A/N: para hindi complicated SKZ will be in one roof in this story para hindi na ako mahirapan sa mga bahay bahay nila. About Hyunjin case, ung kapatid nya si Yeji ay nakatira sa bahay ng magulang nya pero umuuwi sya minsan. Ganun na lang.
Enjoy!!
----
BANGCHAN POV
"Oh Bang chan ano ginagawa mo dito?" Tanong ni Min pagkabukas nya ng gate, maabutan ba man ako sa tapat ng gate nila.
Ano nga ba ginagawa ko dito? Namalayan ko na lang ung sarili ko nasa tapat na ng bahay nila. "A-ahh dumaan ako sa bahay nila Hwang, m-may kinuha lang." Sinungaling.
"Oh. Tara sabay na tayo" sabi nya. Nginitian ko naman sya at sumabay na sa paglalakad nya.
"Nga pala, Thank you ulit dun sa pagkain na niluto mo para sakin. Ang sarap, sobrang naappreciate ko talaga" sabi ko sa kanya.
"Nukaba maliit na bagay. Wala yun, what are friends for nga diba. Tska naappreciate ko din ung compliment mo sa luto ko" sabi nya. Napatingin ako sa kanya at ganun din sya, nginitian nya ako at umiwas na din ng tingin pero bakit ako di ko maalis.
"And one more thing about what we talked yesterday, di mo naman kailangan gawin yun eh" sabi ko sa kanya. Napatigil naman sya kaya ganun din ako, humarap sya sakin at hinawakan ang mga balikat ko. Ang cute nga kasi mas matangkad ako sa kanya.
"We already talked about this right? I said, I insist. Let me just do it. " sabi nya. Napangiti na lang ako at sinundan sya papuntang station.
Sumakay na kami at umupo sa may bandang likod. Dahil nasa taas kami at maikli ang skirt nya kaya napaka uncomfortable para sa kanya. Hinubad ko ang suot kong jacket at nilagay sa lap nya. She mouthed me "Thank you"
"Can i ask you something?" Sabi nya.
"Sure, what is it?"
"Ganun ba talaga si Changbin. He's bipolar. Sometimes he's talkative, sometimes not, especially when i'm around" sabi nya "is he hate me?" Dagdag nya pa.
"No, he wasn't. Ganun talaga yun pero pag naka close mo pa mapapasabi ka na lang ang swerte ko dahil nakilala kita. I swear he's the best." Sabi ko sa kanya. Ewan ko nga ba dyan kay Changbin bat ganun sya ngayon, kala ko ayaw nya din kay Min pero kilala ko si Changbin hindi inaayawan ang isang tao ng walang dahilan not unless...there is something.
"I hope. I want to be close to him" napatingin naman ako sa kanya. She what? "But dont get me wrong. Lahat kasi sa inyo close na ako maliban sa kanya. We even talked, yes. But like bonding as a friend. I dont think so" sabi nya. She really treasure her friends. And that's what i love the most.
Nakarating na kami sa school at inabot nya sakin ang jacket ko. Pinauna ko na sya sa classroom dahil hindi muna ako makakapasok sa first class dahil na rin may gagawin pa ako.
"See you in lunch, Channie" nag bye naman sya sakin at ganun din ako.
What a strange feeling...
----
Kasalukuyan ako sa mini studio ng school, ang usapan first class lang ako di papasok pero mukhang before lunch di na ata ako makakapasok. Mukhang sa afternoon class na.
Kanina pa ako dito pero di ko pa rin maisip ang tamang lyrics. Yes may nasulat na ako pero kulang pa din. I've been working this since last week and the deadline is near.
Am i distracted?
Nararanasan ko naman to pero hindi ganito. Naiistress ba ako? Should i rest? But how can i rest for sure maiisip ko lang din to.

YOU ARE READING
A Highschool Lovestory: On Track || B.C[UNFINISHED]
Fanfic[SLOW UPDATE] ~Even a fool know this. You're the best thing i've got. Once again towards you, one more step, i will never stop. I'll always be On Track~ 📣This story is work of my imaginations. Place, Events and some people here are work of my imagi...