Natagalan ang update. I don't have a phone back then and as I promise to my readers.. When I have a phone na and kapag dumating ang laptop ko, I will update na. But hindi natuloy. I promise to my self na sa May 31 ipupublish ko ang kabanata na ito, hindi nanaman natuloy. Matagal na tong naka draft last year pa, kaso nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko pa. Enjoy Reading!! My ten loyal readers, Where are you na? or Are you stiil there?
Mall
It's Monday. Paulit-ulit ko pa din naalala ang katangahang ginawa namin ni Danica. Nahuli kami dahil sa katangahan namin or should I say katangahan ko? Bakit pa kasi ako nilapitan noong lalaki, Nakita pa tuloy ako ni Grey.
"Rhyme, I'm sorry kagabi. Hindi na tayo nagkasabay umuwi." Si Danica kinabukasan nang makita akong kumakain magisa.
Hindi alam ni Danica na nakita ako ni Grey at hinatid pauwi. Hindi ko din alam kung paano sasabihin sakanya kung paano ako nakauwi. Magtataka siya kung sasabihin ko ang totoo dahil alam niya na kahit sino sa pinsan namin ay walang magbabalak naihatid ako at mas lalo siyang magtataka kung sumakay lang ako ng taxi, alam niya na hindi ko alam ang pauwi kaya mas minabuti ko nalang naidahilan na hinatid ako ng isang lalaki na kaibigan ko.
Gusto ko ng umuwi sa bahay, sana matapos na ang bakasyong ito. Hindi ko malapitan si Grey para makapagpasalamat kaya naisip ko nalang na huwag na. Magmumukha lang akong tanga kung hahabul habulin ko pa siya para lang sa isang salita na hindi naman siya interesado.
"Ate!" si Liam ng makita akong nakaupo sa isang sulok. Buti pa ang batang ito medyo mabait.
Tinignan ko siya at hinalik halikan sa pisngi. Moreno si Liam nagmana kay Tita na Morena, pabilog ang mga mata na nakuha niya sa kanyang Ate, makapal din ang mga kilay at matangos ang ilong na namana naman niya kay Lolo. Gwapo to' paglaki.
"Anong kailangan mo?" taas kilay ko na tanong sakanya pagkatapos kong paglaruan ang mataba niyang pisngi.
"Samahan mo ako, Ate. They won't sama sa akin. They're busy in gaming and fashionista." Natawa ako ng marinig ang kanyang pananalita. Bata pa si Liam kaya hindi pa siya gaanong marunong mag salita ng ingles at bigkasin ang ibang bagay. Five years old siya pero sa tingin ko matagal pa itong matuto dahil sa kakulitan niya.
"What's with the words, Liam? Bakit mali mali ang ingles at salita mo? I taught you some basic English. Hindi ka nanaman umaattend sa English lesson mo no?" I said while my hands is on my hips. Nagkukunwaring galit.
"Mama and Papa are busy." Nakayuko niyang sagot.
"What about your Ate and yaya's?" I asked.
"Mama fired them because Ate is maarte sa pagkain. Si Ate naman ayaw kasi daw po, It's so cheap to learn in English School. She learned lang daw po kasi sa books and watching English shows."
Why I find Liam a conyo boy? Tumango nalang ako at hindi na inisip ang English lesson niya dahil kawawa naman siya.
"Saan kita sasamahan?"
"Sa mall, Ate. Bibili po ako ng gift para sa special girl." Si Liam na ipinagtaka ko. Sinong girl kaya?
Tumango ako at sinabihan siya na magbibihis lang ako. Sino kaya iyong babae na yon? May crush na kaya si Liam? Hmmm I think it's one of our cousin's lang. Maybe ate Kim or Zara lang or Ani.
I'm wearing a white oversized shirt with black leggings and a nike shoes. This is my style. Hindi ako comfortable kapag skirt ang suot ko but if dress I'm comfortable, hindi ko alam kung bakit.
"Mauna kana sa sasakyan kunin mo ang susi kay Manong Al, Tatawag ako ng driver." ako habang inaayos ang aking sapatos.
"Which car po, Ate?"
YOU ARE READING
Sweetness of the Ocean (Cousin Girls Series)
Roman pour AdolescentsRhyme Guttierez. V -