Açıklama
Yaren'i yanlarına aldıklarında Berkan 21 yaşındaydı. Şuan unuttum ama Kadir'le aralarında 2-3 yaş olması lazım. Yani Kadir'de 24 yaşındaydı. Yaren'i 5 yaşındayken evlat edindiler. Ona göre hesaplayın.
"Yaren sakin olmaya çalışıyorum ama olmuyor" elleriyle oynayan kızıma ve yanında ki genç delikanlıya baktım.
"Seviyoruz baba" Yaren dolu gözlerini bu sefer de bana çevirdi. Seviyordu, çekiniyordu. Kadir bizi öyle kıskanıyor ki değil sevgilisinin olması, erkek arkadaşı olmasına bile karşı çıkıyor. Arada abarttığının farkına varıyor ama ne çağre? Umursamadan 'babayım...' başlıklı konuşmasıyla vicdanını rahatlatıyor.
Ama bu sefer konu 'babayım' demekle çözülmüyor. Küçük kızımız tabi bizim gözümüzde küçük olan ama 21 yaşına gelmiş kızımız sevgi ne demek öğrenmiş. Yaren sakladığını düşünse de Kadir en baştan beri biliyordu. Sadece bir süre konuşup daha sonra hevesinin gideceğini düşünüyordu. Doğrusu bende böyle düşünüyordum ama kızımız çocuğu alıp karşımıza geldi.
"Babalarım biliyorum sevgili olayına güzel bakmıyorsunuz. Ama birbirimizi çok seviyoruz. Siz kızarsınız diye arkadaş kalmaya çalıştım ama olmadı"
"Bu çocuğu hiç sevmedim" Kadir huysuz dedeler gibi söyleniyordu. Adının Can olduğunu öğrendiğim çocuk da aynı şekilde Kadir'e baktı.
"Bende sizi sevmedim ama dayanmak zorundayım"
"Ne diyorsun lan?" Kadir bunak dedelikten çıkıp mafya baba kılığına büründü.
"Ne, yalan mı söyleyeyim? Sizin yüzünüzden ayrı kaldık, acılar çektik. Siz eşcinsel olduğunuz için tepkiler görmenize rağmen birlik oldunuz. Aşkınızın arkasında durup sevdiğim kızı büyüttünüz. Aşk için her şeyi yaparken bizden ne bekliyorsunuz? Kızınızı seviyorum! Siz ağlasanızda, bağırsanızda, dövsenizde okullar bitince kızınızla evleneceğim."
Evleneceğim kelimesine kadar her şey güzeldi. Yaren'e baktım hayran hayran Eren'e bakıyordu. Çocuk karşımızda dimdik duruyor tabi hayran olur.
"Evlenme konusunu bir daha açarsan yemin ederim seni vururum"
"Vuramazsınız! Sizin karşı çıkacağınızı bildiğim için karşı çıkmayacak insanların gözüne girdim. Berkan abinin annesi, babası, arkadaşlarınız hepsi benim tarafımda. Tabi Kadir abi senin baban çok sıkıntı çıkarttı, kendi tarafıma çekemedim. Neyse onu da zamanla yaparım. Bu yüzden kızınızla sevgili olmama izin verin, rahat rahat hayatımızı yaşayalım"
"Lan! Oğlum sen manyak mısın? Biz seni takip ediyorduk hangi ara aileye girdin?"
"Şöyle ki çok zor oldu. Yeri geldi biraz hırpalandım ama olsun."
"İyi, tamam. Şuanlık sevgili olmanıza bir şey demiyorum ama kızıma zarar verirsen kelleni alırım"
"Tabi Kadir abiciğim kellem sana feda olsun. Ama kızını bana vermeyip başkasına verirsen hayalet olur, peşini bırakmam"
Kadir'in yukarıya bakıp sabır çektiğini görünce kendimi tutamayıp kıkırdadım. Bakışları bana dönünce gülümsedim, gülüşümde takılı kaldı.
"Arkaya" dedi. Yaren arkasına dönünce Eren de döndü. Yanıma yaklaşıp dudağımı öpen Kadir'e karşılık verdim. Dış kapının sertce açılma sesi geldi hemen ayrıldık. Yaren'ler bize dönerken odaya oğllarımız girdi. Savaş yüzünde ki tehlikeli sırıtmayla Eren'e bakarken tam anlamıyla ismini andırıyordu. Barış daha sakin bakışlarla bize bakıyordu.
Barış ve Savaş bebekken bize verilen bir mucizeydi. İkiz olmalarına rağmen farklı karakterdeler. Savaş bebeklikten beri fazlasıyla huysuz, yıkıcı bir karakterdi. Ne zaman huysuzlansa ne versek susmaz, ortalığı yıkardı. Savaş sakindi. Sadece yüz ve seslerimize bakarken biz huysuzsak o da huysuz olurdu. Bebekken bu davranışları değişir diye düşünüyorduk, değişmiyormuş. Barış hâlâ insanların yüzlerine bakıp ortamı anlıyor, kendini ona göre hazırlıyor. Savaş ise ilk önce ortalığı dağıtıp daha sonra düşünüyor.
"Abla hayır! Bak birde elini tutuyorsun, bırak şu adamın elini"
"Savaş sakin ol! Eren abi ablamızı seviyor. Senin ufak kıskançlıkların yüzünden mutsuz oluyor. Yemin ederim şu zamana kadar kimseyi dövmedim ama seni döverim. Beni ikiz kardeş düşmanı yapma"
"Dövsene lan!"
Barış'ın bakışlarını gören Savaş geri adım atmak zorunda kaldı. Barış'ı tanıyan herkes bilir ki onun dövme işlemi fiziksel değil, zihinsel. Istediği zaman öyle bir manipüle ediyor ki insan benliğini sorguluyor.
"Ablamız yaban ellere mi gidecek? Baba sen böyle rahat biri değildin" Savaş bu sefer Kadir'e oynayınca olaya el atmak zorunda kaldım.
"Eren iyi bir insan. Bazı değişik huyları ve şeytanlıkları olsa da Yaren seviyor. Zaten 1 yıldır birbirlerini seviyorlar sizde biliyorsunuz. Biz karşı geleceğiz diye yeterince uzal kaldılar daha fazlasına izin vermem. Eğer karşı çıkıyorsanız çıkın ama olacaklara da hazır olun."
Yaren'e bakıp gülümsedim. Bize öyle değer veriyor ki elinde olsa kalbinden sevgisini atacak. Denediği zamanlar da oldu. Yapma dememe rağmen sevgisini görmezden gelmeye başladı. Ama işler istediği gibi gitmedi, daha çok sevdi. Ailenin tek kızı olması evde ki iki erkeğin kıskanarak severken diğer iki erkeğin anlayarak sevmesi çok şımarttı. Abla olmasına rağmen her zaman ikizler tarafından sevildi.
Çocukken de şımarıktı, sevgi arsızıydı. Büyüdükçe daha da fazlalaştı. O dışarıda sert evde şımarık olmayı Kadir'den öğrendi.
"İyi, tamam. Sevgili olmanıza bir şey demiyorum ama çok da yakınlaşmayın"
Savaş'ın bu hâllerine dayanamayan Yaren çığlık attı.
"Ya sen sussana! Aramızda 6 yaş var hâlâ konuşuyorsun. Yemin ederim babamlara gay olduğunu söylerim"
Yaren'in cümlesi bitince hepimiz şok geçirdik. Güzel kızım, iyi ki söylemedi...
Allah'ım delireceğim anxnjs
Çok tatlılar. Yaş hesaplamarında sıkıntı varsa çok da umursamayın. Ikizler bebeklikten beri Berkan'larla hehehehe
Kocaman aile oldular bee
Umarım beğenmiştirsiniizzz. Oy ve yorummm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HACKER (BxB)
Teen FictionElindeki çakıyı boynumda gezdirmeye başladı. " Kadir dur " hafif yaklaştı " neden ?" Diye fısıldadı " Kadir korkuyorum " " neden " " korkuyorum uzaklaş " Çakıyı bastırdı. Nefes almayı bıraktım , gözlerimi sımsıkı kapattım. Çakıyı çekti hızlı hız...