A Different Happy Ending

Κεφάλαιο 6✨

Μόλις είδε την Σοφία να κατευθύνεται προς την έξοδο πέταξε την Λίζα από πάνω του. << Λες να έφυγε γιατί δεν ήθελε να μας βλέπει; Ή γιατί θα φύγει με τον άλλον τον φλώρο; >>. Πάρα τις διαμαρτυρίες και τα παράπονα της ξανθιάς, κατάφερε να απομακρυνθεί. Μόλις βρήκε τον Αχιλλέα να χορεύει με την Σία χαμογέλασε στην εικόνα τους και επέλεξε να μην τους ενοχλήσει. << Αν είμαι τυχερός θα την προλάβω πριν φύγει >>.  Δεν ήθελε να την αφήσει να φύγει αν δεν ήταν σίγουρος ότι μπορούσε να οδηγήσει και σίγουρα δεν ήθελε να την αφήσεις να φύγει με τον άλλον!

***

- Τι κάνεις παιδάκι μου, πας καλά ; Τι θέλεις σου ειπα οχι! Είπε και προσπάθησε να σταθεί στα πόδια της.

- Εγώ θυμαμαι να μου λες ναι όμορφη. Την πλησίασε τόσο που κόλλησε η πλάτη της πάνω στο αυτοκίνητο της κι αυτός χωρίς να διστάσει μείωσε την απόσταση μεταξύ τους. Η ανάσα του μύριζε ουίσκι και της ερχόταν αναγούλα. <<Καλά αυτός σερβίρει τα ποτά ή τα πίνει;>>

- Πανό κόψε και σε παρακαλώ άφησε με.

***

Μόλις βγήκε έξω, διέκρινε δύο μορφές στο βάθος . Την αναγνώρισε κατευθείαν! Έκανε μεταβολή να φύγει αλλά όταν άκουσε την Σοφία να κλαψουριζει <<Πανό άσε με πονάς>>...Θολωσε και με δύο βήματα βρέθηκε πίσω του. Μέχρι να φτάσει όμως άκουσε το χαρακτηριστικό ήχος ενός χαστουκιου... Εκεί έγινε έξαλλος!

- Τόλμησες και σήκωσες χέρι πάνω της! Θα σε λιώσω! .

Τον έπιασε από τον γιακά της μπλούζα του και τον έριξε κάτω.  Ανέβηκε από πάνω του και χωρίς κανένα έλεγχο στα νεύρα του άρχισε να τον χτυπά όπου μπορούσε. Η Σοφία έκανε προσπάθεια να τον τραβήξει μακρυά του όμως εκείνος ήταν αφοσιωμένος στο έργο του. Σταμάτησε όταν είδε το κατακόκκινο αίμα να κυλά από την μύτη του.

- Σοφία είσαι εντάξει πονάς; της είπε όταν την πλησίασε. Εκείνη έξαλλη με τον τρόπο που εκείνος το χειρίστηκε  τον χαστούκισε. Εκείνος σοκαρισμένος έπιασε το μάγουλο του.

- Τι σκατα ρε Σοφία; Αυτό είναι το ευχαριστώ;

- Μάρκο αγόρι μου εγω τον χτύπησα. 

-Κατσε τι; Δηλαδή δεν σε χτύπησε;

- Όχι!

- Ουπς... Συγνώμη λάθη γίνονται!

- Αυτό να το πεις στον Πανό.

- Ναι σιγά μην ζητήσω και συγνώμη από τον χλεχλε που σου κολλούσε τόση ώρα και εσύ τον έδιωχνες. Το άξιζε το ξύλο που έφαγε.