The Im-PERFECT Couples

Chapter 24: "Nice pair you got there, Honey"

The next day came at hindi pa rin kami nag-uusap ni Kevin. Hindi namin siya kasama kumain ng pang-agahan at hindi rin niya ako hinatid ng school. Alam kong kasalanan ko ang nangyari, gusto ko ngang mag sorry kaso paano ako makakahingi ng pasensya kung wala ang taong hihingan ko?

Buong gabi ko siyang iniisip at dahilan ng hindi ko pagtulog ng maayos. Kaya heto ako ngayon at lutang. Pisikal akong nandito sa loob ng classroom pero ang focus ko ay nasa ibang tao.

Today's subject is Accounting, at dapat nakikinig ako ngayon dahil importante itong subject na ito kasi mahirap itong intindihin. Kaso..hayy. Hindi ko talaga siya maalis sa isip ko.

Saan ka ba kasi Kevin?

--

"Ms. Summer" tawag nung prof sa akin. Natapos na lahat ng klase ko ngayon at papunta na sana sa labas ng bigla akong tinawag ng prof namin sa akin.

"Yes, Sir?"

"I have checked your make-up quizzes and I am impressed that you've answered it quite perfectly" Nagulat ako sa sinabi niya sa akin. Akala ko kasi hindi tama yung mga sagot na nakasulat doon at dahil wala na akong oras pang humanap ng sarili kong sagot, ang binigay na sagot ni Alien ang inilagay ko. Akala ko niloloko lng ako nun o di kaya sinulatan niya lng ng sagot para sa makukuhang points for effort. Yun pala, totoong sagot ang inilagay niya.

"Thank you po, Sir" ngiting sagot ko at nagpaalam na sa kanya.

Minadali ko ang paglakad ko dahil may gusto akong puntahan. Since hindi naman ako masyadong busy ngayon sa work and school pupuntahan ko na lng sina Zack and Lance.

Hula ko ngayon nasa opisina sila ngayon dahil sa pagkakaalam ko magiging busy sila ngayong araw dahil sa sudden change of request ng "Big Time" client nila.

Kaya dahil doon ay bibilhan ko sila ng meryenda at coffe and juice para kina Zack and Lance. Zack's strict and I know siguro ngayon hindi pa sila lahat nakakain. He's too focus and too hardworking pagdating sa trabaho kaya most of the time nadadamay ang mga tao niyang magsipag. Hay, okay naman na pinagbubuti niya ang trabaho niya ang sa akin lng ay dapat hindi niya pinapapabayaan ang sarili niya.

I cared, alright. Kasi alam ko yung feeling na ganun. Yung feeling na you wanted to do your best to impress someone and ended up worked too hard that you forgot to eat.

Bumili ako ng sampung kahon ng donuts and coffee and juice for Zack and for my baby Lance.

I went straight to the front desk and asked kung anong floor ang office ni Zack. Yes, hindi ko alam dahil first time kong nakapunta dito. She told me what floor and directions kung saan ko makikita ang office niya and said my thanks.

"Do you need help sa mga dala niyong boxes, Miss?"

"Yes please. Thanks" ngumiti ako sa babae at tinawag niya ang isang lalaki upang tulungan akong dalhin ang mga kahon. Nakarating na kami sa floor kung saan makikita ang opisina ni Zack at laking gulat ko na lang sa nakita ko.

"May dumaan bang bagyo dito?" I whispered to myself. Ang daming mga papel na nakalatag sa sahig at mga glossy papers sa lamesa each cubicle. May mga nakahilerang coffee cups na nakukuha mo sa vending machine sa isang gilid ng cubicle. I was dead shock sa nakita ko. There was even a person sleeping inside his cubicle while embracing his laptop! Grabe. Ganun ba ka laki ng changes at umabot talaga sa ganito?

"Busy ho kasi sila sa mga deadlines na kailangan nilang maabot" sagot ata nung lalaking tumulong sa pagbubuhat ng mga meryenda nila.

"I know. They looked dead tired. Hay. Please show me kung saan ang room ng boss niyo" sabi ko. Tumango naman siya at naunang lumakad sa akin. Sumunod ako at pagkatapos ng ilang tip-toe-moments makarating lng ang opisina niya ang nakarating rin kami.