Don't You Like Me // မင်းငါ့ကို မကြိုက်ဘူးလား [ မြန်မာ ဘာသာပြန် || BL ]

4.1

Ch 4.1 - Exactly who is scaring whom to death? 

Unicode >>>

လင်းချိန်ယွိသည် ကားနောက်ခန်းထဲရှိ ဂျာကင်အင်္ကျီကို ညွှန်ပြလိုက်ပြီး ..

"ဝတ်လိုက်"

လင်းဖေးရန်သည် သူ့အဖေ၏ ဂျာကင်ကို ဝတ်လိုက်ပြီး လေထွက်ပေါက်လေးများမှလည်း နွေးထွေးသော လေများ မှုတ်ထှုတ်လိုက်သဖြင့် သူနည်းနည်း နေလို့ကောင်းသွားသည်။ သို့သော် အေးစက်စက် ခံစားချက်ကြီးကတော့ လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အရိပ်လို ရှိနေသေးသည်။ လင်းဖေးရန်သည် သူ့ကိုယ်သူ ဂျာကင်ဖြင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ထွေးပတ်ထားလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ကွေးကွေးလေး အိပ်နေလိုက်သည်။

သူတို့ ကျောင်းသို့ ‌ရောက်သည့်အချိန်တွင် ညနေခင်း အချိန်၏နောက်ဆုံးအတန်းချိန်ကို ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ လင်းဖေးရန်နှင့် သူ့အဖေသည် အနီးအနားတွင် စားသောက်ရန်သွားခဲ့ကြသည်။ ထို့နောက် အဆောင်သို့အပြန် လမ်းတစ်လျောက်တွင် ကျောင်းသားအများအပြားသည် သူနှင့် သူ့အဖေတို့ကို နှုတ်ဆတ်ကြသည်။ လင်းဖေးရန်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေပြီး သက်တောင့်သက်သာလည်း မရှိလှပေ။ သူသည် မူးဝေနေပြီး ပျို့နေသလို မကြာခဏ ခံစားနေရပြီး အဖျားရှိနေပြီဟု ခံစားမိနေသည်။

အချိန်ခဏလောက် လမ်းလျှောက်ပြီးနောက်တွင် သူ့အခြေအနေသည် ပို၍ဆိုးရွားလာသလိုပင်။ လင်းဖေးရန်၏ ပါးများသည် မီးတောက်နေသကဲ့သို့ လောင်ကျွမ်းနေပြီ ဖြစ်ပြီး မျက်လုံးများသည် နာကျင်ကိုက်ခဲနေသည်။ သူသည် အလွန်အေးလွန်းသောကြောင်း မရပ်တန့်နိုင်အောင် တုန်ယဉ်နေသည်။ သူ၏ ကျောင်းဝတ်စုံကိုပင် မချွတ်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ်မှ စောင်ကို ယူပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ရစ်ပတ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သာမိုမီတာရှာရန် ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်လုပ်နေသည်။

ရလဒ်အနေနှင့် ငါးမိနစ်အကြာ အခန်းထဲသို့ ကူခိုင်ဖုန်းပြန်လာချိန်တွင် မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းမှာ မောက်မာသည့် ကောင်စုတ်လေးသည် ကြီးမားသော စောင်ထုတ်ထဲတွင် ပတ်ထားပြီး ဆုံလည်ထိုင်ခုံပေါ်တွင် စိတ်ပျက်စွာ ထိုင်လျက် လက်ထဲရှိ သာမိုမီတာကိုဖတ်နေသည်။ သူ၏ နူးညံ့သော မျက်နှာလေးသည် နီရဲနေပြီး မျက်လုံးများသည် စိုစွတ်နေသည်မှာ နေမကောင်းသောကြောင့်လား ငိုထားလို့လားဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိပေ။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးသည် သနားစရာ အရှိန်အဝါများ လွှမ်းခြုံနေပြီး အမြှီးကို အပြောင်ရိတ်ခံထားရသည့် ကြက်ဖနှင့် တူနေသည်။