𝙊𝙉𝘾𝙀 𝙐𝙋𝙊𝙉 𝘼 𝙏𝙄𝙈𝙀 [𝙂𝙇] ✔️

Part 01

වර්ෂ 1995 - නේපා කැලිෆෝනියා ප්‍රාන්ත රෝහල

"ඩොක්ටර් රොමානා, මේ ඊළඟ රෝගියාගෙ විස්තර ඇතුළත් ෆයිල් එක. උසස් පාසලකින් තමයි මෙහාට එවලා තියෙන්නෙ." 

"හ්ම් උසස් පාසල් ශිෂ්‍යාවක්... කැඳවන්න ඇයව. ඩොක්ටර් රොමානා හෙදිය ලබා දුන් ලිපි ගොනුව පරීක්ෂා කරමින් පැවසීය." 

බියෙන් තැතිගැන්වුන මුහුණක් සහ තරමක් අපිරිසිදු ඇඳුමින් සැරසුන තරුණියක් වෛද්‍යවරියගේ කාමරයට ඇතුළු විය. ඇගේ අවුල් වූ කෙස්වැටිය අතරින් නළලේ ඇති වුණ සීරීම් කිහිපයක් වෙත ඩොක්ටර් රොමානාගේ නෙත් යොමු වී තිබුණි. 

"ආ එන්න... බය වෙන්නෙ නැතුව ඉද ගන්න දරුවො. ඇයි මේ තුවාල වෙලා?"

අන්අය සන්සුන් කරවන සුළු, ඩොක්ටර් රෝමානාගේ කරුණාවන්ත කඩහඬට වුවද ඇයට බිය ගෙනදෙන්නකි. සුසුමක් හෙලූ වෛද්‍යවරිය ඇගේ අසුනින් නැගිට තරුණිය වෙත ගියාය. 

"හොඳ ළමයා වගේ මෙතනින් ඉදගන්නකො... මෙහෙ කිසිම කෙනෙක් ඔයාට කරදර කරන්නෙ නැහැ." 

"හරි දැන් ඔහොමම ඉන්න මම ඔයාගෙ තුවාල වලට දාන්න බෙහෙත් අරන් එනකම්."

බියට පත් වී සිටින උසස් පාසල් ශිෂ්‍යාව ඇගේ වදන් වලට අවනත කර ගැනීමට රොමානා සමත් විය.  

"අනේ දරුවෝ මෙච්චර තුවාල? කවුද ඔයාට රිද්දුවෙ?" ප්‍රථමාධාර පෙට්ටිය රැගෙන පැමිණි වෛද්‍යවරිය විමතියට පත් වූයේ ජැකට්ටුව ගැලවීමට උත්සහ දරමින් සිටින තරුණියගේ දෙඅත් දැකීමෙනි.  

පැනයට පිළිතුරක් නොලද ඩොක්ටර් රොමානා තරුණියගේ තුවාල ප්‍රවේශමෙන් පිරිසිදු කළාය. එනමුත් ඇගේ බෙහෙත් දැමීමේ රාජකාරිය මදකට නතර කිරීමට සියුම් කෙඳිරිල්ලක් සමත් විය. 

"එ... එයාලා..." 

"එයාලා තමයි මට හැමදාම රිද්දන්නෙ." 

"කවුද එයාලා?"

"එයාලා. ඒ නපුරු මිනිස්සු මට පිස්සි කියලා කියන්නෙ."

"හ්ම්... එලොයිස් අහන්න. එලොයිස් නේද ඔයාගෙ නම?"

තරුණිය හිස සලා එය අනුමත කළාය.

"හරි මම ඔයාට එලී කියන්නම්... එහෙම ලේසිනෙ. හරියට යාළුවො වගේ. මම ඩොක්ටර් රොමානා. මාව ඔයාගෙ යාළුවෙක් කර ගන්න කැමතියි නේද එලී?"

අවිනිශ්චිතව රොමානාගේ දික් වූ දෑත දෙස බලා සිටි එලොයිස්, ඊට කැමැත්ත ප්‍රකාශ කලේ පෙරලා අතට අත දීමෙනි. 

"එලී දැන් ඔයා මට සිද්ධ වුන හැමදේම කියන්න ඕනෙ... එතකොට තමයි මට ඔයාට උදව් කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ තේරුණාද?"

එලොයිස් පිළිතුරු දීමට මැලි විය. ඇයව තේරුම් ගත්තාක් මෙන් වෛද්‍යවරියද කිසිවක් නොපවසා නැවත බෙහෙත් දැමීමේ කටයුත්ත ආරම්භ කළාය. 

"හ්ම්... මම කියන්නම් ඩොක්ටර්. ඒත්... ඔයත් අනිත් අයට වඩා වෙනස් කියලා හිතන්නනම් අමාරුයි."

"නැහැ එලී. මම පොරොන්දු වෙනවා ඔයාට උදව් කරනවා කියලා. ඉතින් මට ඇත්තම කියන්න."

"ආව්..." 

"සමාවෙන්න... මම වෙලුම් පටිය තද කළා වැඩිද මන්දා..." 

"ඒකට කමක් නෑ. ස්තූතියි බෙහෙත් දැම්මට." 

"ඩොක්ටර්, ඒ හැම දෙයක්ම පටන් ගත්තෙ ගිය අවුරුද්දෙ ගිම්හාන නිවාඩුවෙදි"

_______________________________________________

A/N: Happy pride month y'all 🏳️‍🌈

ඔන්න තවත් අලුත් කතාවක්. දැන් ඉතින් කියන්න එපා අලුත් ඒවා ලියන්න කලින් පරණ ⁣ඒවා ලියලා හිටු කියලා 🙂💔

මේක short story එකක්. ඒ හින්දා ඉක්මනට ඉවර කරනවා හරිද...

And tysm for 100 followers ❤

Bye~