I don't deserve this pain

166 11 0
                                    

Mama Chenie's POV Ang alam ko, maayos naman pagpapalaki namin kay Gav. Kahit madalas wala yung papa niya, ginawa namin ang lahat para ma-feel nya yung buong pamilya. Napakalambing. May pagka-tamad lang talaga pero sinanay din kasi ng ate niya. Marami syang pangarap para sa amin eh. Yung malaking bahay. Masaganang buhay. Well, lahat naman yon okay na eh. Hindi kalakihan yung bahay namin pero napaganda naman niya ng husto. Masagana? Siguro sapat yung tamang salita? Minsan sumosobra lalo na nung nakabawi ng husto nun yung coffee shop nila ng asawa nya kaya eto, hindi na bumalik sa pagbabarko ang papa niya.


Oo, nagulat kami. Ang aga niya nag-asawa. Isang taon palang sila ni Cairo, nagpropose na siya, tapos ilang buwan lang kinasal na sila. Wala nga kaming naiambag noon. Hiyang-hiya kami sa pamilya ni Cairo. Pero...mabait sila. Kahit mayaman, hindi nila pinaramdam samin yung pagkakaiba. Seryoso? Oo, eh ganun talga siguro mga businessmen. Nakapagpatayo din kami ng groceries, si Ate Kai nya ang nagmamanage. Dahil din yun sa pinagsamang ipon ni Gav at ng papa niya..

Ma, lalim ng iniisip mo dyan ha...

Nagulat ako sa tanong ng asawa ko. Akala ko tulog na siya.

Pa...bakit naging ganun si bunso? Hindi niya inisip na sinasaktan niya tayong lahat?

Ma...galit din ako eh. Pero, siguro hayaan na muna natin ang anak natin. Buti kahit papaano tumawag at nagpaliwanag.

Pero pa, nanniwala kang hindi na niya mahal si Cairo?

Diko alam ma. Kita naman natin mabait si Cairo. Responsable. Pero di natin alam yung lahat ng nangyayari sa kanila sa bahay nila.

Tawagan ko na cguro si Cairo. Para di na siya mag-isip ng kung ano ano.

Bakit?

Kasi ang alam ni Cairo may kasama si Gav. I asked him, wala daw. Di naman na siguro magsisinungaling yung anak mo sakin.

Someone's POVMay 26, 2021 (At the bar...)Cairo: Excuse me, 3 more please.


Nandito nanaman siya. Seven straight nights. Pero ngayon sobrang dami na nyang nainom. Siguro dahil wedding anniversary nila pero iniwan sya ng asawa niya. Ganito ba talaga gagawin niya? Magpapakalasing nalang gabi-gabi? Gusto ko siyang samahan pero hindi pwede...


Terrence and Wesley: Cairo!

Cairo: What are you doing he..here?

Wesley: Sinusundo ka.

Cairo: How did you?

Terrence: It's not important anymore. Basta lika na. Tama na yan.

Cairo: No! Bakit ba? I'm ...im fine. Kayyya ko sarili kooo. Nagcecelebrate ako ng anniversary nameen.

Wes: Pls...masyado ng marami to oh.

Cairo: Umalis na nga kaaaayo! Okay? Pleeease leave me a...lone. Aah ayaw nyo umalis.. shhhige ako nalang..

Tumayo si Cairo pero sobrang hilo na sya at natumba. Wala na syang nagawa, inakay na siya nung dalawa palabas and I paid for his bills then I followed them.

Wesley: Thank you! Kami ng bahala dito.

Terrence: Thanks ha. Pero bakit nandito kadin?

Me: Madalas tlg ako dito. I just saw him kanina.

Wesley: Sige na una na kami.

The three arrived at Cairo's house. The drunk Cairo told them to leave..


Sige na...dito nalang kayo wag na kayong pumaa..sok. Kaya ko naman...

He then entered their house..

Nakakainis yung mga yon. Pano ba nila nalaman na nandon ako? Kaya nga don ako sa bar na yun kasi never pa kami nagpunta dun..

He noticed that the light upstairs is on.

Ooops bukas yung ilaw sa kwarto...ay baka umuwi na yung baby ko...

He excitedly went up to their room.

Baby...? Anjan ka na nga....buti umuwi ka na.... Miss na miss na miss na kita. Teka...naku ang baho ko..amoy alak. Haha

He lied down and hugged the man waiting and smiling at him.

Baby sorry late na ko nakauwi ha... Uuhhmmm..bango mo ha.. nagready ka talaga ha...

Cairo removed his clothes and kissed the person beside him. He kissed him as passionately as he can. He misses him so much. His lips, his curly hair that he always caressed, the heat of his body. His neck, his biceps...everything. He didn't want this feeling to end...


But, he stopped when he felt the coldness of air. He realized that he's alone. No one's hugging him. No one's kissing him. All he has is the pillow and his husband's shirt that he always put beside him whenever he sleeps. He started crying...

Ayoko na... ayoko ng umiyak... I don't deserved this pain... I don't deserved to feel this way... Bukas...hindi na kita iisipin. I need to move forward. 

Hanggang sa Huli (Until the End) BOOK 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon