The Promise Of Paseo Del Mar

Chapter 2

Naalimpungatan ako dahil sa ingay na nagmumula sa baba.

Hmp! Sino ba kasi yan ang aga-aga , badtrip!

Dahil hindi na nga ako makatulog ulit napagpasyahan kong bumangon nalang sa kama. Agad kong hinanap ang phone ko pero wala sa side table. Nang lumingon ako sa kabilang side , there I saw my phone charging. Hindi ko naman chinarge kagabi yun ah!

Weird

I was about to go downstairs when I heard laughters towards the kitchen. Luh may tao?

Saka ko naalala na nandito pala si Leyo kagabi. Don't tell me tumatawa siya mag-isa , he's insane. Out of curiosity I stepped towards the kitchen. "Oh Mira hindi mo naman ako sinabihan nagdala ka pala ng jowa kagabi dito." Loureinne said teasefully. Anyway she's one of my cousin.

"No it's no like that." pagbawi ko. Tinignan ko ng masama si Leyo na nakangisi lang ngayon.

Dumbass

"Anyways Loi bakit nandito ka? I thought next week pa kayo babalik?" tanong ko sa pinsan ko. Umupo na rin ako sa table kung saan prenteng nakaupo si Leyo ngayon , he was sipping his mug. Pasulyap-suyap pa siya sakin kaya pinandilitan ko siya.

"Important matter." sagot niya. Kakatapos niya lang rin magluto ng breakfast kaya naman makakakain na kami. "Himala ata at nagluto ka." I said in a low tone. She was not so good in cooking.

"I didn't cooked , you're boyfriend did." sagot niya habang tinatago ang pagtawa. He did what?

Nilingunan ko si Leyo na tahimik lang na kumakain ngayon. "He is not my boyfriend."giit kong sabi.

"Oh so you're alone right now Leyo?" tanong ng magaling kong pinsan. Napatigil siya saglit sa pag-nguya para sagutin ang tanong ni Loureinne.

"I'm not......." usal niya. Mas lalo lang ngumisi si Loureinne.

"We are together." he mocked what I said while straightly staring at me. Damn that brown eyes!

Mabilis natapos ang agahan. Nagpaalam na agad si Leo and guess what, he really did payed his stay here. Sakto naman at gipit ako ngayon.

The next day was Sunday , so definitely no classes. But my prof texted me  to get some files in the school. Kaya naman mapapasugod tayo sa Trade ng wala sa oras. It was 10 am when I finished fixing myself. I was lazy to dress up kaya oversized shirt at biker shorts nalang ang sinuot ko. I paired it with a white sneakers and a belt bag.

"Gracias Sir"(Thank you Sir).  Pinasalamatan ko ang prof ko bago ako nagpaalam.

Ngayong araw ay parang kakaiba akong nararamdaman. I just can't point out if what, pero feeling ko talaga may mangyayari ngayong araw.

It's just really weird.

Sumakay nalang ako ng jeep. "Pasaje pabor! (My fair,favor!)" wika pa ng isang babae. Tahimik nalang ako buong byahe. Nadaanan namin ang Boulevard na napapasyalan ngayon ng mga tao. Mga tinderong nagbebenta ng balot at chicharon, mga utility na nagwawalis sa paligid , mga pamilyang nagbo-bonding at mga jowang nagda-date sa gilid, sanaol!

And when I arrived in town, hindi ko namalayang dinala ako ng aking mga paa sa Paseo Del Mar. I decided na dito nalang din kakainin ng lunch. Tahimik at sariwa ang hangin kaya naman nakakain ako ng maayos not until dumating ang isang couple na umupo sa may 'di kalayuan.

"Tangina Coreen ang attitude mo." the guy said disgustedly.

"You're so annoying talaga. You're not putting me in your ig story."sagot ng babae sa kaniya. The girl literally looked expensive dahil puro designer brands ang suot niya.