Ölüyordum. Yoongi hyung biraz daha dibimde durmaya devam ederse eğer cidden ölecektim. Hemde kalp krizinden.
O olaydan sonra Yoongi hyung, Seokjin hyung ile ortak olan arkadaşlarından birkaçını benim yerime çağırmıştı. Çünkü şuan onun evine gidiyorduk! Neden veya nasıl oldu bilmiyorum ama Seokjin hyung ile konuştuktan sonra yanıma gelip gidiyoruz demişti, tam soru soracağım sırada da sadece onun evine gittiğimizi söylemişti. Ben de bir şey demeden kafamı sallamıştım ve sakin kalabilmek için o hariç her yere bakmıştım.
En sonunda evinin önüne geldiğimizde omzumdan kolunu çekip kapıyı açmıştı ve geçmem için kenara geçmişti. Onu bekletmeden hızla içeri girmiş ve ayakkabıları çıkarıp ona bakmıştım, içeri girmiş ve bana bakıyordu. Derin bir nefes alıp etrafa baktım, sakin kal Jimin sakin kal.
Çok sakinsin(!) gerçekten.
Salon diye tahmin ettiğim odaya ilerlediğini gördüğümde peşinden ilerledim. Kısa bir yürüyüşün ardından siyah ve beyaz ağırlıklı salona girdik. Arkasında durmuş öylece etrafı izlerken bana dönmüştü, en sonunda ona baktığımda yine beni izlediğini görmüştüm. Kafayı yememe gerçekten çok az kaldı, hissediyorum.
"Evindeymişsin gibi rahat ol, ben birkaç malzeme alıp geleceğim." dediğinde kafamı sallayıp yanından geçmiştim. Birkaç adım sonra fark ettiğim şeyle olduğum yerde kalakaldım.
O, o benim kokumu içine mi çekmişti?
Uzaklaşan ayak seslerini duyduğum gibi kendimi koltuğa atıp kalbimi tuttum. Daha demin olan şey gerçek miydi bir türlü anlayamıyorum. Gerçekten kokumu içine mi çekmişti, yoksa ben mi uyduruyorum emin değilim. Daha fazla düşünmemek için tekrar etrafa bakmaya başladım fakat bu kez fark ettiğim şey kalbimi tekletmişti.
Burası onun eviydi ve ben şuan evindeydim!!
Olan şeylerden sonra bazı olayları geç algılıyorum resmen. Tekrar derin nefesler aldım sakinleşebilmek için. Sakin kalmalıyım.
Yanımda hissettiğim ağırlık ile yana doğru döndüm, Yoongi hyung elinde ilk yardım kutusu ile gelmişti, kaşlarımı çatarak eline baktığımda konuşmuştu.
"Sırtın için birkaç krem getirdim. Orospu çocuğu çok sert fırlattı biliyorsun, bir an önce bakalım." ellerine bakmayı kesip ona baktım fakat bu çok zor olmuştu. Ellerine olan hayranlığım beni çok zor durumda bırakıyor.
"Acısını hissetmiyorum bile hyung, daha sonrada yapabilirdim." dediklerimle anında kaşları çatılmıştı. Kutuyu yanına bırakıp bana baktı ve birden üzerime doğru geldi. Burunlarımız birbirine değmesiyle durup elini sırtıma doğru götürdü. Nefesimi tutmuş bir şekilde ona bakarken o sızlayan kısma hafifçe elini bastırmıştı ve ben bunu beklemediğim için yüzüne doğru acıyla inlemiştim.
Gözlerim kocaman olmuş bir şekilde ona bakarken o olduğu yerde donup kalmış gibiydi, sırtımda olan baskı yok olmuştu ama Yoongi hyung hala dibimdeydi. En sonunda gözleri gözlerimi bulduğunda anlayamadığım bir şekilde bakmış ve geri çekilmişti.
Tanrım, biraz önce olanlar gerçekti değil mi? Ben kafayı yemedim?
"Acısını hissetmiyorum bile hyung." dediklerimin aynısını alayla söylemişti kutunun içinden gerekli olanları alırken. Durup onu izlemiştim sadece, konuşabilecek gücüm yoktu çünkü. Hala daha demin olanlar kafamda dolanıp duruyordu. En sonunda kutuyu arkasına koyup bana döndü ve biraz daha yaklaştı.
"Üzerini çıkarda kremi sürdükten sonra üzerine yapışmasın." dediği şeyle kalbim teklemişti. Tam itiraz etmek için konuşacaktım ki gözlerindeki itiraz etmiyorum bakışı beni durdurmuştu. Resmen yarı da olsa çıplak olacaktım karşısında!
Hiçbir şey demeden ona arkamı dönüp titreyen ellerimle üzerimdekini çıkardım. Derin bir nefes alıp sıkıca ellerimi tuttum titremesi gözükmesin diye. İyice bana yaklaştığını hissettiğimde yerimde kıpırdanmıştım ama soğuk parmaklarını sırtımda hissetmemle donakalmıştım. Neredeyse taptığım parmakları sırtımda geziniyordu ve ben nefes alamıyordum, kalbimin sesi o kadar yüksekti ki ondan başka bir sesi duyamıyordum.
Umarım kalbimin sesini duymuyorsundur hyung, çünkü bunun ne olduğu sana açıklayacak cesaretim yok.
☆☆☆☆☆☆☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
512.865🎨 331.321🗯️
myartpjm: Merci d'être la lumière dans mes ténèbres. Pour la conviction que tu es toujours derrière moi. Merci d'être toujours là pour moi.
@d: Gidio hemen bakıcam ne yazdığına
╰> @d: Karanlığımdaki ışık olduğun için teşekkür ederim. Hala arkamda olduğun inancı için. Her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim.
Çeviride böyleydi ama çok güzel anlamı var 😭😭 ♡☆12.345
@lk: çok korkunç ama çok güzel aaaa
@m: bir çizime aşık oldum şaka gibi
@s: BY NEDİR YA NEDİR AŞIK OLDUM BUNUN SORUMLULUĞUNU AL HEMEN ♡☆1.986
@r: ağlıyprum galiba :')
☆☆☆☆☆☆☆
suevk- bu bölümde kullandığım çizim bu tatlışuser'aaittirrr.🥺
Aslında biraz daha uzatacaktım fakat yazasım gelmedi o yüzden yazdığım gibi atmak istedim. Umarım fici hala okuyan vardır :(
Neyse canlarim kendinize iyi bakın tamam mı dikkat edin çokça sizi çok seviyorum ♡☆
