları karşısında sırıtarak duruyordum.

" Doğru duydun. Ben senin değil Doruğunum. " diyerek kendimden emin bir şekilde konuştum . Nedense böyle konuşmak bile beni mutlu ediyordu . Onun adı geçen her cümle beni mutlu ediyordu . Onu çok seviyordum. Hem de çok . Canımdan bile çok .

"Onu seviyorsun . Adı geçince bile gözlerinin içi parlıyor . " diye hayal kırıklığı ile konuştu Çağrı .

"Onu seviyorsun. Seviyorsun ! " diyerek bağırmaya başladı Çağrı ve yavaş yavaş yere çöktü.

Ne oluyordu buna ?

" Asya sen beni sevmeliydin. Benii!"

Çağrı ' nın yüzü bir domates gibi öfkesinden dolayı kızarırken gözünden yaşlar boşalmaya başladı .

Cidden mi ?

Ağlıyordu .

Çağrı ağlıyordu .

İnanamayarak Çağrı ' ya tekrar baktım. Ağlıyordu hem de bir küçük çocuk gibi .

Aslında ağlaması benim buradan çıkmam için bir fırsattı. Onu oyalayıp cebinde bana göz kırpan anahtarı alıp kaçmam lazımdı. Ama nasıl olacaktı bu iş ?