Multimedya: Ömer Bey ve Doğa
"Kızım Neşe hadi kalk öğlen oldu."
Duyduğum ses ile önce biraz şaşırdım. Sonra uykulu halimden kurtulup şaşkınlığımı üzerimden attım. Uzun zamandır annemin sesiyle uyanmadığım için garipsemiştim. Ama huzur ve mutluluk vericiydi. Yüzümde kocaman gülümsemeyle yataktan doğruldum. Gözüm odamdaki saatime takılınca saatin 12:15 olduğunu görmemle bütün neşem kaçmıştı. Ya Bay Suratsız aradıysa ? Ya telefonu açmadığım için beni işten atarsa? Ya diye başlayan cümlelerimin ardı arkasını kesmek için hızlıca yastığımın hemen yanında duran telefonumu alıp arayan varmı diye baktım. 3 cevapsız arama vardı ve üçüde Doğa'ya aitti. Rahat bir nefes vererek Doğa'ya hızlıca bir özür ve buluşma mesajı atıp telefonumu yatağa fırlattım. Sonuçta Bay Ukala Suratsız Çok Bilmiş Ayı henüz aramadıysa bugün rahatım demektir. Hızlıca banyodaki işlerimi halledip mutfağa indim. Annem ve Gece kahvatılarını yaptıkları için ben de ufak birşeyler atıştırıp salona onların yanına gittim.
"Nasılsın annelerin en güzeli?"
Deyip başından öptüm. Benim sevgimi gösterme biçimimde buydu. Sevdiğim kişinin başından öperdim.
"İyiyim kuzum. Çok yoruldun herhalde uyanamadın bir türlü"
Gülümseyerek başımı olumsuz anlamda salladım. Evet yorulmuştum. Sağ olsun Bay Ukala Suratsız Çok Bilmiş Ayı odayı talan edip gitmişti. Neyse ki hemen bitirip kendimi yatağa atabilmiştim.
"Kendini çok yorma kuzum."
Deyip sarıldı annem. Bende karşılık verirken üçüncü kollarla arkamdan ikimizede sarılan Gece'ye baktım. Onunda başından öpüp sarılma faslımızın sonuna gelmiştik. Gece bana dönüp
"Abla boş bir zamanında biraz matematik çalışırmızyız vize haftasındayız da."
Gece'ye bakıp
"Çalışırız ablam. Sen dert etme."
Diyerek anneme döndüm yeniden.
"Anne şimdi Doğa ile buluşmaya gidicem. Ne zamandır görüşmüyoruz."
"Tabi yavrum sen git. Beni merak etme Gecem burada."
Yüzümdeki tebessümle annemin yeniden başından öperek kalktım ve odama gidip hazırlanmaya başladım
*************
"Ya işte böyle. "
Kafeye geldiğimizden beri Doğa'ya yaşadığım her yeşi anlatmıştım. Oda beni hem şaşkınlıkla hemde heyecanla dinlemişti. Doğa yeşil ve mavi karışımı ilginç ama bir o kadar da güzel olan gözlerini kocaman açarak
"Kızım çok ballısın ya. Hayatta böyle şanslar beni bulmaz."
Diyerek hayıflandı. Kestane rengi saçlarını salık bırakmış bembeyaz yüzünü oldukça olgun gösteriyordu. Yeşil ve mavi karışımı gözleriyle oldukça güzel bir kızdı. Fakat kendisi bunu kabul etmiyordu. Doğa benden sadece 1 yaş büyüktü. Onun diğer bir şansı mutlu bir aileye sahip olmasıydı. Özellikle onu çok ama çok seven bir babaya sahipti. Benim sahip olmak istediğim ama olmadığım bir babaya.
Telefonumun bilindik melodisiyle düşüncelerimi halının altına süpürüp elime telefonumu aldım. Ekranda Bay Suratsız yazısını görmemle önce Doğa'ya gösterip açtım telefonumu.
"Efendim Ender Bey"
"Şirkete gel. Hemen"
Deyip tam tekefonu kapatıcaktı ki
