637| Tom Felton|

XIII

Kitap gittikçe daha fazla okunuyor. Şuan #tomfelton birinci sırada çok ama çok teşekkür ederim 🥺🤍

___________________________________________

Gözlerimi açtığımda yanımda kimse yoktu. Yavaşça pijamalarımla aşağıya indim. Babaların, Theodore, Marcus, James hepsi sessizce oturuyorlardı. Biraz daha yaklaştım onlara.

- Günaydın?

Hepsi kafasını kaldırıp bana baktı.

Sirius: Gel otur.

- Bir şey mi oldu?

James: Tom...

- Ne olmuş Tom'a?

Remus: Öldü.

Olduğum yerde öylece kaldım. Gözlerimden tek bir damla yaş bile akmıyordu. Yere çöktüm. Ellerimi karnıma koydum oğlumun babası ölmüştü. Hayatımda daha kötü ne olabilirdi? Sevdiğim adam gitmişti sonsuzluğa. Marcus ve Theodore yanıma gelip beni yerden kaldırdılar.

Sirius: Su getirin!

- Öldü mü?

Theo: Özür dileriz.

Gerçekten ölmüştü. Bağırmaya başladım, çığlıklarım tüm evde yankılanıyordu. Babamlar beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile. En son hatırladığım şey bana su içirmeye çalıştıklarıydı. Gözlerimi tekrar açtığımda hastane odasındaydım. Kolumda serum yanımda sevdiklerim vardı.

- Öldü.

×××

James: Arcelia uyan!

Birisi beni dürtüklüyordu. Derin nefeslerimin arasından gözlerimi açtım. Terler içindeydim. Yanımdaki James'e sarıldım.

- Tom'u bul.

James: Efendim?

- Bana Tom'u bul James ölüsünü ya da dirisini bul onu!

James: Söz veriyorum sana ama şimdi kalk duşunu al birkaç hafta kaldı doğuma.

Kafamı salladım. Duşa girdiğimde hala üzerimde korku vardı. Ya o gerçekten öldüyse bunu kaldırabilir miydim? Ya da başkasıyla berabere? Düşüncelerimi kafamdan uzaklaştırıp banyodan çıktım. Dolabımdaki en rahat en bol kıyafeti giydim. Aşağıya indiğimde herkes rüyamda oturduğu gibi oturuyordu. Onları öyle görünce korku tekrardan bedenime girdi

- Hayır hayır! O ÖLMEDİ!!

Hepsi bana baktı. James yanıma gelip beni merdivenlerden indirdi.

Sirius: İyi misin kızım?

- Kötü rüya.

Remus: Dikkat et kendine en azından bebek için.

- Tom'u istiyorum. Artık onu rüyalarımda daha doğrusu kabuslarımda görmek istemiyorum. Yanımda görmek istiyorum!

James'in yüzü düşmüştü.

Marcus: Biz varız olmaz mı?

- Olmaz ben onu istiyorum!

Hepsi susmuştu. Neden?

- Eğer bir şey biliyorsanız ve eğer bana söylemiyorsanız sizinle asla konuşmam.

James ayağa kalkıp evden çıktı. Ardından Theodore ve Marcus. Babamlar da işe gideceğini söyledi ve gittiler. Tek başıma kalmıştım. Bir arkadaşım daha vardı Lesley. Hamile olduğumu ilk o anlamıştı ve bana her zaman yardım etmişti. Onu arayacaktım. Karnımın ağrısını umursamadan koltuğa uzandım. Kasılmalarım gittikçe artıyordu.