[SLOW UPDATE]
~Even a fool know this. You're the best thing i've got. Once again towards you, one more step, i will never stop. I'll always be On Track~
📣This story is work of my imaginations. Place, Events and some people here are work of my imagi...
I'm currently fixing myself para pumasok sa school. Luckily i'm done with my project and pwede na ulit kami mag record ni Chan anytime.
Tumingin ulit ako sa salamin para masiguradong ayos na lahat. Perfect.
Bumaba na ako at nagpaalam kay Mom.
"Mom! I'm going" pumunta ako sa kusina at hinug si Mommy at nag goodbye kiss.
"Ingat ka huh. Mag txt kung may pupuntahan para alam namin" sabi Ni mommy, ngumiti ako at umalis na.
The moment I open the gate merong lalaking palakad lakad sa harapan ng bahay namin. Tinitigan ko pa to kasi hindi sya mapakali, same uniform as me.
"Changbin?" Napatigil naman siya at napatingin sakin. Tumingin ako sa kanya ng may pag-tataka. "What are you doing? And what are you doing here? " tanong ko sa kanya. Lumapit sya sakin habang nakayuko.
"Hmmm?" Paghihintay ko ng sagot nya. Nakahawak sya sa strap ng bag nya.
"Hmm...I was about to ask you kung pwede tayo sumabay pumasok? K-kasi galing ako kila Hyunjin ket hindi naman talaga"
"Huh?" Pagtatanong ko ulit dahil hindi ko narinig huli nyang sinabi.
Umayos sya ng postura at bumalik sa cold expression nya. Napatawa naman ako.
Lumapit ako sa kanya at inakbayan sya "Ayan ang Changbin na kilala ko may cold expression HAHAHA oo naman walang problema" inalis ko na ang pagakbay ko at sinarado ang gate. "Tara na" nginitian ko sya at ganun din sya.
Sabay kami naglakad papunta sa station. Walang nagsasalita samin, ang awkward.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(A/N: imagine this is what changbin wearing)
Habang naglalakad kami napatingin ako sa suot nya. Sobrang fit sa kanya.
Napatagal ata ang pagtitig ko kaya umiwas agad ako.
"Tinitigan mo ba ako?" Gulat naman ako humarap sa kanya at hinampas sya.
"Ang assuming mo huh" sabi ko at tumingin sa harapan, totoo naman
"I'm just asking no need to throw your hands through my muscles, gusto mo lang mahawakan eh" sabay tawa nya. "Pwede mo naman ako tanungin, papahawak ko naman" hinampas ko ulit sya kasi iba ang pagkahangin ng isang to. Grabe di ko kinaya.
"Ewan ko sayo" binilisan ko ang lakad pero nakaharap pa rin sa kanya. "Minsan ang kapal din ng mukha mo Changbin huh, nakakah--AHHHHH"
"SEO-HYEON!!"
Hinihintay ko na lang ang sarili ko bumagsak sa sahig, yes bumagsak ako pero parang..
"Are you okay, Min?" Tanong ng sahig. Huh? Nagsasalita sahig? Lord ano tooo?