Taşın bile dile geldiği Yerde! Benim dilim Lal olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"KÜLLENEN ÖLÜM"
"Hüküm verilmiştir" demişti boğuk bir sesle.
Ses taneleri kulaklarına ilişirken tüm hücreleri korkuya el açmıştı. Gecenin soğuğu içindeki sessiz ağıt gibi bedenini sararken dili ise kilite vurulur gibi kitlenmişti.
"Mahra ve Henna evlenecektir" demişti sözlerini devam ettirerek.
O devam ediyordu ama benim yüreğim ise acıyla kararmış solmuştu.
İçim kan ağlarken dışım ise tüm öfkenin yuva yapmış haliydi.
Babam duygularıma tercüman olur gibi restini tüm gecenin önünde avludaki bedenlere püskürttü, "Kan davamız olan birine verecek kızım yok benim"
Gecenin dili sessizlik ile bütünleşirken ortamdaki gerginlik hissi ise tüm herkesin bedeninde yuva bulmuştu.
Bakışlar bir bıçak gibi keskin diller ise bir yılanın zehri gibi öldürücüydü.
Civan Boyav tüm gerçekleri ortaya dökerken herkes koca bir sessizliğe itildi. Rohat Ağa ise öfkesinin esiri olmuş ve konuşulan haklı sözleri bile kabullenmiyordu.
"Ya evlilik Ya ölüm seç kararını Henna Boyav!" Rohat Aksoy tüm kinini kusarken genç kıza iki tercih hakkı bırakmıştı.
Ya bir katilin oğluyla evlenecekti Ya da Kuzenini göz göre göre ölüme sürükleyecekti.
Kuzeni Yekta Rohat Aksoy'un yeğeni Dilzar'ı kaçırdığında yıllar sonra ortalık iyice gerim gerim girilmişti. Ve bu sayede tekrardan iki kanlı aileyi bir araya getirmiştiler.
"Sakın!" Dedi Civan Boyav. Henna'nın babası. "Sakın biri için hayatını mahvetmeye kalkışma Henna! Bu öz annen ve baban olsa bile" diyordu ve yüreği acılar içinde yağmur gibi yağıyordu.
Henna babasının dediklerini tekrardan düşündü ama sonuç yine dilindeki cevabı değiştirmedi.
Civan Boyav ise kendi kendine kızıyordu. Bu kararı kızına bırakıldığı için. Onu daha iyi bir şekilde koruyabilirdi fakat Töre diyerek ondan küçük kızını çalmaya çalışıyordular.
Kızına yaklaştı ve karşısında dimdik bir şekilde durdu. "Bana bak Henna... Ben seni bir erkek yüzünden hayatını mahvedesin diye yetiştirmedim. Kuzenin dahi olsa yaptığı hatayı kendi çeksin. Sakın saçma sapan düşüncelerle kendini bu yolda feda etme"
Henna önce babasına daha sonra ise zarıl zarıl ağlayan yengesine döndü. Kıyamadı ona ve kuzenine. O bir anneydi ve oğlu için endişe ve çaresiz hissediyordu. Bu görüntüler ise Henna'nın aklını bulandırmaya yetiyordu.
Civan Boyav bir kez daha haykırışını bu sefer Mahra Aksoy'a karşı kullandı. "O daha çok küçük onun hayalleri var yapma bunu ona!" Derken tüm avludaki herkes Civan Boyav'ın ilk kez feryatını duyuyordu. O güçlü yenilmez Ağa gitmiş yerine kızını koruyabilmek için her şeyi yapacak bir adama dönüşmüştü.
Sesini en derinden hissettirmeye çalışıyordu Fakat Henna öne bir kaç adım atarak babasını susturdu. Ne babasının daha fazla yalvarışını dinliyebilirdi ne de daha fazla vakit kaybedebilirdi.
Önce babasının gözleri içine baktı 'kızma bana' der gibiydi. Babasıda aynı şekilde çökmüş gözlerle yanıt verdi, 'Yapma... kendine kıyma' diyerekten.
Lakin bunları görecek kadar kendinde değildi Henna, daha fazla bu aileden kimseyi kaybetmeyi göz göre göre izin veremezdi.
Dudaklarını araladı ve Rohat Ağa'ya karşı sesini yükselterek "Berdel Kabulümdür"
