Na Jaemin.
Annemin ısrarıyla zorla götürüldüğüm saçma kitap okuma grubunun toplantısından eve dönüyorduk. Annem nasıl geçtiğini, arkadaş edinip edinmediğimi sordu. İyiydi, sadece tanıştık diyerek geçiştirdim hep. Eve vardığımızda ise odama çıktım. Bileğindeki sargıları değiştirdim. Lee Jeno, ne diye benimle ilgilenmişti?
Buna çok takılmadan üzerimi de değiştirerek yatağıma uzandım. Yaşamak istemiyordum beni zorla yaşatmaya hakları yok. Yaşadığım hayat güzel değil. Nefret ediyorum herşeyden, herkesten. Zor. Öylesine zor ki yaşamaya devam etmek. İnsanların sizi sevmediğini bilmek. Nefret ediyorum bundan. Bileklerim acıyor. Kendimi asmayı mı denesem? Belki ölürüm.
Yorgun hissettiğimden aç olmadığımı ve beni rahatsız etmemelerini söyleyerek yatağıma yattım. Uyandığımda ise sabah çoktan olmuştu. Bir hafta sonra o yere tekrar gidecektim. Umarım o zamana değin ölürüm.
_______
22.06.21
bu öylesine çok boşladığım için yazdığım bir bölüm, sonrakiler daha uzun olacakk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ priority ⌗ jeno × jaemin
Fanfiction"Benim tek bir önceliğim var. O da kısa sürede ölmek." [angst, story] ©jadedstilll ‐ 2021 !!, self-harm, suicidal thoughts.
